سعید ملایی بالاخره تصمیم خود را برای ترک تیم ملی جودو و مهاجرت از ایران گرفت.
به گزارش شرق، خبر اعلام پناهندگی قهرمان جودوی جهان به آلمان، اگرچه رسما دیروز منتشر شد، اما او از مدت‌ها قبل پیگیر آن بود؛ از زمانی که «ساگی موکی»، جودوکار اسرائیلی، رقیب اصلی‌اش در رقابت‌های مختلف جهانی شد و راهش را برای کسب مدال و رفتن روی سکو سد می‌کرد.
سعید یک سال گذشته در چهار رویداد مهم گرندپری، مستر و قهرمانی جهان شرکت کرد و هربار برای اینکه مقابل نماینده اسرائیل قرار نگیرد، متحمل شکست‌های مصلحتی می‌شد. باخت‌های عامدانه ملایی و همچنین چند جودوکار دیگر کشورمان به‌خاطر عدم رویارویی با اسرائیلی‌ها در این مدت به‌قدری تکرار شد که حتی جودوی ایران را تا پای تعلیق هم پیش برد، ولی مذاکرات اخیر رضا صالحی‌امیری، رئیس کمیته ملی المپیک، با «ماریو ویزر»، رئیس فدراسیون جهانی جودو، فعلا مانع از این اقدام شد.
این مذاکرات اگرچه به گفته صالحی‌امیری تا حدودی رضایت‌بخش بوده، اما در نهایت نتوانست دلیلی برای بازگرداندن ملایی از تصمیمش باشد، چراکه موضع مسئولان ورزش ایران در قبال مواجهه با ورزشکاران اسرائیل همچنان به‌رسمیت‌نشناختن این رژیم است و از سوی دیگر ملایی به‌عنوان مرد اول وزن منفی ۸۱ کیلوگرم جودوی جهان رؤیای حضور در المپیک ۲۰۲۰ توکیو و کسب مدال طلای این بازی‌ها را دارد که نمی‌خواهد از این رؤیای شیرین بگذرد.
مسابقات جودوی قهرمانی جهان ۲۰۱۹ (انتخابی بازی‌های المپیک ۲۰۲۰) که هفته گذشته در توکیو برگزار شد جایی بود که باعث شد ملایی برای همیشه قید حضور در ایران را بزند و درخواست پناهندگی کند. او که در این رقابت‌ها راهی مرحله نیمه‌نهایی شده بود، مقابل حریف بلژیکی مصلحتی باخت تا در فینال مقابل «ساگی موکی» قرار نگیرد.
ملایی در دیدار رده‌بندی هم نتیجه را به جودوکار گرجستان واگذار کرد، چراکه طبق موازین تعریف‌شده، ورزشکاران ایرانی این اجازه را نخواهند داشت که در سکو‌های اهدای مدال‌ها هم در کنار نماینده‌های اسرائیلی قرار بگیرند. ملایی در حالی با عنوان پنجمی به کار خود در این مسابقات پایان داد که به تهران برنگشت و از توکیو راهی آلمان شد تا به این کشور درخواست پناهندگی بدهد.
انتشار خبر پناهندگی نایب‌قهرمان بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا به‌قدری بازتاب زیادی در رسانه‌های خارجی داشت که «ماریو ویزر»، رئیس فدراسیون جهانی جودو هم به آن پرداخت. ویزر در مصاحبه با روزنامه ژاپنی «آساهی شیمبون» با تأیید خبر درخواست پناهندگی ملایی از آلمانی‌ها گفته است: «ملایی برخلاف میل باطنی و آمادگی فیزیکی‌اش مسابقه را واگذار کرده است. او ما را در جریان شرایطی که برایش پیش آمده، گذاشت. او گفت که مقام‌های ایران او را مجبور کرده‌اند با حریف اسرائیلی خود مسابقه ندهد و حتی خانواده‌اش را تحت فشار قرار داده‌اند».
جزئیات سفر ملایی از تهران تا آلمان
سعید در شرایطی تصمیم گرفته مسیر زندگی‌اش را در ورزش حرفه‌ای تغییر دهد که به اعتقاد برخی‌ها، از جمله مجید زارعیان، سرمربی تیم ملی جودو، این اتفاقات یک جریان‌سازی از طرف فدراسیون جهانی بوده برای اینکه ملایی را به حاشیه ببرند.
زارعیان که همراه ملایی در این رقابت‌ها حضور داشته، ماجرا را این‌گونه روایت می‌کند: «یک‌سری برنامه‌های از پیش تعیین‌شده باعث شد حواشی‌ای برای جودوی ایران رخ دهد. از مبارزه سوم به‌بعد ملایی با مأمور امنیتی ویزر روی تاتامی می‌رفت، آنها اجازه نمی‌دادند حتی من برای کوچ در کنار ورزشکارمان باشم. برنامه‌هایی از پیش تعیین شده بود که جودوکار ایران و رژیم اشغالگر قدس با هم مبارزه کنند، موضوع را کاملا سیاسی کرده بودند، اما باخت ملایی به بلژیک که با تمام وجود در مقابلش ظاهر شد و به زعم کارشناسان تمام تلاشش را برای برد کرد، همه معادلات فدراسیون جهانی را به‌هم ریخت. طبق قانون هیچ‌گاه جدول مسابقات قهرمانی جهان تغییر نمی‌کند. مسابقه جودوکار اسرائیل بعد از مبارزه ملایی بود، اما جدول را طوری جابه‌جا کردند که مبارزه او با جودوکار مصری و بازی ملایی جابه‌جا شود که خلاف قانون بود. بعد از پایان مسابقات با مأمور امنیتی و با یک ون به همراه سعید آمدند هتل، ملایی را بدون اجازه من جابه‌جا کردند که این کار کاملا غیرقانونی بود. او برای برگشت به ایران بلیت داشت، اما مأموران امنیتی نگذاشتند همراه من بیاید و بلیت آلمان برایش تهیه کرده بودند. فکر می‌کنم همه‌چیز از پیش تعیین شده بود. قبل از سفر به ژاپن، عده‌ای در ایران با جوسازی‌ها این اتفاقات را چیده بودند و مرتبا با سعید در تماس بودند».
بنابر اظهارات ویزر گفته می‌شود ملایی قصد داشته در این مسابقات با نماینده اسرائیل بازی کند، اما، چون خانواده‌اش تحت فشار قرار می‌گیرند از این کار صرف‌نظر می‌کند. حتی او از بازی سوم به بعد با زارعیان درگیری لفظی پیدا می‌کند و بدون مربی روی تاتامی می‌رود، طوری که حتی باعث می‌شود، رضا صالحی‌امیری از ایران با زارعیان تماس می‌گیرد تا با ملایی صحبت کند، اما او به دلیل وجود مأموران امنیتی در سالن نمی‌تواند پیغام رئیس کمیته ملی المپیک را به شاگردش برساند.
زارعیان، اما همه این شنیده‌ها را رد می‌کند: «این خبر‌ها کاملا کذب است. این موضوع را خودشان به سعید القا کرده بودند. کسی از ایران حتی به ما زنگ هم نزد که مبارزه کنیم یا خیر، چه برسد که خانواده ورزشکار را تهدید کنیم. فکر می‌کنم همه‌چیز از پیش تعیین‌شده بود، قبل از سفر به ژاپن، عده‌ای در ایران با جوسازی‌ها این اتفاقات را چیده بودند و مرتبا با سعید در تماس بودند».
به‌جز سعید ملایی، محمد بریمانلو هم برای اعزام به مسابقات جهانی ۲۰۱۹ توکیو انتخاب شده بود. از همان ابتدا نگرانی‌های زیادی برای رویارویی احتمالی آنها با قرعه اسرائیل به وجود آمد تا اینکه با اعلام گروه‌بندی مسابقات، معلوم شد هر دوی این جودوکاران با قرعه اسرائیل رو‌به‌رو خواهند شد. با توجه به این موضوع، فدراسیون تصمیم گرفت هیچ‌کدام از این دو نفر را به مسابقات اعزام نکند.
بریمانلو با انتشار پستی معنادار در صفحه اینستاگرامش با اشاره به این موضوع کناره‌گیری‌اش را برای همیشه از تیم ملی جودو اعلام کرد، اما ملایی با اصرار و گرفتن مجوز شورای برون‌مرزی از یکی از مقامات ارشد وزارت ورزش راهی توکیو شد. گفته می‌شود ملایی مسئولان وزارت را تهدید به این کرده که اگر به او مجوز ندهند، از طریق فدراسیون جهانی جودو شخصا برای شرکت در این رقابت‌ها اقدام می‌کند.
ملایی برای اینکه بتواند به مدال طلای المپیک برسد، قصد دارد با پرچم کمیته ملی المپیک (IOC) در المپیک ۲۰۲۰ توکیو شرکت کند. IOC در هر دوره از بازی‌های المپیک شرایطی را برای ورزشکاران پناه‌جو مهیا می‌کند که بتوانند با حضور در رقابت‌های انتخابی کسب سهمیه کنند و در نهایت هم با پرچم این نهاد بین‌المللی در المپیک شرکت کنند.
سهم بالای جودوکاران ایران در پناهندگی
ورزش ایران در حالی تاکنون به‌خاطر مسابقه‌ندادن با ورزشکاران اسرائیلی و سیاسی‌کردن ورزش با تهدید‌های جدی از سوی سران کمیته بین‌المللی المپیک و همچنین فدراسیون‌های جهانی مواجه شده که به احتمال زیاد با این اتفاق اخیر دوباره پرونده تعلیق فدراسیون جودو باز خواهد شد. باید دید مسئولان ورزش کشور این‌بار چطور می‌خواهند درصدد رفع این معضل بزرگ برآیند.
مهاجرت ورزشکاران ایرانی به خارج از کشور و تغییر تابعیت آنها، مدت‌هاست به یکی از بحث‌های تکراری و ناامیدکننده ورزش تبدیل شده. کشتی، جودو، قایق‌رانی، شطرنج، شمشیربازی، نجات‌غریق و تکواندو رشته‌هایی بوده‌اند که در ۱۰ سال گذشته ورزشکاران آنها به دلایل مختلف فرار را بر قرار ترجیح داده‌اند. در این میان، سهم پناهندگی جودوکاران بیشتر از سایر رشته‌ها بوده است.
عموما اکثر ورزشکاران ایرانی به دلیل شرایط مالی نامناسبی که در کشور دارند، تصمیم به مهاجرت می‌گیرند، اما در رشته جودو موضوع قدری متفاوت‌تر است. جودوکاران ایرانی علاوه‌بر دست‌وپنجه نرم‌کردن با مسائل مالی، با عدم تقابل با نماینده‌های اسرائیل هم مواجه هستند که آنها را از هدفی که دارند دور می‌کند. محسن غفار و وحید سرلک (آلمان)، احسان رجبی (آمریکا)، امیر شیخ‌حسینی و محمد رشنونژاد (هلند) نفراتی بودند که عضو تیم ملی جودوی ایران بودند، اما از کشور مهاجرت کردند.