رهبران اسرائيل و فلسطين، روز سه شنبه به وقت آمريكا با فشردن دست یکدیگر، از سرگيري مذاكرات صلح را تضمين كردند.
بوش هم اعلام كرد كه در 14 ماه آينده رياست جمهوري خود، خود را وقف حل بحراني خواهد كرد كه شش دهه است، حل نشده باقي مانده است.
اهود اولمرت نخست وزير اسراييل و محمود عباس رئيس دولت خودگردان فلسطین، به حاميان بين المللي و اعراب همسايه و بدبين خود اعلام كردند كه آماده انجام اين معامله سخت براي ايجاد يك فلسطين مستقل هستند؛ معامله اي كه مدتهاست رهبران خاورميانه و رئيس جمهوران آمريكا را به خود مشغول كرده است.
آغاز دوباره مذاكرات صلح پس از حدود هفت سال، محور بحثهاي اين كنفرانس با حضور 44 كشور بود كه در شهر ساحلي آناپوليس در شرق واشنگتن برگزار مي شود.
بوش اجلاس آناپوليس را با خواندن بيانيه اي مشترك كه هفته ها بر سر تنظيم آن تلاش شده بود و سرانجام هم به نحوي مبهم و سست، تهيه شده بود آغاز كرد.
بوش کسب اعتبار می کند
بوش در جريان هفت سال گذشته رياست جمهوري خود به خاطر توجه نكردن به بحران فلسطين تحت انتقاد بود و متحدان عرب آمريكا نيز از طرف ديگر هشدار داده بودند كه بحران اسرائيل و فلسطين، تمام تلاشهاي ديگر در خاورميانه را تحت تاثير قرار خواهد داد و از كاخ سفير خواسته بودند تا توجه بيشتري را به اين موضوع كند.
بوش در سخنراني خود پس از اعلام حمايت قاطع خود و دولتش از مذاكرات صلح فلسطين و اسرائیل در 14 ماه آينده در پاسخي به انتقادات فوق الذكر و اشاره به اينكه هم اكنون زمان اين كار است اعلام كرد كه رهبران فلسطين و اسرائيل هم اكنون مصمم به اين كار هستند و تلاش متحد جهاني براي مبارزه با تروريسم هم نياز به اقدام سريع در اين مورد را نشان مي دهد.
وي در گفتگويي با آسوشيتدپرس به ايجاد اميد و دادن ديدگاهي مثبت به فلسطينيها در اين مذاكرات اشاره كرد.
بسياري از كشورهاي حاضر در اين كنفرانس هم در 17 دسامبر آينده در پاريس باز هم دور هم جمع خواهند شد تا به رفع مشكلات مالي فلسطينيها بپردازند.
اما لحن ملايم بيانيه اي كه روز سه شنبه و در پايان اجلاس خوانده شد نشان دهنده كار سخت طرفين در آينده است. اين بيانيه صحبتي از اختلافات مهمي كه منجر به شكست مذاكرات صلح قبلي شده بود نداشت؛ ازجمله مرزهاي فلسطين، وضعيت بيت المقدس و حقوق پناهندگان فلسطيني و پيشينيان آنها.
اين توافقنامه همچنين آمريكا را به عنوان داور طرفين در انجام تعهدات انجام نشده گذشته قرار داده است.
اولمرت در سخراني خود به زبان عبري و در برابر نمايندگان كشورهاي عربي كه اسراييل را به رسميت نمي شناسند با انتقاد از فعاليتهاي تروريستي گروههاي فلسطيني گفت: «من دلايل زيادي براي نيامدن به اين كنفرانس داشتم. خاطره شكستهاي گذشته به شدت بر ما سنگيني مي كرد.»
محمود عباس هم به زبان عربي خواسته هاي مشابهي را بيان كرد. درخواست از اسرائيل براي توقف توسعه اردوگاههاي يهوديان در سرزمينهايي كه ممكن است نهايتا در قلمرو فلسطين قرار بگيرد و آزادي هزاران زنداني فلسطيني كه در زندانهاي اسرائيل به سر مي برند از جمله خواسته هاي عباس بود.
اما هر دو طرف به شدت خواستار تعهد به مذاكرات صلح شدند.
بوش اولمرت و عباس پس از ايراد اين سخنان با يكديگر دست داده و لبخند زدند و سپس به سرعت جلسه را ترك كردند و سپس ساعتها بحث در پشت درهاي بسته در مورد اهميت و چالشهاي صلح آغاز شد اما ديگر رهبراني حضور نداشتند تا بحثها را بشنوند.
سوریه وارد مذاکره شد
براي جلب حمايت اعراب دولت بوش در جلسه اي در مورد چالشهاي پيچيده بحث صلح شركت كرد كه رايس اعلام كرد در اين جلسه سوريه در مورد اختلاف بر سر بلنديهاي جولان و لبنان در مورد اختلاف در مورد مرزها با اسراييل صحبت كردند. وي جزئيات بيشتري را در اين مورد فاش نكرد.
حماس ديگر گروه فلسطيني در واكنش به سخنراني عباس به شدت آن را رد كرد تا نشان ديگري بر سختي روند صلح در آينده باشد. با توجه به چنين موانع و مخالفتهايي حمايت اعراب از روند صلح به نظر اساسي به نظر مي رسد. رايس علت شكست مذاكرات قبلي در سال 2001 را مربوط به عدم حمايت اعراب دانسته بود و مقامات آمريكايي اعلام كرده بودند كه هدف ار اين كنفرانس وارد كردن دوباره اعراب به صحنه بوده است.
سعود الفيصل وزير امور خارجه عربستان پس از سخنراني اولمرت به شيوه اي مودبانه شروع به دست زدن كرد. در اين ميان اعضاي هيئنت فلسطيني هم اعلام كردند كه گمان نمي كنند تا پايان دوران بوش در ژانويه 2009 بتوان به توافقي نهايي رسيد كه همه جوانب اختلافات را در بر بگيرد.