فرارو؛ بابک زمانی- ویلیام انگلیش (William English) یکی از بنیانگذاران پیشرو در حوزه رایانه بود. او که در سال ۱۹۶۸ عضو انستیتو تحقیقات استنفورد بود در توسعه نخستین ماوس نقش پررنگی داشت.
صفحه لمسی، رابط کاربری گرافیکی، ویرایش آنلاین متون، تماس‌های تصویری با الهام از تحقیقات و.... کار‌های انگلیش و همکارانش در انستیتو تحقیقات استنفورد محقق بود.
ربرتا انگلیش، همسر ویلیام، مرگ وی را به دلیل نارسایی تنفسی اعلام کرد. ویلیام سابقه همکاری با سازمان ناسا و ارتش آمریکا داشت.
ویلیام انگلیش در اواخر دهه ۵۰ میلادی پس از ترک شغل در نیروی دریایی، به آزمایشگاه تحقیقاتی کالیفرنیای شمالی به نام انستیتوی تحقیقاتی استنفورد یا S.R.I پیوست. (اکنون به عنوان SRI International شناخته می‌شود). در آنجا او با داگلاس انگلبرت، مهندس همکار که امیدوار به ساخت نوع جدیدی از رایانه بود آشنا شد.
در زمانی که فقط متخصصان از رایانه استفاده می‌کردند، اطلاعات را از طریق کارت‌های سوراخ دار، ماشین تحریر و چاپخانه تحلیل و بازیابی می‌کردند، داگلاس انگلبرت دستگاهی را پیش بینی می‌کرد که هر کسی می‌توانست از طریق دستکاری تصاویر بر روی صفحه استفاده کند. این مفهومی بود که می‌توانست عصر اطلاعات را تعریف کند، اما به گفته خود انگلبرت، برایش دشوار بود که دیدگاه خود را برای دیگران توضیح دهد.
ویلیام انگلیش که نزد همه به عنوان بیل معروف بود، از معدود افرادی بود که این ایده‌ها را درک می‌کرد. او دارای استعداد مهندسی، صبر و مهارت‌های اجتماعی لازم برای تحقق آن‌ها بود. بیل دووال، که در آن سال‌ها در کنار انگلیش کار می‌کرد، درباره‌ی او می‌گوید: "او مردی بود که همه چیز را به وقوع می‌پیوست. اگر به او می‌گفتید که باید کاری انجام شود، او کاملا می‌دانست که چگونه این کار را انجام دهد. "
در میان چیز‌های دیگری که داگلاس انگلبرت (که در سال ۲۰۱۳ در ۸۸ سالگی درگذشت) پیش بینی یک دستگاه مکانیکی بود که بتواند مکان‌نما را بر روی صفحه‌نمایش حرکت دهد و با انتخاب نماد‌ها یا تصاویر خاص، کار‌های گسسته‌ای را انجام دهد. ویلیام انگلیش این ایده را تبدیل به واقعیت کرد و اولین موس کامپیوتر را ساخت و از طریق یک سری آزمایشات نشان داد که می‌تواند سریعتر از هر دستگاه دیگری که در S.R.I توسعه یافته است روی صفحه نمایش حرکت کند.
رایانه آزمایشی چند وجهی آن‌ها oNLine System یا NLS نامیده شد و در ۹ دسامبر ۱۹۶۸، در رویدادی در سانفرانسیسکو که به "مادر همه دموها" معروف شد، از آن پرده برداشتند.
همانطور که داگلاس انگلبرت روی صحنه دستگاه در سالن اجتماعات نشان داد، یک فیلم زنده روی دیوار پشت وی ظاهر شد که تعامل بی‌سیم بین ماوس و صفحه رایانه را نشان می‌داد. انگلیش این اثر پیچیده را از پشت سالن اجتماعات کارگردانی کرد و با تکیه بر دوربین‌ها و میکروفن‌ها مستقر در آنجا، کامپوتر را در آزمایشگاهی در پارک منلو کالیفرنیا که بیش از ۳۰ مایل با آنجا فاصله داشت، کنترل می‌کرد.
این مادر همه دموها - که نشانگر اَشکال اولیه ویرایش متن آنلاین، کنفرانس ویدئویی و اَبَر متن، پیوند‌هایی که اکنون برای پیمایش صفحات وب در اینترنت استفاده می‌شود، بودند - نه تنها آینده‌ی رایانه‌های رومیزی و لپ‌تاپ که در دهه ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ شکوفا شدند را روشن می‌کرد، بلکه خبر از تلفن‌های هوشمند و تبلت‌هایی امروزی می‌داد.
از کودکی تا شکوفایی:
ویلیام کرک انگلیسی در ۲۷ ژانویه سال ۱۹۲۹ در لکسینگتون به دنیا آمده و تنها پسر هری و کارولین انگلیش بود. پدر وی که یک مهندس برق بود، معادن ذغال سنگ را در شرق کنتاکیا و ویرجینیا غربی مدیریت می‌کرد و از همسر سابقش دو پسر دیگر به نام‌های جان و رابرت داشت. مادر ویلیام نیز یک زن خانه‌دار بود.
در اوایل دهه ۱۹۴۰، پس از وقوع جنگ جهانی دوم، ویلیام برای ثبت‌نام در مدرسه شبانه روزی به نام "مدرسه مزرعه"، به آریزونا عزیمت کرد و در آنجا با سوارکاری آشنا شد. او پس از بازگشت به خانه، در رشته مهندسی برق از دانشگاه کنتاکی فارغ‌التحصیل شد.
زمان حضور وی در نیروی دریایی شامل ارسال نامه‌هایی در شمال کالیفرنیا و ژاپن بود. وی سپس موقعیت پژوهشی خود را در پژوهشگاه استنفورد اخذ کرد. او در آنجا، قبل از پذیرفتن پروژه که NLS، ابتدا کار بر روی نوع جدیدی از حافظه رایانه را آغاز کرد که شامل یک دیسک فلزی در حال چرخش به اندازه یک میز بود که می‌توانست به اندازه سه صفحه متن ذخیره کند.
پس از آنکه داگلاس انگلبرت، ماوسِ رایانه را پیش بینی کرد و طرح خشن آن را روی دفترچه یادداشت کشید، انگلیش آن را در اواسط دهه ۱۹۶۰ ساخت. این وسیله که از یک چوب کوچک کاج ساخته شده بود، شامل دو مکانیسم الکتریکی به نام پتانسیومتر بود که هنگام حرکت بر روی یک میز کار، حرکت دو چرخ کوچک را ردیابی می‌کرد. آن‌ها به دلیل روشی که مکان نما روی صفحه نمایش کامپیوتر به نام CAT نامیده می‌شود، آن را موس (موش) می‌نامیدند که مسیر دستگاه را تعقیب می‌کند.
چند سال بعد، ویلیام انگلیش موسسه تحقیقاتی استنفورد را ترک کرد و به آزمایشگاه جدید Xerox به نام مرکز تحقیقات Palo Alto یا PARC پیوست. او در آنجا به تطبیق بسیاری از ایده‌های NLS برای دستگاه جدیدی به نام Alto که به الگویی برای Apple Macintosh، اولین رایانه‌های شخصی Microsoft Windows و سایر دستگاه‌های متصل به اینترنت تبدیل شد، کمک کرد.
اولین ازدواج آقای انگلیسی با پاتریشیا دیکسون با طلاق به پایان رسید. او همسر دوم آینده خود، روبرتا مرسر را ملاقات کرده بود، در حالی که هر دو در S.R.I کار می‌کردند.
همه ما انسان‌های قرن بیست و یک، بخاطر خدماتی که ویلیام انگلیش به بشریت ارائه داد، به او مدیونیم. قطعا اگر زحمات افرادی، چون او نبود، زندگی دنیای امروز، به این راحتی نبود.