بیمارستان رازی اهواز یکی از بیمارستان‌هایی است که پذیرش بیماران مبتلا به کرونا را بر عهده دارد.
در این بین پزشکان و پرستاران و نیرو‌های خدماتی بیمارستان، شبانه روز در حال تلاش کردن هستن تا هرچه سریع‌تر، این زنجیره بیماری را از بین ببرند.
نمی‌شود از دلتنگی این خدمت گذاران چیزی نگفت. دیدار عزیزترین کسانی که مدت هاست آن‌ها را ندیدند، باعث شده که از فاصله دور از طریق گوشی‌های موبایل شاید بتوانند ذره‌ای از این دلتنگی را کاهش دهند.
این روز‌ها با همه‌ی تلخی اش صحنه‌های عجیبی را رقم زده و تعریف محبت و از خودگذشتگی به واقعیت این کلمات نزدیک شده، وقتی که میدانی آخر دلتنگی کجاست، نهایت رنج کدام است، اما باز جهان غم انگیز را به زانو در می‌آوری در آن لحظه‌ای که به قاب گوشی خیره می‌شوی و یک آن غرق شدن در تمام دلتنگی و بیرون آمدن به سلامت از آن با دست آویزی به نام امید.
این گزارش به صورت نمادین تهیه شده است و یادآوری می‌شود که پرسنل زحمت کش بیمارستان‌ها حین خدمت رسانی از تلفن همراه استفاده نمی‌کنند.
عکاس: پژمان مولایی/مهر
daste shoma ra mi boosam