ششمین بار لیگ قهرمانان اروپا توسط لیورپول فتح شد؛ اتفاقی که بعد از سال‌ها قرمز‌های آنفیلد و طرفداران پرشمارشان در تمام دنیا را به یک افتخار بزرگ رساند. حسرت قهرمانی در لیگ برتر همچنان بعد از نزدیک به ٣٠سال روی دل لیورپول مانده، اما آن‌ها اجازه ندادند، دوری‌شان از سکوی قهرمانی قاره سبز به ١٥سال برسد.
به گزارش روزنامه شهروند، این یک معجزه از یورگن کلوپ بود؛ مربی آلمانی با تیمی نه‌چندان پرستاره برای دومین سال تیمش را به فینال رساند و این بار خوشحال از زمین بیرون آمد. تاتنهام هم نشانه‌ای از روز‌های خوب نداشت، تا محمد صلاح بالاخره یک جام معتبر را در کارنامه فوتبالی‌اش ثبت کند. این قهرمانی، لیورپول را بعد از رئال‌مادرید و میلان به سومین تیم پرافتخار اروپا تبدیل کرد، حتی بالاتر از تیم‌های بزرگی مثل بارسلونا، یوونتوس و منچستریونایتد. جلال طالبی، سرمربی اسبق تیم‌ملی ایران که خودش جزو طرفداران سبک مربیگری یورگن کلوپ به حساب می‌آید، در گفتگویی به خوبی دلیل موفقیت او در لیورپول را تحلیل کرده است.
فینالی پایین‌تر از سطح انتظار
من تمام بازی‌های لیورپول را دنبال کردم و معتقدم یکی از بهترین تیم‌های اروپا در کل فصل بود. الان هم که قهرمان اروپا شد، هیچ‌کسی نمی‌تواند بگوید حقش نبوده، چون مسیرش را به‌خوبی با شکست تیم‌هایی همچون بایرن‌مونیخ و بارسلونا طی کرد. البته در فینال انتظار بیشتری از لیورپول با وجود پیروزی ٢ بر صفر می‌رفت، چون نمایش جذابی از قرمز‌های آنفیلد ندیدیم. گلی که در ثانیه‌های ابتدایی توسط صلاح از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید، بازی را خراب کرد و جذابیت را از فینال گرفت. شاید اگر تاتنهام به چنین گلی می‌رسید، بازی خیلی جذاب‌تر دنبال می‌شد. به جای بازی درگیرانه و باتکنیک از لیورپول بازی محتاطانه‌ای شاهد بودیم. تاتنهام هم زورش به این تیم نرسید، چون در خط حمله هری کین ناآماده را در اختیار داشت. در هر صورت این فینالی نبود که از دو تیم انگلیسی انتظارش را می‌کشیدیم؛ شاید اگر آژاکس در فینال بود، بازی جذاب‌تر می‌شد.
تیم کلوپ هیچ وقت اتوبوسی نیست
این لیورپول شاید از نظر اسمی بازیکنان چندان نامداری در اختیار نداشته باشد، اما خط‌به‌خط که نگاه می‌کنیم، هر کدام در نوع خود ستاره هستند. آلیسون در خط دروازه یکی از عوامل موفقیت لیورپول در این فصل و حتی فینال بود. در خط دفاع هم که فان دایک فوق‌العاده عمل کرد. جلوتر در خط هافبک هم کلوپ بازیکنان خوبی داشت، اما خط حمله لیورپول در این فصل با مثلث صلاح، مانه و فرمینیو زهردار بود. در کنار تمام این‌ها فلسفه مربیگری یورگن کلوپ از همه بیشتر روی لیورپول تاثیرگذار بود، تا این تیم از بحرانی که گرفتارش شده بود، بار دیگر به قهرمانی در اروپا برسد. سبک کلوپ هم همیشه فشار روی حریف و فوتبال مستقیم بوده و هست. او به بازیکنانی اعتماد می‌کند که فیزیک بدنی خوبی داشته باشند. با وجود فوتبال فیزیکی سبک کلوپ هیچ وقت اتوبوسی نیست.
معجزه اصلی برابر بارسا
این لیورپول قابل احترام و ستایش است، با این‌که مثل دیگر تیم‌های لیگ جزیره از بازیکنان انگلیسی زیادی استفاده نمی‌کند، اما در بهترین لیگ دنیا، این فصل تا لحظه آخر مدعی بود. لیورپول این شکل فوتبال را مدیون کلوپ است. اوج کار آن‌ها بازی با بارسلونا بود که یک معجزه واقعی را رقم زدند و با ٤ گل بارسا را از پیش‌رو برداشتند. با این قهرمانی کار لیورپول سال آینده سخت‌تر است. کلوپ باید بداند یک فصل فوق‌العاده سخت را پیش‌رو دارد که همه به‌عنوان قهرمان اروپا روی او و تیمش حساب باز می‌کنند.
کلوپ بهترین مربی دنیاست؟
نمی‌توانم بگویم یورگن کلوپ هم‌اکنون بهترین مربی دنیاست، اما قطعا جزو بهترین‌هاست. او هم مثل مربیان مطرح دیگر سبک خودش را دارد. گواردیولا را هم ببینید، وقتی به هر تیمی می‌رود، شما متوجه می‌شوید سبک خودش را به آن تیم تزریق کرده است. کلوپ هم تیمش را همیشه جنگنده به میدان می‌فرستد. او جزو بهترین‌های دنیاست، اما کمی زمان می‌خواهد تا عنوان بهترین را به کلوپ اختصاص دهیم. شجاعت و نگاه مثبت او از ویژگی‌های خاص این مربی محسوب می‌شود.