احمد زیدآبادی در کانال تلگرام خود نوشت: مقایسۀ تلویحی رفتار دونالد ترامپ با "شب بلورین" نازی‌ها در سال ۱۹۳۳ از سوی کریستین امانپور به نظرم زیاده‌روی غیرمنصفانه‌ای است که حق اعتراض را برای ترامپ محفوظ می‌دارد، اما در این وسط من نمی‌دانم این موضوع چه ربطی به وزیران و مقام‌های دولت اسرائیل دارد که خواهان عذرخواهی و حتی اخراج امانپور از سی ان ان شده‌اند؟
امانپور در اظهارات خود نه هولوکاست را نفی کرده، نه در مورد آن تردید روا داشته و نه از اهمیت آن کاسته است، فقط به شیوه‌ای ناروا رفتار رئیس جمهور کشورش را به آغاز روی کار آمدن نازی‌ها تشبیه کرده است. حالا فرض بگیریم که دولت اسرائیل وارث انحصاری هولوکاست باشد، اما آیا تعیین حدود و ثغور اظهارنظر در مورد رژیم هیتلری هم در انحصار آن است که هر جا، هر کس، اسمی از آن به میان آورَد، خود را جلو می‌اندازد و طلبکارانه خواهان عذرخواهی و اخراج آنها می‌شود؟
این در حالی است که هولوکاست هم امری اسرائیلی نیست که حق اظهار نظر در بارۀ آن در انحصار دولت اسرائیل باشد. هولوکاست جنایتی ضد بشری و جنایت علیه بشریت است و به همین دلیل همۀ بشریت هم در برابر آن احساس مسئولیت می‌کند. در واقع اسرائیل با معرفی خود به عنوان تنها وارث هولوکاست، امری انسانی را به پدیده‌ای قومی تقلیل داده تا از این طریق نوعی تجارت سیاسی برای خود به راه اندازد!
آن یهودیان مظلوم و بی‌پناهی که در ارودگاه‌های کار اجباری از شدت خستگی و گرسنگی جان دادند و یا در اتاق‌های گاز آشوویتس و داخائو خفه شدند و در کوره‌های آدم‌سوزی سوختند و به خاکستر تبدیل شدند کی و کجا به دولت اسرائیل وکالت رسمی داده‌اند که وارث انحصاری درد و رنج آنها شود و با تکیه بر خون آنها، برخی سیاست‌های بیدادگرانۀ خود را توجیه کند؟
بسیاری از آن قربانیان بی‌گناه اگر امروز زنده بودند و به عیان می‌دیدند که چگونه چهره‌های حزب یمینا و رهبران شهرک‌ها و برخی سران لیکود، خون به ناحق ریختۀ آنان را دستاویزی برای تخریب آبادی‌ها و غصب زمین‌ها و آواره کردن زنان و کودکان فلسطینی در کرانۀ باختری رود اردن قرار داده‌اند، بیش از دیگران به فغان می‌آمدند و در برابر بلدوزر‌های ویرانگر سینه سپر می‌کردند چنانکه هم اینک نیز بسیاری از یهودیان انسان‌دوست در جنبش "صلح اکنون" چنین می‌کنند!
بدبختانه جریان راستگرا و افراطی در اسرائیل هیچ نوع صداقتی در دفاع از حریم هولوکاست و مقابله با پدیدۀ نفرت‌انگیز یهودستیزی ندارد و همۀ این امور را در خدمت تداوم سیاست اشغالگری در کرانۀ باختری و اعمال تبعیض علیه جمعیت غیر یهودی اسرائیل به کار گرفته است. آنها کار را به جایی رسانده‌اند که هر گونه انتقاد از سیاست‌های دولت اسرائیل و یا تحریم کالا‌های ساخت شهرک‌های غیرقانونی را به یهودستیزی تعبیر می‌کنند و خواهان مقابلۀ دولت‌های جهان با آن می‌شوند!
از این نفرت انگیزتر رفتار بخشی از دار و دستۀ دولت ترامپ است که با این نوع تعبیرات همدلی نشان می‌دهند و حتی حامیان تحریم کالا‌های ساخت شهرک‌ها در کنگرۀ آمریکا را در ردیف یهودستیزان دسته‌بندی می‌کنند!
با این روند آیا قرار است دولت اسرائیل هر کار که میلش کشید انجام دهد و اگر کس به آن انتقاد کرد، به اتهام یهودستیزی دهانش دوخته و از کار اخراج شود؟ آیا قرار است تاریخ ظهور و سقوط هیتلر را از ابتدا تا انتها دولت اسرائیل بنویسد و اگر کسی یک ویرگول را در نقل آن جابجا کرد به حامیان اشغالگری جواب پس دهد؟
اگر دنیای مدعی آزادی فکر و بیان قرار است این باشد بنا به آن شعر سخیف زنده‌یاد میرزادۀ عشقی بر چنین دنیایی باید...
شب بین ۹ و ۱۰ نوامبر ۱۹۳۸ اتفاق افتاده
اینها به اشتباه میگن ۱۹۳۳
در واقع ۱۹۳۳ سالی است که ناتزیها به قدرت رسیدند