حذف استقلال از لیگ قهرمانان آسیا شرایط این تیم را از هر زمان دیگری بغرنج‌تر کرد.
از ماجرا‌های قبل از اعزام تیم که شامل نحوه ورود آبی‌ها به نقل و انتقالات می‌شود تا انتخاب سرمربی این تیم که بگذریم اتفاقاتی که در این چند روز در اردوی استقلال گذشته نشان می‌دهد اردوگاه آبی گمشده‌ای به نام بزرگتر دارد که به شدت از سوی مدیران و کادرفنی استقلال مخفی مانده است.
استقلال اگر بزرگتری داشت که بتواند مواقع بحرانی بازیکنان را کنترل کند این همه جنجال به بهانه‌های مختلف در این تیم به وجود نمی‌آمد و یا اگر هم اختلافی به وجود می‌آید با حضور این بزرگتر به شکل بهتری مدیریت می‌شد.
ماجرا‌های آبی‌ها و دردسر‌هایی که ایجاد می‌شود فقط مدیریتی و مربوط به انتخاب سرمربی نمی‌شود. در این تیم بدون بزرگتر و بدون ستاره، هستند بازیکنانی که از این شرایط نهایت سواستفاده را می‌برند و با انجام برخی کار‌های دور از عرف دردسر‌هایی درست می‌کنند که جمع شدن این حاشیه‌ها به همین راحتی نیست.
ماجرای اول به درگیری و دعوای یک هافبک و یک مدافع با یکی از اعضای گروه ماساژ آبی پوشان در فرودگاه دوحه باز می‌گردد که ریز جزییات دلایل این درگیری حتی به گوش مدیرعامل استقلال هم می‌رسد.
ظاهرا ماجرا به شکلی بوده که صحنه‌های خوبی در فرودگاه قطر شکل نگرفته است و تیم استقلال با همین شرایط به تهران بازگشت.
از طرفی حواشی پایان ناپذیر همچنان ادامه داشت تا جایی که در فرودگاه امام خمینی (ره) جروبحثی بین یکی از بازیکنان تیم با یکی از اعضای گروه پزشکی استقلال شکل گرفته است.
دلیل درگیری تکذیب مصدومیت بازیکن توسط عضو کادرپزشکی بوده که همین موضوع ناراحتی بازیکن فوق را در پی داشته است.
بعد از پایان قضایا هم ظاهرا بازیکنان بودند که فقط می‌خواستند فرودگاه را ترک کرده و به نوعی با استوری‌ها و پست هایشان به مربیان تیم کنایه بزنند، زیرا ارسلان مطهری در اولین اقدام بعد از رسیدن تیم به تهران علیه مجید نامجو مطلق و صالح مصطفوی موضع گیری کرد.
به نظر می‌رسد مدیران باشگاه استقلال این روز‌ها علاوه بر چالش انتخاب سرمربی باید فکری به حال رفتار‌های غیر حرفه‌ای بعضی بازیکنان داشته باشد، زیرا این تیم در سال‌های اخیر کم از این اتفاقات ضربه نخورده است.