«دور دور» چیست؟ چرا؟ چگونه؟

«اگر خودرویی آلودگی صوتی ایجاد کرد، در هر ‏نقطه‌ای که بود، شامل این طرح می‌شود یا فقط در نقاط خاصی از شهر معنای دور دور می‌دهد. این طرح شامل همه اقشار جامعه می‌شود ‏یا به جنسیت رانندگان و سن و سالشان هم ارتباط مستقیمی دارد؟ ساعت ارتکاب این جرم هم مشخص شده یا فقط شب‌ها و نیمه‌شب‌ها ‏ملاک برخورد است؟ نوع و قیمت خودرو هم در این قضیه مؤثر است؟ بیان این‌‬ که بالاخره مشخص است چه خودرو‌هایی دور دور می‌کنند، ‏همان معنای بسیط و تفسیرپذیر از قانون نیست که می‌تواند شامل همه و در همه حالات شود؟»

 ‬روزنامه‬ شهروند‬ نوشت: ‬ «بیایید همین اول این قرار را بگذاریم که هیچ‌کس با مزاحمت‌های خیابانی به هر شکل و اسم و ترتیبی موافق نیست. هیچ‌کس دلش ‏برای دستگیری دقیق و صحیح کسانی که به گفته سردار حسین رحیمی، فرمانده انتظامی تهران بزرگ مزاحمت ایجاد کرده‌اند و عددشان ‏به ۵۶۹ خودرو توقیف‌شده رسیده، نمی‌سوزد و حتی پلیس را بابت این قاطعیت و اعمال قانون تشویق هم می‌کنیم!

همه می‌دانیم که قانون خوب، قانونی است که جامع و مانع باشد؛ یعنی همه آن‌‬ چه لازم است در آن قانون جمع و حد و مرزش ‏نیز مشخص باشد تا نکات اضافه و زوائد به آن افزوده نشود. وقتی بشود برای قوانین (اینجا به نوشته و نانوشته‌اش کاری نداریم) انواع و ‏اقسام حاشیه‌ها را نوشت و تفسیر‌های متفاوتی ارائه داد، یعنی با مجموعه کاملی طرف نیستیم. ‏

حالا بعد از این مقدمه‌چینی‌ها برگردیم سر سوژه اصلی خودمان، یعنی برخورد پلیس با دور دورها. وقتی پلیس می‌گوید باید با این ‏جنس از مزاحمت‌های خیابانی برخورد کرد، یعنی حتماً کار درستی است و نیاز عمومی جامعه این کار را می‌طلبد. اما در کنار این خبر ‏تازه منتشر شده، سوال‌های دیگری مطرح می‌شود که باید هر‬ چه زودتر و قبل از اعمال قانون‌های بیشتر برایش پاسخی جست. باید ‏به مردم (جوان‌تر‌ها یا والدین در این‌جا فرقی نمی‌کند) توضیح داد که دور دور شامل چه مواردی می‌شود؟ چه‌‬ کار‌هایی اگر انجام شود شامل ‏دور دور است و چه کار‌هایی صورت نگیرد، می‌شود گشت‌وگذار خیابانی؟ این‌‬ که خودرویی حرکات مارپیچی انجام دهد یا سرعت غیر‬ مجاز ‏داشته باشد، شامل تخلفاتی است که پلیس راهور بررسی می‌کند یا پلیس امنیت اخلاقی؟

اگر خودرویی آلودگی صوتی ایجاد کرد، در هر ‏نقطه‌ای که بود، شامل این طرح می‌شود یا فقط در نقاط خاصی از شهر معنای دور دور می‌دهد. این طرح شامل همه اقشار جامعه می‌شود ‏یا به جنسیت رانندگان و سن و سالشان هم ارتباط مستقیمی دارد؟ ساعت ارتکاب این جرم هم مشخص شده یا فقط شب‌ها و نیمه‌شب‌ها ‏ملاک برخورد است؟ نوع و قیمت خودرو هم در این قضیه مؤثر است؟ بیان این‌‬ که بالاخره مشخص است چه خودرو‌هایی دور دور می‌کنند، ‏همان معنای بسیط و تفسیرپذیر از قانون نیست که می‌تواند شامل همه و در همه حالات شود؟

حالا همین سوال‌ها را می‌توان به خبر دیگر پلیس درباره برخورد با رستوران‌های لاکچری بسط داد. این‌‬ که رستوران لاکچری دقیقاً ‏یعنی چه؟ باید با لوکس‌ها برخورد کرد یا موسیقی تنها عامل برخورد با ۵۴۷ رستوران پلمپ شده است؟ چه کسی می‌تواند تشخیص دهد ‏که موسیقی غیر‬ مجاز از بلندگو‌های ضعیف رستوران‌ها پخش می‌شود یا خیر؟ مرجع تصمیم‌گیری درباره این «مجاز بودن» دقیقاً کیست؛ ‏ارشاد یا صداوسیما یا حوزه هنری؟ آیا شامل تک‌آهنگ‌هایی که خواننده‌های خودمان منتشر می‌کنند هم می‌شود یا فقط باید آلبوم‌های ‏مجوزدار را مبنا قرار داد؟
‌
می‌بینید؟ این سوال‌ها را می‌توان به سبک شخصیت مشهور «عزیزم ببخشید» تا بی‌نهایت ادامه داد و خسته نشد. اما این حق مردم ‏است که از حدود و ثغور قوانین مطلع باشند، بدانند قید و بندهایشان کجاست و چگونه باید «قانون» را جامع و مانع رعایت کنند. اگر ‏قبح قانون‌شکنی را در همه اتفاقات جامعه یک اصل تغییرناپذیر می‌دانیم، باید همه اجزای آن قانون هم مشخص و عیان برای همگان ‏باشد و نه فقط اعمال‌کنندگانش. رستوران لاکچری، دور دور خوشحال‌های خیابانی یک مثل کوچک و دم‌دستی بود از انبوه آن‌‬ چه ما در ‏حوزه قوانین اجتماعی و هنجار‌های مدنی -‬ دقیق‬ - نمی‌دانیم و روزی برای عمل نکردن به آن، به سختی می‌افتیم. بسیاری مصداق‌های دیگر را می‌توان سوژه اصلی این نوشته دانست. ‏»