کاهش نزولات آسمانی و سدسازی‌های بیش از اندازه در افغانستان در مسیر رودخانه هیرمند (به عنوان منبع تامین آب تالاب هامون) باعث تاثیرات منفی اقلیمی در تالاب بین المللی هامون شده است.
به گزارش فرارو، بستر تالاب هامون پس از خشکسالی شاهد مرگ و میر میلیون‌ها ماهی بود که یک فاجعه بزرگ زیست محیطی به شمار میرود.
طی سال‌های اخیر با کاهش نزولات آسمانی و سدسازی‌های بیش از اندازه کشور افغانستان که در مسیر رودخانه هیرمند به عنوان منبع تامین آب تالاب هامون، شاهد خشکی این تالاب بین المللی می‌باشیم.
روستانشینی بافت چیره در استان سیستان و بلوچستان می‌باشد و در منطقه سیستان این نوع بافت سکونتی حدود ۸۰درصد می‌باشد، مردم این مناطق اقتصاد روستایی وابسته به آب دارند و پس از خشکسالی‌های اخیر مجبور به کوچ و مهاجرت به استان‌های دیگر شده اند.
جوانان سیستانی پس از خشکی تالاب هامون دیگر امیدی به ادامه زندگی ندارند و اکثرا در ناامیدی به سر میبرند و بفکر مهاجرت هستند.
صیادی یکی از ۳ شغل رایج در بین روستانشینان سیستان می‌باشد که پس از خشکسالی عملا نابود شد.
مردان این سرزمین به علت سختی و مشکلات بسیار ظاهری درمانده و شکننده پیدا کرده اند، به طوری که سن و ظاهرشان به هیچ وجه همخوانی ندارد.
عشایر و روستانشینان سیستانی در ایام گرم سال در بحث آب شرب با مشکلات بسیاری مواجه هستند و آبشان را بصورت سقایی و با ذخیره در تانکر‌ها تامین می‌کنند و به دلیل عدم ورود آب از کشور افغانستان به چاه نیمه‌های سیستان (ذخیرگاه آب شرب شمال و مرکز س و ب) بزودی شاهد حادتر شدن وضعیت در بحث شرب نیز خواهیم بود و سهمیه بندی آب نیز بر طبق گفته کارشناسان شدت می‌گیرد.
آینده مردم سیستان علی الخصوص عشایر و روستانشیان بسیار به آب وابسته است و درصورتی که چاره‌ای اندیشیده نشود افق تاریکی پیش روی نسل جدید این منطقه خواهد بود.
جاده‌های سیستان در گذشته‌ای نه چندان دور به دلیل وجود اب کافی و باز بودن مرز این منطقه زنده و پرتردد بود، ولی طی خشکسالی‌های اخیر و در‌پی‌بسته شدن و دیوار کشی مرز این منطقه با کشور افغانستان به مسیر‌های خلوت، سرد و بی انتها مبدل شده است.
این منطقه به گفته مقام معظم رهبری تنگه احد ایران می باشد و مهاجرت مردم از این منطقه برای کشور تبعات منفی بسیاری خواهد داشت.
عکاس: ابوالفضل عرب/ ایرنا