مواد مغناطیسی مانند آهن که در میدان مغناطیسی کره زمین قرار گرفته باشند. به مرور زمان، خاصیت مغناطیسی پیدا می‌کنند؛ مثلاً یک کشتی که در آن آهن نیز به کار رفته است، به مرور زمان آهنربا می‌شود. از این خاصیت برای به دام انداختن آن استفاده می‌شود.
به گزارش رشد، عملکرد یک مین دریایی، به گونه‌ای است که خاصیت آهنربایی کشتی بر آن اثر گذاشته و فرمان انفجار صادر می‌شود.
در یک مین دریایی، عقربه‌ای مغناطیسی قرار داده اند که هنگام عبور کشتی از بالای آن، عقربه تحت تأثیر قرار گرفته و مین از سطح زیرین دریا، به سطح دریا می‌رسد و سپس منفجر می‌شود. برای خنثی کردن این مین‌ها دو روش وجود دارد.
الف ـ مغناطیس نیرومندی را با کابل‌های سیمی از زیر هواپیما آویزان کرده و آن را نزدیک سطح آب، حرکت می‌دهند. آهنربای قوی روی مین‌ها اثر گذاشته و آن‌ها را خنثی می‌کند. گاهی کابل سیمی دایره شکل را به طور شناور روی سطح آب قرار می‌دهند و جریانی را از آن می‌گذرانند، که بر اثر این میدان مغناطیسی یا جریان جریان ساز و کار، مین‌ها عمل کرده، بدون هیچ خسارتی منفجر می‌شوند.
ب ـ حلقه‌هایی از سیم عایق شده را به کشتی وصل کنند و جریانی را از آن‌ها می‌گذرانند؛ به طوری که میدان مغناطیسی این جریان مساوی و در خلاف میدان مغناطیسی کشتی (که یک مغناطیس دائمی است) باشد. وقتی این میدان‌ها با هم ترکیب شوند، یکدیگر را خنثی می‌کنند و کشتی بدون این که ساز و کار مین را به کار اندازند، از روی آن می‌گذرد.