بر اساس کتاب تازه منتشر شده ویترفورد با عنوان «تاریخ پنهان ملکه مغول‌ها» حتی این انسان های خونریز نیز برای زنان ارزش قائل بودند و روی تصمیم گیری های سیاسی و کشوری خود جایگاه ویژه ای برای آنها تعریف شده است.
به گزارش رندوم هاوس، در ادبیات غرب و به طور کلی در تمام منابع و نوشته های غربی معمولاً تمدن شرق به خصوص مسلمانان تمدنی معرفی می شود که ارزش زیادی برای زنان قائل نیست و همان گفته تکراری سیاست مداران غرب که دموکراسی در این کشور برای زنان وجود ندارد را به نوعی در صفحات کتاب‌های ادبی خود نیز نقل می‌کند.
با این حال شاید تا حدودی کتاب جدید «جک ویترفورد» درباره مغول‌ها و امپراطور خونریز آنها چنگیز خان این مطلب را به شدت رد کند چرا که اعتقاد دارد زنان در شرق نه تنها در امور سیاسی اجتماعی شرکت می کنند بلکه حتی می توانند در سطح مدیریتی جامعه تاثیرگذاری خاصی نیز داشته باشند.
البته که واضح است که چنگیز خان و امپراطوری مغول‌ها چندان به تمدن مشهور نبوده اند و تنها کاری که در طول تاریخ انجام می دادند خونریزی و کشتن انسانهای بیگناه بود ولی بر اساس این کتاب با عنوان «تاریخ پنهان ملکه مغول‌ها» حتی این انسان های خونریز نیز برای زنان ارزش قائل بودند و روی تصمیم گیری های سیاسی و کشوری خود جایگاه ویژه ای برای آنها تعریف می کردند.
ویترفورد که سالها در دانشگاه مک آلیستر ایالت مینسوتای آمریکا کرسی درس انسان شناسی را در اختیار داشته است و سالها نیز در دانشگاه های مغولستان به تحقیق و مطالعه مشغول بوده است با استفاده از اسناد و مدارک تاریخی در این کتاب از دختران چنگیز خان نوشته است که در قانون گذاری و تصمیم گیری های کشوری دخالت مستقیم داشتند.
وی با اشاره به این مطلب که در حقیقت دختران چنگیز خان در نبود پدر و شوهران خود عملاً کشور را اداره می کردند با استناد به تاریخ خونین کشور مغولستان نیز نتیجه ای اخلاقی می گیرد و بیان می کند هرچند چنگیزخان و دامادهایش به کشورهای همسایه حمله می کردند و کاری جز خونریزی بلد نبودند ولی از آن طرف دخترانش به گسترش تجارت در جاده ابریشم کمک فراوانی کردند و حتی در برهه ای از زمان سیستم آموزشی و اقتصادی قوی در این مسیر برقرار کرده بودند و تنها اشتباهات تاریخی و نزاع دختران بر سر قدرت بعد از مرگ چنگیزخان در سال 1227 عاملی برای پاک شدن آنها از حافظه تاریخ جهان شد.
در این کتاب 336 صفحه ای که از سوی انتشارات کراون(Crown) به چاپ رسیده نویسنده به تاریخ بعد از مرگ چنگیز اشاره می کند که چگونه دختران وی بر سر قدرت با یکدیگر رقابت می کردند و در حقیقت تاریخ جدیدی برای کشور مغولستان می نویسد که در نوع خود منحصر به فرد محسوب می شود.
ویترفورد برای اعتبار بخشیدن به این کتاب تقریباً تحقیقی و در بعضی موارد داستانی جدای از اتفاقات تلخ و شیرینی که در رقابت بین دختران چنگیز حادث می شود به نوشته های گوته، پوچینی و چاوسر و نویسنده های دیگر از دختران چنگیز اشاره می کند که چگونه تاثیرگذاری آنها باعث الهام گرفتن نویسنده و شاعران بزرگ اروپایی می شود.