«منوی ما به‌صورت سلف سرویس است، دی جی هم داریم، یک سری از خدمات هم وجود دارند که برای دیدن آنها باید حضوری مراجعه کنید. بسته به منویی که انتخاب می‌کنید قیمت‌ها متفاوت هستند ولی کمترین نرخی که در این تالار برای حدود ۱۵۰مهمان لازم است حدود ۳۰۰میلیون است.»
برنا نوشت: «همه می‌گویند باید «آسان» گرفت اما «سخت» می‌شود کسی را در این دور و زمانه پیدا کرد که آن را به همین راحتی و آسان برگزار کند. مراسم ازدواج را می‌گویم. ابتدای کار همه چیز آسان پیش می‌رود، خواستگاری و تعیین مهریه و شیربها. حتی کسی از داماد نمی‌پرسد که آیا توان پرداخت چند هزار سکه بهار آزادی را دارد یا نه؟ به همین راحتی مراسم خواستگاری به خوبی و خوشی برگزار می‌شود و مراسم عقد به پایان می‌رسد اما این تازه آغاز ماجراست...
امروز مشکلات و مسائلی که بر سر راه جوانان وجود دارد به قدری زیاد است که جوانان را بر سر دو راهی قرار داده است. یا باید قید ازدواج را زده آن را به تعویق بیندازند یا بعد از تلاش‌های طولانی و مرارت‌های زیاد یا به سختی به نتیجه خواهند رسید. این روزها زرق‌وبرق‌ها و تجملات آن قدر جلوی چشم برخی جوانان را گرفته که آنها حتی نمی‌توانند راه‌های همواری را که برای ازدواج سر راه آنها وجود دارند، ببینند. چشم‌ها آن قدر به آن بالاها دوخته شده‌اند که زیبایی‌های دور و بر خودمان را گم کرده‌ایم. وقتی پای درد دل جوانان دم بخت می‌نشینیم و از آنها دلیل عدم علاقه‌شان به ازدواج را می‌پرسیم، اولین چیزی که به زبان می‌آورند بالابودن هزینه‌های ازدواج است؛ هزینه‌هایی که آنچنان سر به فلک کشیده‌اند که دیگر رمقی برای پوشیدن لباس سفید نمی‌گذارند.»
در بخش دیگری از این نوشته آمده است: «ازدواج آن قدرها هم سخت نیست، اگر ما دست از تجمل‌پرستی برداریم و به جای این که به‌دنبال پرکردن دهان مردم باشیم به‌دنبال شروع یک زندگی آبرومند باشیم که پایه‌های اصلی آن عشق و محبت باشد. یک شب ارزشش را ندارد که ما هزاران شب را به‌خاطرش خراب کنیم. این که خانواده‌ها و خودمان را زیر بار قرض قرار دهیم که تحسین مردم را بشنویم راه به جایی نمی‌برد، زیرا عده‌ای هیچ‌وقت از هیچ چیزی راضی نمی‌شوند، حتی عروسی‌هایی هم که در تالارهای آنچنانی برگزار می‌شوند به باد انتقاد گرفته می‌شوند.
رقم‌های نجومی برای عروسی VIP
راستی اسم تالارهای آنچنانی که آمد، بد نیست سری هم به قیمت‌ها و امکانات آنها بزنیم. اسم‌های معروفی در این زمینه در اینترنت وجود دارند که ظاهرا به گوش همه افرادی که دنبال عروسی‌های آنچنانی هستند آشنا هستند. با یکی از این تالارهای لوکس تماس می‌گیرم، هنوز جمله‌ام را تمام نکرده‌ام که خانم منشی شروع به صحبت‌کردن و تبلیغ خدماتشان می‌کند: «منوی ما به‌صورت سلف سرویس است، دی جی هم داریم، یک سری از خدمات هم وجود دارند که برای دیدن آنها باید حضوری مراجعه کنید. بسته به منویی که انتخاب می‌کنید قیمت‌ها متفاوت هستند ولی کمترین نرخی که در این تالار برای حدود ۱۵۰مهمان لازم است حدود ۳۰۰میلیون است.»
به نظر می‌رسد که تالار مورد نظر خدمات VIP هم دارد که مختص کسانی است که می‌خواهند عروسی تجملی‌تری داشته باشند. از خدماتی که در این سرویس ارائه می‌شود می‌توان به گل‌آرایی جایگاه و آتش‌بازی ویژه اشاره کرد. خدمات دیگری هم ارائه می‌شوند که باید حضوری از روی منو سفارش بدهید. با یک حساب سرانگشتی و آن گونه که خانم منشی می‌گوید یک عروسی VIP در تالار آنها حداقل ۶۰۰میلیون تومان آب می‌خورد. اگر سطح توقعات و تعداد مهمان‌ها بیشتر باشد با رقم‌های نجومی‌تری هم سروکار داریم.»