همه‌چیز در یک روز اردیبهشت و بهاری رقم می‌خورد، در این روز، زنان مدیریت تمام امور روستا را عهده‌دار و مردان در خارج از روستا به جمع‌آوری برف مشغول می‌شوند.
وَرفِ‌چال و زن‌شاهی دو آئین مکمل با قدمتی بیش از ۶۰۰ سال است که هرساله در میانه‌ی اردیبهشت در منطقه‌ی اسک آمل برگزار می‌شود.
مردان روستا از صبح زود به ارتفاعات اسکِ‌وَش می‌روند و هر کدام تکه‌ای از برف باقیمانده از زمستان را بر دوش گذاشته یا دست به دست می‌کنند تا به گودالی به عمق بیش از ۱۰ متر برسند. توده‌های برف را درون این گودال می‌ریزند تا در فصل گرم سال منبعی برای تأمین آب دامداران و رهگذران باشد. پس از پر کردن گودال، بنا به رسم هرساله سفره‌ای در کنار گودال پهن کرده و روی آن را با خوراکی‌های محلی پر می‌کنند، دور آن می‌نشینند و آئین ورف‌چال را جشن می‌گیرند مگر آنکه بارش باران مانع برگزاری این بخش از آئین شود.
زن‌شاهی، بخش دیگر این آئین است، زمانی که مردان در بیرون روستان مشغول جمع آوری برف هستند، یک زن زمامدار و حاکم روستا می‌شود و در این زمان هیچیک از مردان حق ورود به روستا را ندارند.
عکاس: امیر علی رزاقی/مهر