صادق زیباکلام، استاد دانشگاه، در شرق نوشت: اواخر هفته گذشته مجلس یازدهم کار خود را آغاز کرد. با توجه به ترکیب آن حاجت به گفتن نیست که شروع کار آن با حملات گسترده و شدید به دولت حسن روحانی خواهد بود. یکی پس از دیگری نمایندگان جبهه پایداری و طرفداران رئیس‌جمهور سابق، آقای احمدی‌نژاد و بالاخره اصولگرایان تندرو از پشت تریبون مجلس یازدهم سنگین‌ترین، جدی‌ترین و تندترین حملات را به دولت یازدهم خواهند کرد.
این گروه‌ها سعی خواهند کرد به مردم ایران بگویند که تمام مشکلات و مسائل کشور از تورم گرفته تا بی‌کاری، تا رکود اقتصادی و دشمنی در عرصه بین‌المللی و دشمنی همسایگان‌مان تماما ریشه در سیاستهای دولت یازدهم دارد. این خط را جریان تندروی مجلس که عملا زمام امور مجلس یازدهم را در دست دارد به پیش خواهد برد. صحبت از استیضاح و برکناری برخی از وزرا خواهد شد.
همچنین این چهره‌ها خواهان برکناری برخی از استانداران خواهند شد و همچنین با اعمال فشار‌هایی تلاش میکنند برخی مدیران ارشد اجرائی کشور را تغییر دهند. حتی ممکن است جهت این حمله‌ها به سمت رئیس‌جمهور هم برود و این گروه خواهان استیضاح و برکناری رئیس‌جمهور هم بشوند. البته بعید به نظر می‌رسد تا این نقطه با آن‌ها همراهی شود.
اما واقعیت آن است که کار حقیقی مجلس یازدهم بعد از فروکش‌کردن موج حملات‌شان به دولت شروع خواهد شد؛ چراکه عمر دولت یازدهم رو به پایان است و از نیمه دوم سال آینده یعنی از چند ماه دیگر انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ پیش خواهد آمد و تندرو‌ها در واقع وارد مبارزات انتخاباتی ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ خواهند شد.
سؤال اساسی این است که وقتی تندرو‌ها خودشان باید تصمیم‌گیری کنند با توجه به این که قوه مقننه در اختیارشان است و قوه مجریه را هم از سال آینده در اختیار می‌گیرند، دیگر چه عاملی را قرار است بهانه ناکامی‌ها کنند. از سال آینده دیگر نه روحانی رئیس‌جمهور است و نه فراکسیون امیدی در مجلس حضور دارد و نه تک‌چهره‌های اصلاح‌طلب در امورات اجرائی حضور دارند که تندرو‌ها بتوانند مشکلات و مسائل را بر گردن آن‌ها بیندازند.
پرسش اساسی آن است که از نیمه دوم امسال و از ابتدای ریاست‌جمهوری دولتی که بعد از انتخابات ۱۴۰۰ به قدرت می‌رسد، تندرو‌ها می‌خواهند چه کنند؟ دستورالعمل این گروه‌هایی که همیشه مشکلات را بر گردن عواملی غیر از خودشان می‌اندازند، چیست؟ نمایندگان پایداری و احمدی‌نژادی‌ها و اصولگرا‌های زیادی که در مجلس حضور دارند، حالا می‌خواهند چه نسخه‌ای برای خروج کشور از بحران اقتصادی که با آن دست‌وپنجه نرم می‌کند، بپیچند؟
این شاید مهم‌ترین سؤالی است که پیش‌روی مجلس یازدهم قرار دارد. عمر دعوای سیاسی این مجلس با دولت حسن روحانی بسیار کوتاه است. بعد از رفتن حسن روحانی و دولتش شما برای اداره امور کشور خارج و فارغ از شعار‌های پرطمطراق چگونه می‌خواهید اداره کشور را برنامه‌ریزی کنید؟ برای رهایی از بحرانی که کشور را فراگرفته، چه نقشه‌ای دارید؟
اینا که براشون کاری نداره
و به احتمال قریب به یقین گندی که ترکیب جدید خواهند زد خیلی ناگوارتر خواهد بود.
مگر این که در اهداف اداره کشور به اجرای کامل احکام الهی و رفاه و آسایش مردم در دستور کار قرار گیرد.
در این صورت باید تغییرات اساسی در سیاست داخلی و خارجی را باید شاهد باشیم. چرا که ادامه روند گذشته و ماه عسل خرابکاری با استفاده از منابع نفتی دیگر در اقتصاد ایران به اتمام رسیده است.
فقط این ملت رنجور و بدبخته که هرگز از این نمد براش کلاهی در نمیاد