قانون هدفمند کردن یارانه‌ها پس از مدت‌ها کشمکش و بحث و تبادل نظر بین مجلس و دولت اکنون در شرایط ویژه‌ای قرار دارد، شرایطی که حاکی از وجود اختلاف بین مجلس و دولت است. تفاوت دیدگاه‌های این دو نهاد اصلی قانون گذاری و اجرایی کشور وضعیت را به گونه‌ای رقم زده است که هر روز مسئله‌ای جدید درباره هدفمند کردن یارانه‌ها مطرح می‌شود.
پس از این که در واپسین روز‌های سال گذشته رییس دولت در قامت یک بمب خبری ظاهر شد و طرح انجام رفراندوم برای اختصاص 40 هزار میلیارد در آمد حاصله از طرح هدفمند کردن یارانه‌ها به دولت را پیشنهاد کرد، راه حل‌های مختلفی برای حل اختلاف مطرح گشت، از پیشنهاد حکمیت گرفته تا ارائه طرح دو فوریتی در مجلس، اما امروز وزیر اقتصاد از طرح جدیدی برای حل مسئله خبر داد و آن "طرح پرسش ملی درباره اجراي برنامه هدفمند کردن يارانه ها" است.
طرح رفراندوم احمدی نژاد با موضع‌گیری سه نماینده شاخص مجلس(توکلی، مصباحی مقدم و نادران) همراه شد، این نمایندگان برای انجام مناظره با احمدی نژاد اعلام آمادگی کردند، از سوی دیگر نیز مقام رهبری در سخنرانی روز اول فروردین در مشهد از دولت خواست که قانون را اجرا کند.
اما سوال این است که آیا این طرح پرسش ملی همان رفراندوم است و فقط با نام دیگری مطرح شده است؟ و یا پدیده دیگری است؟ شمس الدین حسینی در این باره اظهار کرد: «رييس جمهوري بزودي با طرح پرسش ملي درباره اجراي برنامه هدفمند کردن يارانه ها در جامعه مي خواهد اراده ملي را در جهت اجراي اين برنامه ترغيب کرده و به خدمت بگيرد.»
وزیر اقتصادی بدون این که توضیح بیشتری درباره این طرح بدهد آن را به عنوان ابزاری برای ترغیب اراده ملی مطرح می‌کند، اما به نظَر نمی‌رسد که "ترغیب اراده ملی" برای اجرای هد فمند کردن یارانه‌ها نیازمند پرسش درباره آن طرح باشد، به نظر می‌رسد هدف دولت و محمود احمدی نژاد از مطرح کردن این مسئله ادامه راه همان طرح رفراندوم است.
با این اوصاف و با وضعیت پیچیده‌ای که رقم خورده است با وجود این که مجلس در تمامی موارد مدنظر دولت همکاری نموده است این دولت است که همچنان از مجلس طلبکار است و مدعی است که با عدم همکاری قوه مقننه روبه رو شده است. مسئله مجلس درباره رای ندادن به درآمد 40 هزار میلیاردی در بودجه 89 این است که این درامد برای دولت می‌تواند سخت ترین شرایط را یرای مردم ایران رقم بزند و بیشترین فشار تورمی را بر آن‌ها تحمیل نماید.
به عقیده بسیاری از تحلیلگران اقتصادی دلایل مجلس برای عدم موافقت با نظر دولت کاملا منطقی است اما این دولت است که به شکل عجیبی بر نظر خود اصرار می‌ورزد، دولت با نادیده گرفتن هشدارهای اقتصاددانان درباره بار تورمی وحشتناک درآمد 40 هزار میلیاردی همچنان مدعی است که به دنبال برقراری عدالت است.
با این وجود باز هم این مسئله مطرح می‌شود که واقعا دولت چه می‌خواهد؟ و این همه هیاهو برای چیست؟ به نظر برخی از کارشناسان اصرار دولت برای اختصاص 40 هزار میلیارد به این دلیل است که بتواند کسری بودجه فراوان خود را جبران نماید، این در حالی است که دولت معتقد است اگر 40 هزار میلیارد برای اجرای این طرح در نظر گرفته نشود، اجرایی کردن هدفمند کردن یارانه‌ها بسیار دشوار می‌شود.
در این میان برخی دیگر از فعالین سیاسی و نمایندگان مجلس نیز در این باره معتقد هستند که دولت برای این که این قانون را اجرا نکند این‌گونه "بهانه جویی" می‌نماید. غلام‌رضا مصباحی مقدم رئیس کمیسیون ویژه مجلس با تاکید بر اینکه دولت در سال اول اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها اصراری بر افزایش درآمد نداشته باشد، در این باره گفت: «معتقدم اگر هر گونه همراهی هم با دولت صورت گیرد در نهایت دولت یک بهانه جدید پیدا می کند که اجرای قانون را به تاخیر بیندازد.»
نماینده تهران برای حل مسئله پیشنهادی هم مطرح می‌کند، مصباحی مقدم گفت: «مسئله اصلا پیچیده نیست، دولت باید در سال 89 این قانون را اجرا کند اگر قانون به خوبی اجرا شد و نتایج خوی به همراه داشت و مردم هزینه های ناشی از تورمی که ایجاد خواهد شد را تحمل کردند، برای سال بعد پیشنهاد افزایش درآمد را بدهد، آن گاه برای آنکه بخواهند دو گام را در یک سال بردارند به سال بعد موکول کند.»