احمد زیدآبادی تحلیلگر مسائل سیاسی در یادداشتی نوشت: برخی بر این نظرند که پیش‌بینی‌های سیاسی «خود تحقق دهنده» اند، یعنی به صِرف اینکه اتفاقی را پیش‌بینی کنیم احتمال وقوعش بالا می‌رود. متضاد این نظر هم مطرح است. بدین معنا که پیش‌بینیِ یک حادثۀ اجتماعی، مانع وقوع و تحقق آن می‌شود، زیرا سبب هوشیاری عوامل دست‌اندرکار و تلاش آنان برای جلوگیری از آن حادثه می‌شود!
برای مثال، اگر من پیش بینی کنم که شورای نگهبان چه افرادی از فهرست بلند بالای داوطلبان رقابت در انتخابات ریاست جمهوری را تأیید صلاحیت خواهد کرد، چه بسا شورای نگهبان از این پیش‌بینی مطلع شود و به رغم تمایل ذهنی خود، تصمیم دیگری بگیرد!
به هر حال، این نوع محاسباتِ پیچیده و بغرنج، مانعِ اهل نظر از امرِ «دل‌انگیز» پیش‌بینی نمی‌شود، زیرا آدمیزادگان در هر موقعیت و مقام و با هر نوع بینش و منشی به پیش‌بینی‌ها سخت توجه و علاقه نشان می‌دهند…
باری، کثرتِ ثبت‌نام کنندگان افراد نام‌آشنا در انتخابات جاری بالاست. بسیاری از آن‌ها نیز چندان به ایدئولوژی حاکم وفادارند که با موازین سفت و سختِ شناختۀ شده در جمهوری اسلامی نیز رد صلاحیت‌شان دشوار است. با این حال، روشن است که شورای نگهبان همه آن‌ها را تأیید نمی‌کند و از بین آن‌ها دست به گزینش می‌زند.
افرادی که به نظرم شورای نگهبان صلاحیت آنان را تأیید خواهد کرد، به شرح زیرند: سید ابراهیم رئیسی و سعید جلیلی از جناح اصولگرا، علی لاریجانی از اصولگرایانِ معتدل، محسن رضایی از نظامیانِ سابق، اسحاق جهانگیری و محمد شریعتمداری از جناح دولت و اصلاح‌طلبان.
اگر شورای نگهبان بخواهد یک پله از این میزان پایین‌تر بیاید در آن صورت ناچار است شمار کاندیداها را به بیش از دو برابر این عدد برساند و نام کسانی مانند حسین دهقان، علیرضا افشار، رستم قاسمی، عبدالناصر همتی، محسن مهرعلیزاده، مسعود پزشکیان، علیرضا زاکانی و حتی محسن هاشمی را هم در فهرست نهایی خود بگنجاند.
به نظرم، اما شورای نگهبان این کار را نخواهد کرد و فهرست خود را در همان قالب شش نفره خواهد بست. با این حال، اگر شورای نگهبان اصرار به بستن فهرست ۸ نفره داشته باشد، شانس حسین دهقان و عبدالناصر همتی برای اضافه شدن به شش نفرِ قبل، بیش از دیگران به نظرم می‌رسد!