جانی دبیاسی دوباره در مورد حضور در کادر فنی تیم ملی فوتبال ایران صحبت کرد. او در این باره گفته است: «من به سرمربیگری تیم ملی فوتبال ایران نزدیک بودم، اما همه چیز در دقایق پایانی تغییر کرد و شیوع ویروس کرونا همه چیز را کلاً بست.»
این خبر بدون شک نمی‌تواند دروغ باشد. جانی دبیاسی با توجه به تجربیاتی که در دوران مربیگری پشت سر گذاشته و همچنین شرایط سنی اش نیازی به بازارگرمی ندارد. مضاف بر اینکه مربی شناخته‌شده‌ای است. پیشتر سایت ایتالیایی از حضور وی در تیم ملی ایران خبر داده بود. سایت ایتالیایی تریبونا ترویسو در گزارشی با تیتر «دبیاسی سرمربی ایران شد، او جام جهانی قطر را می‌خواهد» نوشت: «توافق برای عقد قراردادی دو و نیم ساله حاصل شده و تنها امضای رسمی باقی مانده است. سرمربی پیشین تیم ملی فوتبال آلبانی با وجود تنش بین ایران و آمریکا در تهران مشغول به کار خواهد شد».
اما فدراسیون فوتبال این خبر را غیر واقعی قلمداد کرد؛ شاید به این خاطر که می‌خواست به دراگان اسکوچیچ ثابت کند از ابتدا او گزینه مربیگری تیم ملی بوده در حالی که بر همگان واضح و مبرهن است که مشکلات مالی فدراسیون فوتبال باعث چنین انتخابی از سوی اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال شده است.
چرا جانی دبیاسی برای تیم ملی؟ آیا او مگر پیش از این داعیه حضور در تیم ملی فوتبال ایران یا تیم ملی کشور دیگری را داشته است؟
از پاسخ این سؤال‌ها که بگذریم باید به این نکته اشاره کنیم که گزینه مربیگری تیم ملی بعد از استعفای مارک ویلموتس، برانکو بود تا جایی که سفیر ایران در کرواسی هم نشستی در این باره با سرمربی اسبق تیم پرسپولیس داشت و قرار بود برانکو با کاهش خواسته‌های مالی خود هدایت تیم ملی فوتبال ایران را بر عهده بگیرد.
اعضای هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال در زمانی که هنوز مهدی تاج استعفا نکرده بود در نشستی که با هم داشتند به این نکته اشاره کردند که در این برهه از زمان باید مربی خارجی‌ای را به خدمت بگیرند که فوتبال ایران و فوتبالیست‌های ایرانی را به خوبی بشناسد چرا که تیم ملی در موقعیت حساسی قرار دارد و برای صعود به جام جهانی باید در ۴ بازی آتی پیروز شود و از سویی در صورت جذب مربی جدید خارج از این چارچوب زمان برای تیم ملی از دست خواهد رفت. همه اعضا روی برانکو اتفاق نظر داشتند و حتی جلسه هیئت رئیسه برای انتخاب برانکو هم امضا شد، اما با رفتن مهدی تاج به یکباره ورق برگشت و برانکو که دیگر نمی‌توانست صبر کند به مسقط رفت و هدایت تیم ملی عمان را بر عهده گرفت. نگاه حرفه‌ای او به گونه‌ای بود که حتی برگزاری بازی دوستانه با ایران را در تاریخ ۸ خرداد برنامه‌ریزی کرد که البته این دیدار به بهانه شیوع ویروس کرونا احتمالاً لغو و به تاریخ دیگری موکول می‌شود.
به راستی چرا جانی دبیاسی یا برانکو نه و چرا در نهایت مربی تیم‌های خونه به خونه و ملوان سرمربی تیم ملی شد؟ عملکرد خوب این مربی در این فصل از بازی‌های لیگ برتر به همراه صنعت نفت، شناخت کافی او از فوتبال ایران و فوتبالیست‌های ایرانی و از همه مهمتر دستمزد ۲۰۰ هزار دلاری او باعث انتخابش به عنوان سرمربی تیم ملی شد. در این باره صحبت‌های صادق درودگر که هم‌اکنون رئیس سازمان اقتصادی فوتبال است و به عنوان مدیر‌عامل باشگاه ملوان زمینه‌ساز حضور این مربی در فوتبال ایران بوده در این گزینش تأثیر‌گذار بود؛ و در یک کلام درد این انتخاب بی‌پولی بود. فدراسیون فوتبال آنقدر بی‌پول است که پاداش ۲۲ میلیون تومانی بازیکنان تیم ملی فوتسال بانوان به بهانه قهرمانی در جام ملت‌های آسیا را از دو سال پیش پرداخت نکرده است!
منبع: خبرورزشی