در ژانويه 1964 فيليپ نايت، دونده دانشگاه اوريگان و مربي‌اش بيل بوئرمن شرکتي با نام «نوار ورزشي آبي» (Blue ribbon sport) تاسيس کردند که نمي‌دانستند در كمتر از 15 سال به بزرگترين شركت توليدي لوازم ورزشي تبديل مي‌شود.
هدف اصلي نايت و بوئرمن از تاسيس شركت، ورود كفش‌هاي توليدي ژاپن به آمريكا و فروش آنها با قيمت ارزان‌تر نسبت به كفش‌هاي رايج آن زمان در آمريكا بود. در آن زمان كفش‌هاي آديداس به‌رغم داشتن قيمت بالا، بازار خوبي در آمريكا داشتند.
يك سال بعد از تاسيس شركت و وارد كردن كفش از ژاپن به آمريكا، آنها توانستند كفش‌هاي ژاپني Onitsuka Tiger كه امروزه بنام ASICS شناخته مي‌شود را در آمريكا شناسانده و بازار خوبي برايش فراهم سازند. پس از فروش خوب محصولات تايگر، بوئرمن به فکر بهبود طراحي کفش‌هاي تايگر و تطبيق آن با سلايق آمريکايي افتاد.
او شروع به طراحي مجدد شکل کفش‌هاي تايگر کرد و اتفاقا استقبال زيادي نيز از طراحي جديد شد. به موازات اين عمل، نايت نيز به بازاريابي بيشتر و گسترده‌تر پرداخت و سعي کرد تا کفش‌هاي خود را در مناطق و کشورهاي ديگر بفروشد که در اين امر نیز موفق بود. او از مدير فروش شرکت، جف جانسون که در امر فروش و بازاريابي بسيار فعال بود، کمک گرفت. جانسون توانست تعداد زيادي از کفش‌هاي اين شرکت را به دبيرستاني‌ها و جوانان آمريکايي بفروشد.
در سال 1971 هنگامي كه موسسان شرکت دیدند بازار كارشان از آنچه تصور مي‌كردند بهتر شده، به این فکر افتادند که نام شرکت را عوض کنند. آنها نام نايکي (Nike) را انتخاب کردند که نامي يوناني است و به معني الهه «پيروزي» در يونان شناخته مي‌شود. لوگوي مربوطه توسط کارولين ديويدسون (که آن زمان دانشجوي رشته گرافيک دانشگاه هنر پورتلند بود) به قيمت بسيار پايين 35 دلار طراحي شد که منظور از آن، بال‌هاي الهه پيروزي بود. در سال‌هاي اول نام نايكي نيز با رنگ نارنجي بر بالاي اين تصوير نوشته مي‌شد، ولي با گذشت چند سال آرم اين شركت حتي از نام آن نيز معروفتر شد و نام آن برداشته شد.
پس از تغيير نام شرکت، خود شرکت نيز با تغييرات بزرگي از جمله توليد مستقيم و ايجاد خط توليد جديد مواجه شد. به تدريج گستره توليدات بزرگتر شد و در محصولات جديد به جز طراحي شکل و ظاهر، کارآيي نيز به‌روز مي‌شد. براي مثال در سال 1978 نايکي، تکنولوژي «اير» خود را معرفي کرد. اين تکنولوژي از يک پلاستيک بالشتي شکل پر از گاز در کفه کفش استفاده مي‌کرد که باعث نرم‌تر شدن کف کفش مي‌شد.
در اواخر دهه 80 نايکي شعار «Just Do It!» را براي خود برگزيد و آن را به عنوان شعار تجاري در انحصار خود در آورد. در سال 1986 سود شرکت نايکي از يک ميليارد دلار فراتر رفت. با پيشرفت اين شرکت، مسوولان آن به فکر گسترده کردن محصولات و شعب آن در سراسر جهان افتادند و سعي کردند تمام وسايل و پوشاک ورزشي مربوط به ورزش‌هاي پرطرفدار نظير بسکتبال و فوتبال را توليد کنند.
سوپراستارهاي زيادي نيز مانند مايکل جردن، آندره آغاسي، رونالدو، تايگر وودز، ونوس و سرنا ويليامز (که در نوع خودشان نام تجاري محسوب مي‌شدند) از اين مارك استفاده كردند و اين سوال پيش آمد که آيا قهرمانان ورزشي براي نايکي کار مي‌کنند يا بالعکس؟ پس از آن نايکي بدليل هزينه‌هاي هنگفت حمايت از ورزشکاران و دستمزد اندکي که به کارگران خود مي‌داد، مورد اعتراض سازمان‌هاي حقوق بشر قرار گرفت و درصدد برآمد تا با عملکرد مثبت به منتقدانش پاسخ دهد.
از جمله اينکه دستمزد کارگرانش را بالا برد، از کارگران زير 18 سال استفاده نکرد و مستندسازان را به بازديد از کارخانه اصلي‌اش در ويتنام دعوت کرد تا محيط کار تميز و امن و کارگران راضي و خشنود خود را به جهانيان نشان دهد.
اسکات بدبري، معاون سابق بازاريابي نايکي در سال 2002 در مقاله‌اي تحت عنوان «9 روش براي ترميم يک نام تجاري شکست خورده» نوشت: ساخت نام تجاري فراتر از ساخت کالاي آن است. چيزهايي که يک کالاي تجاري ارائه مي‌کند بايد بيشتر از يک کالاي صرف باشد. شما بايد پيرامون آن يک تجربه بيافرينيد و به جزئيات توجه داشته باشيد. اين تجربه چيزي است که مردم مي‌خرند و آفرينش اين تجربه بدون صرف هزينه حاصل نمي‌شود.
در سال 2004، پنج سال پس از درگذشت بيل بوئرمن در سن 88 سالگي، مدير اجرايي اين شرکت نيز عوض شد. نايت که 66 سال سن داشت نيز خود را از پست مديريت اجرايي بازنشسته کرد و جايش را به ويليام پرز داد.
امروزه نام نايکي و محصولات ورزشي آن تقريبا براي هيچ ورزشکار و ورزش‌دوستي ناآشنا نيست. فروشگاه‌هاي بزرگ نايکي که به نام نايکي تاون (Niketown) شناخته مي‌شوند و هرکدام وسعتي حدود 3000 مترمربع دارند، در 13 شهر آمريکا و 4 شهر مطرح ديگر دنيا آماده فروش آخرين محصولات اين شرکت هستند. همچنين بيش از 30000 نفر در سرتاسر دنيا براي نايکي کار مي‌کنند.
اکنون كمپاني نايكي يكي از معروف‌ترين و بزرگترين شركت‌هاي توليد‌كننده لوازم ورزشي است و در سال گذشته ميلادي به فروش بالاي 19 ميليارد دلار دست يافت. لباس‌هاي تيم‌هاي بزرگي مانند منچستريونايتد، بارسلونا، آرسنال، اينترميلان، وردربرمن و ... را نيز نايکي تهيه مي‌کند.