عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: این روز‌ها برخی افراد و گروه‌ها شعار می‌دهند که اگر میدان در اختیار دیگران قرار گیرد، آنان که موشک و ماهواره می‌سازند، اقتصاد را درست میکنند و احتمالا خودروهای باکیفیتی نیز تحویل خواهند داد. آیا این ادعا می‌تواند درست باشد؟
زمانی که اتحاد جماهیر شوروی اولین فضانورد را به دور زمین فرستاد و ایالات متحده را از این پیشرفت به حیرت انداخت، زمانی که قوی‌ترین بمب جهان را منفجر کرد، زمانی که شنیدن قدرت تخریبی موشک‌های اتمی و قاره‌پیمای آن مو بر تن هر فرد و سیاستمدار غربی سیخ می‌کرد، زمانی که شوروی هر گاه اراده می‌کرد در هر کشوری کودتا می‌کرد، زمانی که احزاب کمونیست وابسته به شوروی در کشور‌های جهان و اروپا رو به رشد بودند و زمانی که نیمی از قاره اروپا را فتح کرده بودند و هر جا اراده میکردند بی‌رودربایستی دخالت نظامی میکردند و... با این حال در همان زمان اقتصاد شوروی تکان نمی‌خورد و تولیدات کشاورزی‌اش رو به افول بود و مردم شوروی دربه‌در دنبال کالای مصرفی حتی در حد و اندازه‌های تولیدات ایران و کشور‌های مشابه بودند. کفش ملی ایران بزرگ‌ترین هدیه‌ای بود که می‌توانستند به دست آورند. یک پیراهن تترون برایشان از دیدن یوری‌گاگارین جذاب‌تر بود. داشتن یک یخچال ارج ۱۹ فوت ایرانی آنان را بیشتر خوشحال می‌کرد تا فتح کردن پراگ و رژه سالروز انقلاب اکتبر. تولیدات مصرفی آنها چنان کم‌کیفیت بود که کمتر کشوری حاضر به واردات آن میشد. چرا چنین تفاوت چشمگیری در پیشرفت یک کشور در این دو حوزه وجود دارد؟ چرا این مساله در کشور‌های غربی وجود نداشت؟ یعنی توسعه و پیشرفت فناوری نظامی کشور‌های پیشرفته کمابیش مشابه کیفیت دیگر تولیدات مصرفی و البته پیشرفته آنان مثل خودرو و لوازم خانگی و الکترونیکی و... است.
به عبارت دیگر هر دو نوع تولیدات این کشور‌ها در سطح عمومی و جهان در بالاترین اندازه از کیفیت است و شکاف چندانی میان سطوح کیفی تولیدات این دو دسته از تولیدات وجود ندارد. اکنون به این پرسش برگردیم که آیا مجموعه‌ای که موشک ولو در حد اس. اس.۲۰ می‌سازند، میتوانند خودروی باکیفیت مثلا در حد تویوتا بسازند؟ در اتحاد جماهیر شوروی هر دو حوزه تحت نظر حکومت و حزب واحدی بود، ولی چرا این اتفاق رخ نداد؟ چرا؟ به این علت که تولید کالا‌های مصرفی مثل وسایل خانه، خودرو، پوشاک، غذا و... تحت ساختار نظام رقابتی هستند.
مشکل تولید فقط به سطح فناوری مربوط نیست. ما می‌توانیم یک وسیله و کالای باکیفیت بالا را تولید کنیم، ولی با قیمت بسیار گران که خریداری نخواهد داشت. در واقع اگر بتوانیم چنین کالایی را وارد کنیم در مقایسه با تولید آن به شدت به‌صرفه است. ولی در جریان تولید موشک با وضعیت دیگری مواجهیم. اول اینکه موشک را بدون قید و شرط نمیفروشند یا برخی کشور‌ها به دلایل امنیتی علاقه ندارند که در تامین نیازشان به این کالا‌ها به واردات وابسته باشند، لذا به هر قیمتی شده می‌کوشند که نیاز‌های خود را از حیث این کالا‌ها در داخل کشور تامین کنند.
در نتیحه هرگونه سرمایه‌گذاری ولو غیراقتصادی را در این راه به کار می‌اندازند. چنین تولیداتی لزوما اقتصادی نیست و اگر قرار باشد که همه کالا‌ها از جمله کالا‌های مصرفی نیز به این صورت تولید شود، کل اقتصاد کشور دچار بحران خواهد شد. بنابراین فرآیند تولید موشک از طریق غیراقتصادی و به کار گرفتن افراد و کارشناسان برجسته و با حقوق‌های بالا و غیررقابتی و بسیج تمام امکانات کشور برای تولید آن کالا و مستثنی بودن از تمامی مقررات، قابل تعمیم به تولید سایر کالا‌ها نیست.
بهتر بود اینگونه استدلال می کردند که موشک سازان به لحاظ مالی توان تاسیس یک کارخانه اتومبیل سازی یا لوازم خانگی سازی را دارند. سابقه حضور در بخش تولیدی مصرفی را هم دارند. تاسیس کنند، تولید کنند، بفروشند و صادر کنند. اگر موفق بودند بیایند کلید کشور را تحویل بگیرند.
این وضع ما ثمره کار شماست. لطفا پاسخگو باشید نه منتقد!
عاباس آقا کلا کارت اینه که با انقلاب مواجهه کنی !!!! کلا منطق و استدلال رو هم گذاشتی کنار!
البته اینکه مردم متوجه شدن که به دوستان لیبرال شماو انقلابیون تغلبی امیدی نیست ، برای مردم غنیمت و برای شما فاجعه ست!!!
البته اینکه مردم متوجه شدند که کار کشور با انقلابیون واقعی و مسئولان عاشق مردم پیش خواهد رفت ، بشدت شما و دوستانتون رو ترسونده!! البته حق هم دارید.
و اما در مورد این لاطائلاتی که نوشتید ،عرض کنم خدمت مردم عزیز که؛
به فرض که سخنان شما در مورد تسلیحات نظامی درست باشه ، در مورد فن آوری هسته ای چطور؟؟؟
نانو تکنولوژی؟؟؟ ، سلولهای بنیادی؟؟؟، رویان؟؟؟، و صدها تکنولوژیه روز که توسط جوانان متعهد و معتقد به انقلاب و کشور بدست امده چطور؟؟؟
عاباس آقا بسه لطفا!!!
من نمیدونم چرا نفاق از سر و روی این جماعت به اصطلاح روشنفکر میباره.
کل بودجه مملکت دست دولته.زمان جنگ 12 درصد اقتصاد ما درگیر جنگ بود ولی عراق بالای80 درصد!!! به اعتراف خود همین روشنفکرانی که مسوولیت داشتن.
الان بودجه نظامی ما 5 درصد کل بودجه است که البته تقریبا کل این بودجه میره برای حقوق پرسنل!!!
که امسال رییس جمهور همین بودجه رو هم کم کرد!!
قرار نیست کسی بیاد جای شما رو بگیره اقای عبدی.قراره با همین روحیه انقلابی بیان کمک کنن وروح تلاش و خودباوری رو با ورود متخصصین داخلی به مدیران خودروساز بدمند.
همونطور که الان پلایشگاه ستاره خلیج فارس رو ساختن اونم به مراتب با قیمت تمام شده کمتر وبالای 80 درصد تولید داخلی.
کلا خودتونو به خریت زدید یا واقعا ملت ایران و ....(قطعا اولیشه)
شما دنبال تولید ابگوشت بزباش هستید همین جوونا موتور جت که دارای پیچیده ترین تکنولوژی فضایی است ساختن.
تو تمام رشته ها پیشرفت خارق العاده داشتیم تو صنعت پل سازی .سد سازی.تونل ومترو سازی. هوا وفضا.نانو تکنولوژی.سولولهای بنیادی.دارو سازی .هسته ای .پزشکی و....
مملکت رو لنگ یه مشت خودروساز آشغال کردین که اونچه لایق خانوادشونه رو به خورد ملت میدن .بعد میگی این صنعت فرق داره؟؟
اخه احمق این تفکر شماست که معلوم نیست چه سودی خودروساز به شما رسونده که حاضرید بدیهی ترین نظرات رو وارونه جلوه بدید.
وصنایع نظامی با بودجه محدود تولید می کنند و نه اینکه کل بودجه کشور در اختیار این صنایع باشد
یک کمی تفکر
دولت 6 سال است هیچ کاری نکرده
... مردم شوروی دربه‌در دنبال کالای مصرفی حتی در حد و اندازه‌های تولیدات ایران و کشور‌های مشابه بودند. کفش ملی ایران بزرگ‌ترین هدیه‌ای بود که می‌توانستند به دست آورند. یک پیراهن تترون برایشان از دیدن یوری‌گاگارین جذاب‌تر بود. داشتن یک یخچال ارج ۱۹ فوت ایرانی آنان را بیشتر خوشحال می‌کرد تا فتح کردن پراگ و رژه سالروز انقلاب اکتبر.
شما و همفکرانتان چقدر در به وجود آمدن این وضعیت نقش دارید!؟
شوروی بیشترین بخش بودجه اون نظامی بود و ته مانده بودجه را به مسائل دیگه اختصاص میداد.
این چه ربطی به ایران داره که هر سال بودجه دفاعیش داره آب میره و کمترین بودجه نظامی را در منطقه داره؟
مساله غیرت و تعهد هست که در صنایعی مثل خودرو سازی و تشکیلات اقتصادی نیست ولی در صنایع دفاعی و نیروهای ارتشی و سپاهی هست.