نیکی کریمی در روزنامه اعتماد نوشت: فیلم عروس برای من تصویر گنگ و شاداب تابستانی گرم و دلنشین از نوزده سالگی است که مقدمه ورودم به دنیای بازیگری شد. برخلاف عده‌ای، من برای بازیگر شدن سختی زیادی متحمل نشدم و دوره‌های طولانی بازیگری را نگذراندم. می‌توانم راحت بگویم خوش شانس بودم و سینما که وابسته به ادبیات، علاقه ازلی و ابدی من است، خیلی اتفاقی در مسیرم قرار گرفت.
از آنجایی که پدر و مادرم مشوق من در این زمینه بودند همین کار را برای من راحت می‌کرد.
بازی در فیلم عروس پر از خاطرات شیرین و به یادماندنی، اما سخت است. برای ضبط صحنه‌های این فیلم سه ماه در لوکیشن‌های متفاوت و پیچ در پیچ و صعب‌العبور جاده‌ها کار می‌کردیم؛ از محلی که در آن مستقر بودیم تا شمال و جاده هراز و جاده چالوس سه ماه مداوم در رفت و آمد بودیم، اما سختی کار به خاطر حال و هوای فیلم چندان آزاردهنده نبود، چون یک انرژی مثبت مثال زدنی در طول فیلمبرداری و حتی تا پایان اکران جریان داشت که این فیلم را به خاطره‌ای شیرین بدل کرد.
بعد از بازی در عروس پیشنهاد‌های زیادی داشتم که نپذیرفتم. شاید اگر هر بازیگر دیگری در سن نوزده سالگی نقش عروس را بازی می‌کرد و در همان سال فیلمش جنجالی و پرفروش می‌شد، نمی‌توانست در این حرفه دوام بیاورد، اما من مراقب بودم و آگاهانه و محتاط در مسیری که انتخاب کرده بودم قدم بر می‌داشتم و می‌دانستم که می‌خواهم در سینما بمانم، اما درست آن زمانی که فیلم عروس ساخته شد، فیلم‌ها بیشتر جنگی و حادثه‌ای بودند و عروس در این میان طراوتی داشت که مخاطب را به خود جذب می‌کرد.
تازگی موضوع این فیلم و داستان عاشقانه‌اش و لحن منحصربه‌فردش به دل تماشاگران می‌نشست. با اینکه فیلم‌های خوبی در آن سال‌ها ساخته شد - از جمله پرده آخر واروژ کریم مسیحی یا فیلم‌های عباس کیارستمی - عروس در ژانر خودش با تم عاشقانه‌ای که داشت، به یاد ماندنی شد.