فدراسیون فوتبال ایران قریب به یک دهه می‌شود که شبیه شبه‌جزیره‌ای، در تلاش برای اعلام استقلال است؛ از زمانی که تیم علی کفاشیان روی کار آمد تا وقتی که در این نهاد قدرت به دست مهدی تاج رسید و حالا که تاج رفته و رفقایش فدراسیون را می‌چرخانند، این تلاش ادامه داشته است.
آنها همواره برای تأمین نیازهای مالی دستشان به سوی دولت دراز بوده ولی وقت پاسخ‌گویی و حساب پس‌دادن، نهادی مستقل شده‌اند که نه به ایرانی‌ها، بلکه موظف به پاسخ‌گویی به مسئولان فیفا هستند. این دوگانگی از زمانی که فوتبال به دست مدیران مذکور رسید، بیشتر هم شد و دایره‌ای تنگ شکل گرفت که فقط افراد «خاص» که در حلقه دوستان جا داشتند، می‌توانستند جواز ورود به آن را بگیرند.
در این بین اقدام خطرناک دیگری هم که صورت گرفت و می‌گیرد حذف صدای منتقدانی است که علیه مدیریت حرف می‌زنند؛ برای این مسئولان در چند سال اخیر شرایط یکسان بوده است؛ یا با ما یا علیه ما!
شبه‌جزیره‌ای که در اعلام استقلالش با شکست سنگینی مواجه شده، حالا دست به رفتارهای عجیبی هم می‌زند و صدایی را که از آنها انتقاد می‌کند، خاموش می‌کند؛ خاموشی‌ای عجیب که اسمش را هم «تشویش اذهان عمومی» گذاشته‌اند! تازه‌ترین شاهکاری که فدارسیون باقی‌مانده از مهدی تاج و علی کفاشیان رقم زده، محرومیت سعید آذری، مدیرعامل کنونی باشگاه فولاد خوزستان، از هرگونه فعالیت فوتبالی تا اطلاع ثانوی است. جرم؟ انتقاد از مسئولان فدراسیون فوتبال! دو روز پیش بود که خبری روی خروجی سایت فدراسیون فوتبال رفت که سعید آذری فعلا محروم است و یک هفته فرصت دارد تا اعتراض کند.
سعید آذری اما با شنیدن این خبر و درحالی‌که مثل بسیاری دیگر از مخاطبان فوتبالی شوکه شده بود، خبر داد جرمش به زعم اهالی فدراسیون فوتبال «تشویش اذهان عمومی» است! جالب اینکه آذری دلایل محرومیتش را انتقاد از فدراسیون فوتبال عنوان می‌کند و می‌گوید: «دلیل محرومیت و احضار من به کمیته اخلاق را مصاحبه مردادماه من دانستند. گفتند که من در مردادماه علیه فدراسیون مصاحبه کرده‌ام. من در آن مصاحبه گفته بودم تا زمانی که مهدی تاج در فدراسیون فوتبال بوده این فدراسیون مقداری نظم و انضباط داشته است اما حالا با بلاتکلیفی همان یک ذره نظم و انضباط را هم ندارد و دچار سردرگمی شده است. به من گفتند که این صحبت مصداق تشویش اذهان عمومی است؛ درواقع برای انتقاد از فدراسیون فوتبال محروم شده‌ام. امروز دوباره دلیل دیگری را برای من آوردند، من اخیرا گفته بودم گویا متولیان فوتبال مرده‌اند که مردم برای اعتراض به مجلس می‌روند و هیچ برنامه‌ای برای کنترل اتفاقات داخل فوتبال وجود ندارد. دلیل دیگری را هم که آورده بودند این بود که گفتند چرا من علیه بازگشت اصفهانیان به کمیته داوران عکس‌العمل بد نشان دادم. همه این موارد را مصداق تشویش اذهان عمومی دانستند».
مشخص نیست تعریف مسئولان فدراسیون فوتبال که سعید آذری علیه دوستانشان صحبت کرده از تشویش اذهان عمومی چیست؟ به زعم آنها در فدراسیون فوتبال ایران همه‌چیز گل و بلبل بوده و مسئولان هرکدام به درستی و شایستگی پست گرفته‌اند که انتقادهای موجود به تشویش اذهان عمومی تشبیه شده است! البته به نظر می‌رسد آنهایی که علیه سعید آذری حکم داده و محرومش کرده‌اند در دسته آخرین حلقه تنگ بازمانده از شبه‌جزیره مذکور باشند و به دنبال گرفتن انتقام از مدیرعامل کنونی باشگاه فولاد!
سعید آذری در چند سال اخیر همواره یکی از منتقدان جدی فدراسیون فوتبال بوده است؛ اتفاقا هشدارهای او مانع از برگزاری انتخابات فدراسیون فوتبال شد؛ او بود که خبر داد نواقص اساسنامه آن‌قدر زیاد است که مانع پیشرفت فوتبال می‌شود. سعید آذری همان مدیری است که به دنبال جمع‌آوری امضا رفت تا علیه مفاد عجیب‌وغریبی که برای کاندیدای ریاست‌شدن لازم است، اقدام کند. حالا که آخرین فرصت‌ها برای دست‌وپازدن و ماندن روی صندلی فدراسیون است، چرا از کسی که به‌درستی و دلسوزانه انتقاد کرده است، انتقامی گرفته نشود!؟
کمیته اخلاق و صیانت فدراسیون فوتبال آن‌قدر خودش را درگیر پرونده انتقاد از فدراسیون فوتبال کرده که «احتمالا» از سر غفلت فراموش کرده به موارد دیگری که وظیفه‌اش رسیدگی به آنها است، برسد! البته شاید به زعم آنها، این موراد چندان هم اهمیت نداشته‌اند، ولی بد نیست همین موراد بی‌ارزش مثل دلالی، فساد در قراردادها، فایل‌های صوتی لورفته زننده، بستن قراردادها مشکوک در هتل‌های لوکس، ریختن پول بی‌زبان به پای مربی بی‌کیفیت و ماست‌مالی‌کردن بندهای عجیب قرارداد، کتک‌زدن هواداران به دست بازیکنان و... را هم در دستور کار قرار دهد. البته اگر تمایلی برای انجامش باشد؛ چون ظاهرا هیچ‌کدام از موارد بالا به مهم‌بودن انتقاد از فدراسیون فوتبال و مسئولان این نهاد نیست!
حالا که مسئولان کنونی فدراسیون فوتبال در آخرین ماه‌های احتمالی حضورشان خرده‌رفتارهای عجیب در پیش گرفته و مخالفان را به جرم تشویش اذهان عمومی از دور خارج می‌کنند، باید تاوان تصمیم‌هایشان را بدهند؛ فعلا این تاوان با اعتراض و انتقاد گسترده از رفتار عجیب آنها صورت گرفته است؛ جایی که از بازیکن و مربی و پیش‌کسوت گرفته تا هواداران فوتبال، عمل عجیب آنها را زیر سؤال برده‌اند.
شاید بد نباشد مسئولان فدراسیون فوتبال نگاهی را که بیرون از مجموعه به آنها می‌شود، دقیق‌تر مرور کنند؛ اگر هم وقت و فرصتش را ندارند می‌توانند به همین تک‌واکنش علی کریمی، کاپیتان سابق تیم ملی، نگاهی بیندازند؛ جایی که او می‌گوید: «برای حرف حق زدن آدم‌ها را محروم می‌کنید؛ چه زمانی یکی پیدا می‌شود و شما را به خاطر ظلمی که در حق فوتبال کرده‌اید، محروم کند؟». شاید به غیر از علی کریمی، این پرسش مخاطبان زیادی در فوتبال ایران هم باشد.