محسن کیایی نویسنده و بازیگر سریال «هم گناه» درباره تجربه نگارش و ایفای نقش در این سریال که در شبکه نمایش خانگی در حال پخش است توضیحاتی را ارائه کرد.
به گزارش مهر، محسن کیایی نویسنده فیلمنامه و بازیگر سریال خانگی «هم‌گناه» درباره اینکه در آینده نزدیک قرار است در تلویزیون هم سریالی بازی کند یا خیر؟ بیان کرد: گاهی سریال‌هایی پیشنهاد می‌شود، اما متن خوبی نداشته و پیشنهاد‌ها از لحاظ فیلمنامه به گونه‌ای نبوده است که مرا راضی کند و بخواهم در آن‌ها بازی کنم.
وی درباره اینکه حضور پررنگ‌ترش در سال‌های اخیر در سینما چقدر مانع پذیرفتن این پیشنهاد‌ها بوده است، بیان کرد: برای من مدیوم سینما و تلویزیون فرقی ندارد و اگر نقش خوبی باشد در آن حضور پیدا می‌کنم مثل سریال «پرده‌نشین» ساخته بهروز شعیبی که چند سال پیش در آن بازی کردم.
اجرایم در تلویزیون شایعه است
کیایی همچنین در پاسخ به اینکه چندین بار مطرح شده که قرار است اجرای تاک‌شویی را در تلویزیون بر عهده داشته باشد بیان کرد: این خبر شایعه است و فعلاً قصد اجرا ندارم.
وی با اشاره به سریال «هم گناه» که این روز‌ها در حال پخش در شبکه نمایش خانگی است و قصه و ساختار آنکه کیفیت بهتری نسبت به آثار این مدیوم دارد عنوان کرد: هرکسی به دنبال این است که کار خوب بسازد چه دوستانی که کار می‌سازند و خوب از آب در نمی‌آید و چه ما که کار ساخته‌ایم و برخی معتقدند که خوب از آب درآمده، همه در تلاشیم خروجی کار خوب باشد. با این حال به نظر خودم ما خیلی برای این خروجی تلاش کردیم، چون واقعاً برای فیلمنامه، قصه و انتخاب بازیگر زمان گذاشتیم.
قرار نبود نقش آرمان را بازی کنم
بازیگر «بارکد» درباره نقشی که در سریال «هم‌گناه» دارد نیز گفت: من قرار نبود نقش آرمان را بازی کنم. خودم دوست داشتم نقش پیمان با بازی پدرام شریفی را بازی کنم چراکه از نظر بازیگری این نقش برای خود من چالش بود، ولی اینجا مصطفی (کیایی) ترجیح داد که من ایفاگر شخصیت آرمان باشم در حالی که من طراحی این شخصیت را برای خودم ننوشته بودم.
بازیگر سریال «پرده‌نشین» در ادامه درباره اینکه چرا هر یک از خانواده‌ها در قصه دچار مشکل ارتباط و حتی اکثراً درگیر جدایی هستند، پاسخ داد: این تاثیری است که اجتماع روی خانواده‌ها گذاشته است. در ظاهر و از بیرون که به خانواده صبوری نگاه می‌کنید پوسته‌ای دارد که وقتی داخلش می‌شوید متفاوت است و آدم‌ها از هم دور شده‌اند و ما خواستیم این را نشان دهیم.
وی در پایان درباره ممیزی‌هایی که در فرآیند نظارت بر فیلمنامه و یا پس از آن داشته‌اند بیان کرد: بیشترین ممیزی ما در موقعیت‌هایی بود که شوخی‌هایی بین دو نقش آرمان و سامان یعنی من و حسین امیدی شکل گرفت و این شیطنت‌ها و شوخی‌ها ممیزی شد.