روزی که علی علیپور پایش را در یک کفش کرده بود که می‌خواهد از ایران برود و تجربه بازی در فوتبال اروپا، به‌ویژه لیگ پرتغال را به دست بیاورد، بخش زیادی از هواداران پرسپولیس نگران و ناراحت بودند. علیپور بعد از رفتن مهدی طارمی، تبدیل به ستاره خط حمله پرسپولیس شده بود و این نگرانی وجود داشت که پرکردن جای خالی‌اش کار سختی باشد.
علیپور رفت؛ ولی جای خالی‌اش سریع‌تر از حد تصور پر شد. مهاجمی به اسم عیسی آل‌کثیر آمد و با گل‌های سرنوشت‌سازش در لیگ قهرمانان آسیای فصل پیش، خیلی سریع خاطرات علیپور را محو کرد. حتی زمانی که عیسی با محرومیت شش‌ماهه روبه‌رو شد، هواداران پرسپولیس دلتنگ علی علیپور نشدند و روزشماری می‌کردند تا عیسی دوباره به ترکیب این تیم برگردد. علاوه بر این موضوع، یحیی گل‌محمدی برای تقویت خط حمله‌اش شهریار مغانلو را هم خرید تا اندک شایعاتی که خبر می‌داد علیپور قرار است به پرسپولیس برگردد، از بین برود و احتمالش به صفر برسد. حالا هواداران باشگاه پرسپولیس از داشتن دو مهاجم سرحال و کامل لذت می‌برند و بعید است کسی این روز‌ها در گوشه ذهنش به فکر داشتن دوباره علی علیپور باشد.
با‌این‌حال درست در روز‌هایی که زوج جدید خط حمله پرسپولیس مشغول دل‌ربایی‌کردن از هواداران است، موتور گل‌زنی علی علیپور روشن شده و بخشی از اخبار فوتبال ایران را به خودش اختصاص داده است. مهاجم ایرانی باشگاه ماریتیموی پرتغال که به همراه هم‌تیمی‌هایش می‌جنگند تا تیمش را از سقوط به دسته پایین‌تر نجات دهد، چند هفته‌ای می‌شود که فرشته نجات ماریتیمو شده و حالا انتظارات از او هم زیاد شده است.
به طور مشخص، علی علیپور در چهار بازی گذشته تیمش که همگی بازی‌های حساس و به‌نوعی شش‌امتیازی بوده‌اند، درخشیده و نقش مستقیمی در سه برد و ۹ امتیازی داشته که ماریتیمو این اواخر گرفته است. او ابتدا در هفته بیست‌و‌ششم برابر فارنسه گل سه‌امتیازی ماریتیمو را زد و بعد در هفته بیست‌و‌هشتم تک پاس گل بازی را به هم‌تیمی‌اش داد و نهایتا در آخرین دیدار ماریتیمو در لیگ پرتغال، با یک گل سه‌امتیازی دیگر دروازه بواویشتا را گشود.
در واقع از ۹ امتیاز آخری که ماریتیمو به دست آورده، علیپور شش امتیازش را به‌تن‌هایی گرفته و یک پاس گل سه‌امتیازی دیگر هم داده است. حالا با تولد دیرهنگام مهاجم سابق پرسپولیس در ترکیب ماریتیمو به نظر می‌رسد او بیش از هر زمان دیگری در «مقطع حساس کنونی» گیر کرده است.
برای این موضوع چند دلیل مهم وجود دارد که در زیر به بخشی از آن اشاره می‌شود. مهم‌ترین دلیلی که این روز‌ها وضعیت علیپور را برجسته می‌کند، این است که او بعد از ۲۶ هفته توانست بالاخره اولین گلش در لیگ پرتغال را بزند. البته او در ۲۶ بازی قبل، سه تای نخست را از دست داد، پنج تا را کلا در ترکیب قرار نگرفت و یکی را هم روی نیمکت نشست و فرصت بازی‌کردن به دست نیاورد.
نکته مهم‌تر اینکه او تا هفته بیست‌و‌پنجم و بازی برابر بنفیکا، هرگز ۹۰ دقیقه را در ترکیب تیمش بازی نکرده بود و همیشه یا به‌عنوان یار تعویضی وارد زمین می‌شد یا اینکه تعویض می‌شد. با تغییراتی که در ماریتیمو رخ داد، علیپور بالاخره فرصت پیدا کرد تا یک ۹۰ دقیقه کامل را برابر بنفیکا بازی کند؛ آن‌هم در دیداری که نهایتا با شکست یک بر صفر آن‌ها همراه شد. دومین ۹۰ دقیقه‌ای که علیپور بازی کرد همان هفته بیست‌و‌ششم بود که سرانجام طلسم گل‌نزدن‌هایش را شکست و دروازه فارنسه را باز کرد. بعد از آن، علیپور سه بازی کرده؛ یکی ۷۲ دقیقه و دو تا هم ۹۰ دقیقه. اتفاقا در همان دو بازی که ۹۰ دقیقه بازی کرده، یک پاس گل داده و یک بار هم گل‌زنی کرده است. پس نتیجه‌گیری ساده‌اش می‌شود اینکه شرایط علیپور در پنج هفته اخیر در ماریتیمو زمین تا آسمان متفاوت شده و او دیگر بازیکنی ذخیره که بعضا دو، شش و ۹ دقیقه فقط فرصت بازی پیدا می‌کرد، نیست.
با وجود درخشش تازه این مهاجم ایرانی، آمار او به‌عنوان یک مهاجم اصلی که رفته به پرتغال تا احتمالا پا جای پای مهدی طارمی، هم‌تیمی سابقش بگذارد، اصلا خوب نیست. علیپور از ۲۱ بار حضور در ترکیب ماریتیمو و ۸۹۸ دقیقه بازی‌ای که داشته، فقط دو گل زده و یک پاس گل داده است. به عبارتی او هر ۴۴۹ دقیقه یک بار به طور میانگین گل‌زنی کرده که نه‌تن‌ها برای او بلکه برای هیچ مهاجم دیگری کارنامه درخوری محسوب نمی‌شود.
موردی که وضعیت را برای او متفاوت کرده، جایگاه ماریتیمو و بازی‌های پیش‌رو است. تا قبل از پنج هفته گذشته علیپور بازیکنی نبوده که بخواهد فیکس بازی کند؛ ولی در این هفته‌ها شرایط متفاوت شده و او هم مزد اعتماد سرمربی را داده است. نتیجه‌اش شده اینکه فعلا تک‌ستاره تیم است (البته در کنار امیر عابدزاده که با سیوهایش دروازه ماریتیمو را از فروپاشی نجات می‌دهد) و ماریتیمو را از منطقه خطر و سقوط بالا کشیده است. با توجه به اینکه ماریتیمو در چند هفته گذشته با رقبای اصلی‌اش برای سقوط مبارزه کرده و برابر آن‌ها به برتری رسیده، فعلا از قعر جدول ۱۸ تیمی پرتغال جدا شده‌اند و به رتبه چهاردهم صعود کرده‌اند. با اشاره به اینکه دو تیم هفدهم و هجدهم جدول به دسته پایین‌تر سقوط می‌کنند، ماریتیمو کمی به ساحل آرامش رسیده؛ ولی کار برای آن‌ها و البته علی علیپور تمام نشده است. این تیم پنج بازی دیگر تا انتهای فصل دارد و باید از آن‌ها نتیجه بگیرد تا خیالش بابت بقا در لیگ اصلی پرتغال راحت باشد.
اینجا دوباره همان «موقعیت» حساس کنونی برای علی علیپور شکل می‌گیرد. او اگر می‌خواهد نشان دهد مهاجمی توانمند است که آمده تا از ماریتیمو به تیم‌های بزرگ‌تر اروپایی برود، حالا فقط پنج هفته فرصت دارد تا خودش را ثابت کند. علاوه بر هواداران ماریتیمو او نیاز دارد تا خودش را به آن عده از هواداران پرسپولیس که فکر می‌کنند حتی دیگر گزینه ایدئالی برای بازگشت به این تیم هم نیست، ثابت کند؛ اما از آن مهم‌تر راضی‌کردن دراگان اسکوچیچ، سرمربی کنونی تیم ملی است. این یکی شاید با درخشش مهدی طارمی، سردار آزمون و کریم انصاری‌فرد، امری محال به نظر برسد؛ ولی حتی اگر کوچک‌ترین فرصتی باقی مانده باشد، آن فرصت در دل همین پنج هفته پیش‌رو برای علی علیپور در ماریتیمو نهفته است.