ماه‌چهره خلیلی از خانواده‌ای برخاسته بود که هنر در ژن‌هایشان جریان داشت و شاید بی‌دلیل نبود که پس از ۱۹ سال زندگی در انگلستان به دنبال هنر به وطن خود بازگشت و ایران را انتخاب کرد.
به گزارش ایرنا، خبر درگذشت بازیگر جوان کشورمان ماه‌چهره خلیلی آن قدر شوک‌آور و غیرقابل باور بود که حتی برخی در ساعات اولیۀ اعلام این خبر، آن را یک شوخی مسخره پنداشتند و نتوانستند هضم کنند.
فلورا سام بازیگر و کارگردان تلویزیونی که سابقۀ همکاری با زنده‌یاد خلیلی را در چند پروژۀ سینمایی و تلویزیونی داشت، در این باره گفت: «یکی از نکاتی که به خصوص در مورد این بازیگر به شدت مورد توجه مردم قرار گرفت، علاقۀ وافرش به ایران و سرزمین مادری بود؛ خصوصا که پس از حضور در برنامۀ دورهمی و اشاره‌اش به تهیه پاسپورت ایرانی برای پسرش، بیش از پیش جای خود را در قلب مردم باز کرد آن هم در روزگاری که گلایۀ مردم از هنرمندان تهیه پاسپورت غیرایرانی برای فرزندانشان است.»
در همین راستا دوست و همکار زنده‌یاد خلیلی، مریم کاویانی که ارتباطی نزدیک با وی داشت و یکی از معدود کسانی بود که از بیماری خلیلی باخبر بود، گفت: «پسرش «پرواز» می‌توانست در انگلیس به دنیا بیاید و پاسپورت کشوری اروپایی را داشته باشد، اما ایشان آن‌قدر عرق ملی داشت که حاضر نشد چنین کاری کند و این بسیار قابل‌تحسین است؛ خانم خلیلی به ایرانی بودنش بسیار افتخار می‌کرد و حتی در رفتارش احترام زیادی برای سنت‌های ایرانی قائل بود و این سنت‌ها را همواره به‌جا می‌آورد؛ ماه‌چهره خلیلی یک بانوی ایرانی کامل بود و واقعاً حیف شد که از بین ما رفت».
خانواده‌ای که هنر در رگ‌هایشان جاری بود
ماه‌چهره خلیلی که به همراه خانواده‌اش در خارج از کشور زندگی می‌کرد، متولد ۱۳۵۵ تهران و دارای مدرک فوق لیسانس معماری از دانشگاه آکسفورد انگلستان بود؛ وی همچنین یک دوره بازیگری را در مدرسه متد (Method School) در لندن گذرانده و نوه دختری پروین سلیمانی بازیگر فقید کشورمان بود.
مادربزرگش پروین سلیمانی، در سال ۱۳۰۱ به دنیا آمد و از سال ۱۳۲۳ با حضور روی صحنه تئاتر، به عرصه بازیگری وارد شد؛ او یکی از بازیگرانی است که تجربۀ کاری قبل و بعد از انقلاب را در کارنامۀ کاری داشت و برای ایرانیان و به ویژه نسل‌های ۳۰ تا ۵۰ بسیار شناخته شده است.
حسین فرهادپور از موسیقیدانان سرشناس ایرانی فرزند ارشد زنده‌یاد سلیمانی و دایی ماه‌چهره خلیلی بود که از جمله استادان او می‌توان به «ابوالحسن صبا»، «محمود ذوالفنون»، «علی تجویدی»، «موسی معروفی»، «حسین دهلوی» و «مصطفی کمال پورتراب» اشاره نمود؛ او همچنین نواختن «تمبک» را نزد «حسین تهرانی» آموخت. از فرهادپور به عنوان اولین نوزانده «قیچک» که برای اجرای کنسرت به کشور‌های اروپایی و آسیایی سفر کرده‌است یاد می‌کنند.
حسین فرهادپور روز شنبه ۷ تیر ۱۳۸۲ در سن ۶۵ سالگی در اثر سکته قلبی درگذشت.