مهرزاد خلیلیان، مدیرعامل پیشین باشگاه سپاهان با انتشار خاطرات دوره کاری خود، از نکات جالب و گفته نشده‌ای در حاشیه اداره این باشگاه اصفهانی پرده برداشت. این کتاب با عنوان «معجزه‌ی پنجم» به دوران حضور مهرزاد خلیلیان به‌عنوان مدیرعامل در نیم‌فصل دوم لیگ سیزدهم و سپس مدیریت یکساله‌اش که منجر به پنجمین قهرمانی سپاهان در لیگ برتر پس از اتفاقات و ماجراهای روز پایانی لیگ شد، برمی‌گردد.
در صفحه ۸۴ کتاب معجزه پنجم به موضوع برکناری زلاتکو کرانچار و انتخاب حسین فرکی در فصل منجر به آخرین قهرمانی سپاهان پرداخته شده است. ماجرا از اینجا آغاز می‌شود که سپاهان در همان نیم‌فصل اول با چند نتیجه ضعیف شرایطی بحرانی پیدا می‌کند و در شرایطی در خانه به مصاف ملوان انزلی می‌رود که تنها، پیروزی برابر این تیم ضامن بقای کرانچار می‌شده است.
خلیلیان در پی تساوی یک بر یک سپاهان مقابل ملوان، چنین می‌نویسد: «پس از این مساوی بود که کرانچار دیگر تاب نیاورد؛ گرچه تیم خوب بازی می‌کرد و این نتیجه هم نتیجه خیلی بدی نبود و هنوز تا فاجعه راه درازی در پیش داشتیم، اما شاید خود را مسول دانسته، دیگر نمی‌توانست تحمل کند و غیرتش هم اجازه نمی‌داد تا ادامه دهد. مسائل زیادی بود که از طریق حراست به گوش من می‌رسید و کرانچار برخی از قول و قرارهایش با من را بهم زد. شرایط به قدری سریع رقم خورد که فرصت کوچک‌ترین مشورت با آقای سبحانی را از ما گرفت. با توجه به این شرایط ما فورا دست به کار شدیم و از طریق رسول خوروش، به حسین فرکی پیغام دادیم. در عین حال، نمی‌خواستیم کوچک‌ترین بهانه‌ای به دست کرانچار و تونچی بدهیم. یکی، دو روز بعد سرزده به تمرین رفتم. در چمن از دور بوی نامطبوع تند نوشیدنی به مشامم رسید که حتی خلعتبری هم خیلی آهسته چیزی گفت. اینجا دیگر پایان راه بود.»
موضوعی که خلیلیان به آن اشاره کرده است، برای نخستین بار به روشنی از سوی یکی از مدیران فوتبال ایران بازگو شد. جالب اینکه کرانچار یک بار به دلیل همین نقصان توسط وزارت ورزش از هدایت تیم المپیک بازماند، اما چهار سال بعد در رویه ای تازه دوباره به‌عنوان تیم امید انتخاب شد.