آن‌چه قطعاً در خبر‌ها درباره بازداشت دو مدیر پرسپولیسی خوانده‌اید، این است که رضا یلوه به عنوان معاون اقتصادی و مهدی خواجه‌وند، معاون حقوقی باشگاه پرسپولیس صبح روز سه‌شنبه بازداشت شده‌اند. علت این بازداشت هم مربوط می‌شود به ورود نهاد‌های نظارتی به قراردادی که باشگاه پرسپولیس با کارگزار خود امضا کرده است.
البته که دیروز (چهارشنبه) خبر‌هایی درباره آزاد شدن خواجه‌وند به قید وثیقه هم منتشر شد و باشگاه پرسپولیس به هر طریقی سعی در تکذیب بازداشت این دو نفر داشت، اما بعد از گذشت دو روز بازداشت این دو مدیر پرسپولیسی و ارتباط آن با قراردادی که بین باشگاه پرسپولیس و شرکت آتیه داده‌پرداز به عنوان کارگزار باشگاه منعقد شده بود، غیرقابل انکار است.
آن‌چه توضیح شفافی درباره‌اش داده نشده این است که چه اتفاقی در جریان همکاری باشگاه پرسپولیس و کارگزارش رخ داده که حالا نهاد‌های نظارتی با دستگیری این دو مدیر، جامعه فوتبال را شوکه کرده‌اند.
برای آن‌ها که ماجرا‌های شرکت آتیه داده‌پرداز را دنبال می‌کنند، رضا یلوه و ابهاماتی که درباره‌اش مطرح می‌شد، موضوع غریبی نیست. نحوه نزدیک شدن او به باشگاه و انتخابش به عنوان معاون اقتصادی باشگاه از سوی محمدحسن انصاری‌فرد، آن هم با وجود اطلاع از ارتباط یلوه با حسین هدایتی، ابهام بزرگی بود که مدیران باشگاه به آن تن داده بودند. ماجرا به قدری واضح بود که حتی شائبه‌هایی درباره نظارت هدایتی بر اتفاقات باشگاه پرسپولیس از طریق رضا یلوه هم مطرح بود. پست حساس و کلیدی معاونت اقتصادی باشگاهی، چون پرسپولیس به راحتی در دست کسی بود که همه از ارتباطش با شخصی اطلاع داشتند که هم‌اکنون به دلیل اتهام «اخلال در نظام اقتصادی کشور» در زندان به سر می‌برد!
حالا حساب کنید قرارداد یک‌طرفه و پر حرف و حدیث باشگاه پرسپولیس با کارگزارش که بار‌ها و بار‌ها از زیان‌ده بودن آن برای باشگاه پرسپولیس گفته شده بود، زیر نظر همین معاون اقتصادی و معاون حقوقی باشگاه منعقد شد. با این توضیحات باید گفت تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل.
دستگیری معاونان باشگاه پرسپولیس، گرچه اقدامی عملی در جهت مبارزه با فساد است و شروع داستانی است که از مدت‌ها پیش انتظارش را داشتیم، اما سؤال اساسی این‌جاست که آیا پرونده گسترده‌ای که به فساد اقتصادی در قرارداد باشگاه پرسپولیس و کارگزارش منجر شده، قرار است با دستگیری همین دو مدیر بسته شود؟ چه کسی است که نداند پیش از اتهام و تقصیری که به این دو نفر به‌حق وارد می‌شود، باید از مدیران بالارتبه‌تر پرسید که چرا و چگونه زمینه حضور آن‌ها در مناصب مهم باشگاهی، چون پرسپولیس را فراهم کرده‌اند!
در این ماجرا کسی از محمدحسین انصاری‌فرد هم سؤال می‌کند که بر چه اساسی رضا یلوه را به عنوان معاون اقتصادی باشگاه انتخاب کرده است؟ یا کسی از رسول‌پناه می‌پرسد چرا علی‌رغم همه شکست‌های باشگاه پرسپولیس در پرونده‌های حقوقی باز هم اصرار به حفظ خواجه‌وند داشته است؟