گروهی از باغبانان کامبوجی با صعود به دیواره‌های معبد باستانی انگکور وات نهال‌ها و گیاهان رشد کرده روی آن را از بین بردند.
به گزارش فرارو، انگکور وات نام مجموعه‌ای از معابد است که در اوایل سدهٔ دوازدهم برای شاه سوریاوارمان دوم در انگکور در کامبوج ساخته شد تا پرستشگاه حکومتی و پایتخت او قرار گیرد. این معبد که در ابتدا معبدی هندو بود و به ویشنو، خدای هندیان تقدیم شده بود پس از ورود آیین بودا به معبدی بودایی بدل شد.
انگکور وات که تا به امروز به‌خوبی حفظ شده است هنوز هم تنها پرستشگاهی است که از زمان ساختش تا کنون به عنوان یک مرکز مذهبی استفاده می‌شود.
این معبد بزرگترین بنای مذهبی در جهان است و معماری اصیل خمری را می‌توان در آن مشاهده نمود. انگکور وات که اصلی‌ترین جاذبه گردشگری کامبوج است، نشان ملی آن کشور نیز به‌شمار می‌آید و طرح آن بر روی پرچم کامبوج نیز نقش بسته است.
حفاظت از انگکور وات را یک تیم ۳۰ نفره بر عهده دارد. این باغبانان با نردبان و پا برهنه از دیوار‌ها بالا رفته و گیاهان را از ریشه درمی آورند.
یکی از اعضای ۵۰ ساله این تیم که دو دهه است این کار را انجام می‌دهد می‌گوید اگر نهال‌ها از بین نروند ریش ه آن‌ها در عمق سنگ‌ها فرو رفته و این اثر باستانی تخریب می‌شود.
او می‌گوید هنگام صعود اگر اشتباه کنیم زنده نخواهیم ماند. وی گفت ما معابد را دوست داریم و می‌خواهیم حفظ کنیم اگر آن‌ها را حفظ نکنیم نسل جوان فرصتی برای دیدن آن پیدا نمی‌کرد.
سرپرست این تیم نیز می‌گوید وقتی گردشگران محلی و خارجی ما را در حال بالا رفتن از معبد می‌بینند دچار ترس و وحشت می‌شوند. آن‌ها فکر می‌کنند که ما مبتدی و نابلد هستیم. نیرو‌ها فقط کلاه به سر دارند. بحث استفاده از طناب یا وسایل کوهنوردی اینجا مطرح نیست چراکه ممکن است باعث آسیب دیدن دیواره‌های سنگی شود.
وی گفت که وسایل ما یک قیچی برای از بین بردن گیاه و نهال است.
مسئولان حفاظت از این معبد تاریخی به دنبال ماده‌ای هستند تا ریشه این نهال‌ها را از بین برده و رشد آن‌ها را برای همیشه متوقف کند. با این حال آن‌ها نگران اثرگذاری مخرب این مواد روی سنگ‌ها هستند. تا آن زمان حفاظت از انگکور وات بر عهده باغبانان زیرک پاست.