سمینه غرقی، دختر ۳۷ ساله در محمدشهر کرج، با راشیتیسم یا نرمی استخوان متولد شد. او در خانواده باقدرت و مستقل بزرگ شد و در جامعه جایگاهی برای خود درست کرده است. به علت شکننده بودن استخوان هایش تحصیل خود را دیرتر از هم سن و سال‌های خود آغاز کرد.
هوش و استعداد بالای او باعث شد در سال ۱۳۸۶ مدرک حسابداری خود را با تمام مشکلات رفت و آمد شهری از دانشگاه بگیرد. به علت شرایط جسمی متفاوتش موفق به پیدا کردن کار در رشته‌ی تحصیلیش نمی‌شد، سرانجام در سال ۱۳۸۹ در آسایشگاه کهریزک در قسمت مخابرات مشغول به کار شد و بعد از ۸ سال به علت عدم علاقه از این کار استعفا داد و در گوهر تراشی و کاروینگ که علاقه زیادی به آن‌ها داشت کار شخصی خود را راه انداخت.
کوه و طبیعت از کودکی آرزوی سمینه بود، از سال ١٣٩١ با زانوبند ابداعی خود کوه نوردی را آغاز کرد. راه رفتن روی زانو‌های خود و ارتباط برقرار کردن با آدم ها، نقطه عطفی در زندگی او شد تا بیشتر به توانمند بودن خود ایمان پیدا کند.
عکاس: فروغ طاهرخانی/ باشگاه خبرنگاران