با تاکید علی نصیریان مبنی بر آزاد بودن هر فیلم ساز برای شرکت در جشنواره فجر، فیلم «خورشید» مجید مجیدی برای خبرنگاران و منتقدان اکران شد.
به گزارش ایسنا، فیلم مجید مجیدی در آخرین روز جشنواره فیلم فجر در پردیس سینمایی ملت به نمایش درآمد و نشست مطبوعاتی این فیلم با حضور تمام بازیگران اصلی و کودک که بعضی از آن‌ها کودک کار هستند، برگزار شد.
امیر بنان، تهیه‌کننده در این نشست درباره دیر رسیدن فیلم به جشنواره و قرار داشتن در داوری گفت: خود ما هم ضرر کردیم در این موضوع چون دوست داشتیم در آرای مردمی هم باشد اما نرسیدیم ولی دوره‌های قبل هم فیلم‌هایی بوده که دیر رسیدند و داوری هم شدند. بخش عمده ای از فیلم را به هیات انتخاب دادیم و علت اصلی تاخیر کار زیاد پست پروداکشن بود.
بهمنش، فیلمبردار این فیلم هم گفت: من به عنوان کسی که درگیر کار پست پروداکشن هستم میگویم که ما در این مورد قانون را دور نزدیم ولی اینجا همه‌چیز سریع باید آماده شود. این فیلم از بخش مردمی حذف شد ولی داوری جشنواره فرق دارد.
مجیدی هم در شروع صحبتش گفت: ابتدا به شهدای انقلاب و جنگ ادای دین میکنم و نیز یادی میکنم که در ماه گذشته شاهد حوادث تلخی بودیم مثل شهادت سردار سلیمانی و سقوط هواپیما که دل همه ما را به درد آورد و به روح پاک آن عزیزان درود می‌فرستیم. ضمن اینکه اتفاق‌های دیگری مثل سختی‌های جامعه و سیل هم بود و به عنوان یک فیلمساز که همیشه دغدغه هایم را نشان دادم، امیدوارم مسئولین قدر این مردم شریف را بدانند و سال آینده برای مردم سال خوبی باشد.
او درباره طولانی شدن فیلم گفت: با توجه به شرایط کار می‌دانستم فیلم به جشنواره نمی‌رسد ولی چون در جایی هستیم که سوءتفاهم زیاد است و میخواستم فیلم را قبل از جشنواره های خارجی در ایران نمایش دهم آن را به جشنواره رساندم. ضمن اینکه قبلاً پنج دوره داور جشنواره بودم و مثلا فیلم هامون آقای مهرجویی روز ۱۹ بهمن به جشنواره رسید. به هر حال مهم این بود که تنور جشنواره را داغ نگه داریم و در این رویداد ملی حاضر شویم.
مجیدی درباره فاصله‌ای که در این نوع فیلمسازی‌اش پیش آمده و آیا ادامه می‌یابد؟ گفت: من در همان مسیرم ولی این وسط براساس علاقه و دغدغه شخصی‌ام سراغ ساخت فیلمی درباره حضرت محمّد (ص) رفتم وگرنه مسیرم تغییری نکرده است.
وی درباره حضور نصیریان در فیلمش هم توضیح داد: این همکاری شبیه معجزه بود. ایشان خیلی با صلابت و با انگیزه و با شور و انگار فیلم اولش را بازی می‌کند همکاری کرد. البته ایشان سر فیلم آقای مهرجویی بود و ما منتظر بودیم آن فیلم و بعد یک پروژه دیگر هم تمام شود و به فیلم برسند.
طناز طباطبایی هم که نقشی تقریبا کوتاه داشت، درباره بازی در این فیلم گفت: آقای مجیدی وقتی سراغ کودکان میرود به بازگران حرفه ای کمتر فرصت می‌رسد ضمن اینکه متن و نقش خیلی خوب بود و بازی در کنار بچه‌ها هم جذابیت دیگری داشت تا این کار را بپذیرم.
هومن بهمنش درباره بازیگر نقش اصلی این فیلم (روح‌الله زمانی) با اشاره به سختی فیلمبرداری این اثر گفت: من سالها در سینما کار کردم ولی چنین موردی ندیدم که او یک ماه با پای شکسته در تونلی که محل فیلمبرداری بود بازی کرد و مثل یک بازیگر حرفه‌ای رفتار میکرد.
نیما جاویدی هم در این نشست بیان کرد: بخاطر این بچه ها و علی نصیریان هم در این نشست گفت: فیلم برای من جالب و جذاب بود ولی باید کمی فشرده‌تر شود و در ادیت تغییری ایجاد شود. هم در آب انبار صد در صد ساختگی بود.
علی نصیریان از بازیگران فیلم درباره فیلم گفت: «خورشید» برای من جالب و جذاب بود ولی باید کمی فشرده‌تر شود و در ادیت تغییری ایجاد شود.
او درباره حضور نداشتن فیلم مهرجویی و تحریم جشنواره از سوی کیمیایی گفت: آقای مهرجویی قبلا گفته بود فیلمش را نمی‌دهد و بحث تحریم نبود.آقای کیمیایی هم بعدا تصمیم گرفت. اما معتقدم باید این آزادی را برای هر کسی قائل شد که بخواهد بیاید یا نیاید. من احترام قائلم برای آقای کیمیایی و مهرجویی و نیز آقای مجیدی که فیلمش را به جشنواره داد.
مجیدی در بخشی دیگر از این نشست درباره پیگیری خودش برای آینده بازیگران کودک فیلمش در مقایسه با فیلم بچه‌های آسمان گفت: فرخ هاشمیان قبلا در مصاحبه‌هایی حرف‌هایی زده که دروغ بود و فیلمساز وظیفه‌ای ندارد که در تمام زندگی دنبال بازیگرش باشد و اگر هم باشد اقدامی انسانی است.
در پایان گفت: یک سالی است که من درگیر یک موضوع اجتماعی تلخ شدم که در آن غزاله شکور، دختر جوان به دست پسری جوان به قتل رسید. خانواده او رنج فراوانی کشیدند و حکم اعدام هم باید اجرایی شود. الان یک ماه حکمِ تعویق افتاده به موعد اجرا رسیده و یک بار دیگر از این خانواده محترم که حق قصاص دارند، عاجزانه تقاضا میکنم این جوان را ببخشند.
در این نشست روح الله زمانی، سید محمد مهدی موسوی فر(کودک کار) و مانی غفوری، شمیلا و ابوالفضل شیرزاد (کودکان کار) که بازیگر فیلم بودند در سالن حضور داشتند و صحبت‌های آن‌ها که تجربه های سخت کار در سن کودکی را داشتند با بغض و اشک‌شان لحظات تاثر برانگیز را به وجود آورد.