مراتع شرقی استان گلستان هر ساله در میانه‌های فصل پاییز میزبان عشایر کرمانج است که از خراسان شمالی و رضوی به این مناطق کوچ می‌کنند. اکثر عشایر دشت‌های مراوه تپه و بخش‌هایی از شهرستان گنبدکاووس را انتخاب می‌کنند زیرا به عقیده آنها بهترین علف‌های شمال را می‌توان در این مناطق یافت.
درآمد و شغل آنها دامداری است و زندگی خود را از این راه می‌گذرانند به همین دلیل است که هفته‌ها مسیر طولانی طی می‌کنند تا به گلستان برسند.
به گفته یکی از عشایر آنها نیمه‌های آبان آماده کوچ می‌شوند و متناسب با محلی که برای اقامت انتخاب کرده‌اند بین ۱۵ تا ۴۰ روز در راه هستند. آنها گرچه مانند قدیم در چادر زندگی نمی‌کنند و برای خود خانه‌های محلی و سنتی ساخته‌اند اما همچنان با دامداری روزگار سپری می‌کنند.
کودکان آنها در مدرسه‌های عشایر درس می‌خوانند و هر ۶ ماه هم محل زندگیشان عوض می‌شود. آنها نیمه‌های فروردین خود را آماده بازگشت می‌کنند و به مناطق اصلی خود در خراسان باز می‌گردند.