مجتبی نخجوانی از هنرمندان توانمند و بنام نقاشی در یادداشتی درباره تندیس محمد حسین شهریار در موزه مشاهیر ایران برج میلاد نوشت: این تندیس را به استاد شهریار منتسب کرده اند!
استادی که همسنگ حافظ است و بزرگترین غزلسرای معاصر ایران.
سازنده‌ی این مضحکه، اصلا به خودش زحمت دیدن چند عکس از شهریار را هم نداده تا بداند شمایل و پوشش استاد چگونه بوده.
کم کم باور میکنم که دست‌هایی در کار است تا با ساختن این مثلا تندیس ها، شخصیت بزرگان را تخریب و بشکلی مشروع، آن‌ها را کاریکاتوری و مضحک جلوه دهند.
همچنانکه سریال تلویزیونی شهریار در سال ۸۴ هم بسیار ناقص و پر عیب و ایراد بود و هرگز روح شهریار در آن منعکس و جاری نبود و به گفته‌ی دخترش، نود درصد سریال، ساختگی بود!
بزرگانمان را اینچنین پاس میداریم؟!