تنیس‌باز روس در فینال توانست قهرمان اوپن آمریکا و مرد شماره ۳ تنیس جهان را با نتایج ۴-۶ و (۲-۷) ۶-۷ و ۶-۴ شکست دهد. به این ترتیب مدودف ۲۴ ساله، سال ۲۰۲۰ را در رتبه چهارم رده‌بندی جهانی تمام می‌کند.
او در مسابقات امسال قبل از تیم موفق به پیروزی مقابل رافائل نادال و نواک جوکوویچ نیز شده بود، به بیان دیگر او حالا تنها بازیکن در تاریخ ۵۰ ساله مسترز آخر فصل است که با پیروزی مقابل سه نفر اول رده‌بندی جهانی، قهرمان شده است.
مدودف که از نوامبر ۲۰۱۹ تا اکتبر ۲۰۲۰ حتی یک پیروزی هم مقابل ده نفر اول رده‌بندی جهانی نداشت، طی شش هفته اخیر توانسته هفت بار این کار را انجام دهد.
این بازیکن قد بلند که رقیبانش به او لقب "ماشین" داده‌اند در دور گروهی مسابقات هم شکست نخورد و در کل تورنمنت نمایشی یکدست داشت.
در این میان نباید از نمایش دومینیک تیم هم غافل بود. او هم برای رسیدن به فینال نادال و جوکوویچ را شکست داد و حالا تبدیل به بازیکنی تقریبا بدون نقص شده است.
مدودف پس از قهرمانی در بزرگ‌ترین تورنمنت زندگی‌اش خوشحالی نکرد
فراموش نکنیم که این تنیس‌باز ۲۷ ساله همواره به عنوان بازیکنی متخصص بازی روی زمین‌های خاک رس شمرده می‌شد، اما حالا بازیکنی کامل شده است که بزرگ‌ترین عنوان زندگی‌اش (اوپن آمریکا) را روی زمین سخت (هارد کورت) بدست آورده است.
اما نکته عجیب و غریب فینال مسترز آخر فصل، رفتار دنیل مدودف پس از پیروزی بود. او که بزرگ‌ترین افتخار زندگی‌اش را بدست آورده بود، پس از امتیاز آخر به سمت تیم همراهانش روی سکو‌ها نگاه کرد، شانه‌هایش را با بی‌اعتنایی بالا انداخت، توپی که داخل جیبش بود را بیرون انداخت، دوباره شانه‌هایش را بالا انداخت و بعد به سوی دومینیک تیم که آن سوی تور ایستاده بود، رفت.
تنیس‌باز ۲۴ ساله می‌گوید هر تعداد تورنمنت دیگر را هم که ببرد، حتی گرنداسلم‌ها، بازهم واکنش مشابهی خواهد داشت: "این کاری است که انجام خواهم داد. در تنیس فکر کنم من اولین نفر هستم، ولی در فوتبال بازیکنانی را دیده‌ام که خوشحالی نمی‌کنند. این تصمیم را در اوپن آمریکا گرفتم، وقتی که با جمعیت مشکل پیدا کردم. من پیروزی‌هایم را جشن نمی‌گیرم. این شیوه من است و آن را دوست دارم. "
این "دوره سخت" که مدودف به آن ارجاع می‌دهد در اوپن آمریکا ۲۰۱۹ رخ داد و لحظه‌ای کلیدی بود که مدودف فعلی را ساخت.
تماشاگران آمریکایی به دنبال رفتار بدی که مدودف در زمین داشت او را در دور‌های ابتدایی بازی‌ها هو کردند، اما رابطه او با تماشاگران پس از رسیدن به فینال با جوک و شوخی، ختم به خیر شد. آن بازی اولین حضور مدودف در فینال یک گرنداسلم بود که با باخت به رافائل نادال تمام شد.
چهارده ماه پس از آن بازی او در راه رسیدن به فینال مسترز آخر سال اسطوره اسپانیایی را شکست داد تا خودش را به عنوان ستاره آینده تنیس تثبیت کند.
مدودف گفت: "سطح بازی من در این مسابقات و به خصوص در دو بازی آخر باورنکردنی بود. شکست دادن دومینک، آن هم طوری که او در بازی فینال بازی کرد، احتمالا بهترین پیروزی زندگی من است. می‌دانم که می‌توانم خوب بازی کنم، اما اگر قبل از تورنمنت می‌گفتید که عملکردی این گونه خواهم داشت، احتمالا خودم هم باورم نمی‌شد. "
دومینیک تیم تنها بازیکنی است که توانسته در سال‌های اخیر به سلطه فدرر، نادال و جوکوویچ در گرنداسلم‌ها پایان دهد
مدودف چندان با معیار‌های یک تنیس‌باز مدرن سازگار نیست. دومینیک تیم آمادگی بدنی فوق‌العاده‌ای دارد و شدت ضرباتی که روانه حریفان می‌کند وحشتناک است. استفانوس سیتسی‌پاس، بازیکن جوان دیگری است که بسیار با انرژی و در عین حال ظریف بازی می‌کند. ساشا زورف، تنیس‌باز ۲۳ ساله آلمانی هم بازی خودش را بر اساس سرویس‌های اول بسیار قوی و فورهند‌های فوق‌العاده‌اش بنا کرده است.
مدودف جوانی خیلی لاغر و بلند قد است که تکنیکش در مقایسه با سایرین کمی عجیب به نظر می‌رسد. او قدرتی تحسین‌آمیز دارد، اما این قدرت را با تاکتیکی موذیانه ترکیب کرده است. او مقابل تیم چندان علاقه‌ای به نزدیک شدن به تور نداشت.
همین شیوه بازی است که او را روی نوار موفقیت نگه داشته است. پارسال او به شش فینال پیاپی رسید و فقط در نیویورک به رافائل نادال باخت. عملکردی که موجب شد وارد جمع ۱۰ بازیکن برتر جهان شود و توجه هوادران تنیس را به خودش جلب کند.
قهرمانی در لندن تعداد برد‌های پیاپی او را به ۱۰ مسابقه رساند؛ مدودف در مسترز پاریس که قبل از فینال تور جهانی تنیس برگزار شد نیز قهرمان شده بود.
اما اوضاع همیشه هم این قدر‌تر و تمیز نبوده است. مدودف می‌گوید: "حتی قبل از پاریس هم خیلی از خودم و تنیسم مطمئن نبودم. اما به خودم ثابت کردم که اشتباه می‌کنم. "
تنیس‌باز روس حالا قهرمان مهمترین تورنمنت تنیس جهان پس از گرنداسلم‌ها شده است و احتمالا بسیاری از هوادران تنیس او را نامزد اصلی جانشینی اسطوره‌هایی مانند راجر فدرر، رافائل نادال و نواک جوکوویچ می‌دانند.
اما برای نتیجه‌گیری نباید خیلی عجله کرد. دنیل مدودف پنجمین قهرمان مسترز آخر فصل در پنج سال اخیر است. پیش از او اندی ماری، گریگور دمیتروف، زورف و سیتسی‌پاس قهرمان این مسابقات شده‌اند. از میان آن‌ها تنها بازیکنی که سابقه قهرمانی در یک گرنداسلم را دارد، اندی ماری است.
در واقع تنها بازیکنی که توانست به حکومت "سه بزرگ" تنیس در گرنداسلم‌ها خاتمه دهد دومینیک تیم بود که با قهرمانی در مسابقات امسال اوپن آمریکا قهرمانی جدید را در گرنداسلم‌ها از سال ۲۰۱۴ به این سو معرفی کرد.
نگاهی به قهرمانان سال گذشته مسابقات نشان می‌دهد که قهرمانی در فینال تور جهانی تنیس الزاما به قهرمانی در یک گرنداسلم منتهی نمی‌شود؛ اما خب فراموش نکنیم که در نیمه‌نهایی این دوره نادال و جوکوویچ در یک روز از بازیکنانی جوان‌تر از خودشان شکست خوردند.
فدرر، نادال و جوکوویج پرافتخارترین مردان تاریخ تنیس هستند که تا کنون نشانه‌ای از افول نداشته‌اند
مدودف گفت: "امیدوارم که تمام ما بازیکنان جوان بتوانیم به آن‌ها فشار بیاوریم و رقابت‌های جذابی را شاهد باشیم. امیدورام نسل ما بتواند مدتی طولانی در اوج بماند و حتی نسل بعدی را هم عقب نگه دارد. "
دومینیک تیم هم به رغم شکست در بازی فینال به همین اندازه نسبت به آینده خوشبین است: "ما ثابت کردیم که می‌توانیم با اسطوره‌ها بازی کنیم، آن‌ها را شکست دهیم و قهرمان تورنمنت‌های بزرگ شویم. "
"هنوز سه، چهار یا پنچ سال مانده تا آن‌ها بازنشسته شوند و ما بخت‌های اصلی قهرمانی در تمام مسابقات بزرگ خواهیم بود. تنیس آینده جذابی پیش رو دارد. "
مدودف و تیم بازیکنان فوق‌العاده‌ای هستند، اما فدرر، جوکوویچ و نادال قبلا بار‌ها ثابت کرده‌اند که پیشبینی‌ها در مورد تغییر نسل تنیس اشتباه است. حدس زدن نام قهرمانان در فصل آینده غیرممکن است، اما چیزی که از همین حالا با قطعیت می‌توان گفت این است که ۲۰۲۱ یک سال بسیار جذاب برای تنیس خواهد بود.