سومین طرح عدم کفایت رئیس جمهوری در دولت دوازدهم هم مطرح نشده، متوقف شد. طرحی که ۹۴ امضا می‌خواهد، اما موافقانش از ۹ نفر فراتر نرفتند.
به گزارش ایران، دیروز خبرگزاری فارس از قول مجتبی ذوالنور نوشت که او و برخی همفکرانش در پی تلاش مجدد برای برکناری حسن روحانی هستند و بعد از آن تعداد امضا‌ها را ۱۱ نفر اعلام کرد. اما تنها ساعاتی بعد، جبار کوچکی‌نژاد که یکی از آن ۱۰ نفر امضاکننده این طرح بود در گفتگو با «ایران» از توقف این طرح سخن گفت. توقفی بنا به خواست تهیه‌کنندگان. این توقف را با توجه به برخی شواهدی که دیروز در مجلس به چشم می‌خورد باید پایان کار این طرح دانست. مهم‌ترینش عدم حمایت و حتی مخالفت برخی از شناخته‌شده‌ترین نمایندگان مخالف دولت با آن است.
توقف طرح بعد از تناقض‌گویی‌ها
این برای سومین بار است که در مجلس دهم و دولت یازدهم طرح عدم کفایت رئیس جمهوری مطرح شده؛ بار اول این اتفاق در بهمن سال قبل و توسط جلال محمودزاده، نماینده مهاباد کلید خورد و به دلیل عدم حمایت نمایندگان به جایی نرسید. بار دوم تیرماه امسال بود که نمایندگانی، چون حاجی دلیگانی، محسن کوهکن و احمدسالک سردمداران آن بودند. این تلاش هم بدون آنکه حتی روی کاغذ هم به جایی برسد، شکست خورد. حالا تلاش سوم مخالفان دولت هم چیزی بیشتر از یک خبرسازی ساده به نظر نمی‌رسد. چرا که حتی تهیه‌کننده این طرح یعنی مجتبی ذوالنور و امضاکنندگان آن هم روایت یکدست و قابل فهمی از آن ندارند و سخنان‌شان در این رابطه پر از تناقض است.
به طور مثال در حالی که دیروز در صحن علنی جمعی از خبرنگاران شاهد بودند که ذوالنور از داخل صحن تعداد امضاکنندگان را ۱۱ نفر اعلام کرد. اما ساعتی بعد، کریمی قدوسی گفت: «هنوز طرحی با عنوان استیضاح رئیس جمهور یا عدم کفایت تهیه نشده است، من نیز این موضوع را از آقای ذوالنور پرسیدم، وی تکذیب کرد.».
اما تناقض‌گویی جدی‌تر مربوط به جبار کوچکی‌نژاد بود. او دقایقی بعد از پایان جلسه علنی مجلس یعنی حدود ساعت ۱۲ ظهر دیروز در گفتگو با «ایران» از وجود چنین طرحی ابراز بی اطلاعی کرد و گفت که از چند و، چون این ماجرا خبر ندارد. کوچکی‌نژاد مدعی بود که تنها از برخی نمایندگان شنیده که قصد دارند چنین طرحی را امضا کنند. اما وقتی هدایت‌الله خادمی نام ۱۱ نماینده امضاکننده این طرح را در جمع خبرنگاران بازگو کرد و نام کوچکی‌نژاد هم در آن جمع دیده می‌شد، روایت او از ماجرا تغییر کرد.
کوچکی نژاد برای بار دوم تأیید کرد که چنین طرحی را امضا کرده، اما گفت که این طرح فعلاً متوقف شده است. او گفت: «دلیل توقف این طرح آن است که قرار شده ما بنشینیم و بررسی کنیم که آیا برای طرح مشکلاتی که در محور‌های طرح آمده و بهبود شرایط در آن حوزه‌ها راه دیگری جز به جریان انداختن طرح عدم کفایت رئیس جمهوری و برکناری آقای روحانی داریم یا خیر؟» به گفته کوچکی‌نژاد این تصمیم توسط خود امضاکنندگان طرح و بدون دخالت فراکسیون‌های مجلس گرفته شده است.
اعتراف امضاکنندگان: نمی‌توانیم ۹۴ امضا جمع کنیم
تا اینجا نشانه‌های کافی برای اینکه طرح مطرح شده برای عدم کفایت رئیس جمهوری چیزی بیش از یک نمایش بی رمق توسط مخالفان دولت نیست به اندازه کافی وجود دارد؛ تناقض‌گویی تهیه‌کنندگان، توقف خودخواسته طرح و عدم حمایت مهم‌ترین چهره‌های مخالف دولت نظیر کریمی قدوسی. آن طور که هدایت الله خادمی، یکی از امضاکنندگان این طرح به «ایران» اطلاع داد اسامی امضا کنندگان این طرح بدین شرح است؛ عدل هاشمی، محمدعلی پورمختار، هاجر چنارانی، حسن نوروزی، مجتبی ذوالنور، جبار کوچکی‌نژاد، هدایت الله خادمی، ذبیح‌الله نیکفر، ضیاءالله اعزازی، علی اکبر کریمی. اما نکته اینجاست که در این میان حتی فراکسیون ولایی مجلس به عنوان زاویه‌دارترین فراکسیون سیاسی بهارستان با دولت هم از این طرح حمایت نکرده است.
حسین نقوی حسینی دیروز در گفتگو با خبرگزاری‌ها تأکید کرد که این طرح هیچ ربطی به فراکسیون ندارد. مهمتر از این‌ها اظهارنظر هدایت الله خادمی درباره این طرح است. او بعد از حمایت جدی از لزوم برکناری حسن روحانی درباره اینکه آیا نمایندگان کلید زننده این طرح موفق خواهند شد که در نهایت ۹۴ امضا جمع کنند و عدم کفایت رئیس جمهوری را به جریان بیندازند، پاسخ داد: «در این مجلس ما هیچ شانسی نداریم که برای برکناری آقای روحانی ۹۴ امضا جمع کنیم و خودمان هم می‌دانیم که این طرح به جایی نخواهد رسید. اما هدف ما فقط انجام وظیفه است و می‌خواهیم بگوییم که از نظر ما آقای روحانی کفایت لازم برای اداره دولت را ندارد.» این اعتراف هم نشانه روشن دیگری است بر اینکه طرح مطرح شده توسط ذوالنور اصلاً موضوع جدی نیست و نخواهد بود.
از حاشیه‌های ۲۲ بهمن قم تا طرح نماینده قم.
اما در نهایت چیزی که می‌تواند جالب توجه و قابل مطالعه باشد، ارتباط بین اتفاقات اخیر قم با این طرح است که تهیه آن توسط نماینده همین شهر اتفاقی به نظر نمی‌رسد. براساس آنچه که خبرگزاری فارس دیروز گزارش کرد این طرح دارای ۱۴ محور است که همه آن‌ها اقتصادی هستند؛ ازجمله عدم برخورد با بیکاری، سوء مدیریت در کنترل بازار ارز، وارد آمدن خسارت به منافع ملی و سوء مدیریت در کنترل قیمت کالا‌ها.
در راهپیمایی ۲۲ بهمن قم هم علیرغم هشدار‌های رهبری برای حفظ وحدت، طرح شعار‌ها و تکثیر پلاکارد‌هایی علیه دولت با همین مضامین همچون «ای آنکه تو عامل گرانی، تا عید خدا کند نمانی» به شکل پر تعداد دیده می‌شد. حالا سؤال اصلی آن است که آیا بین آن اقدامات در راهپیمایی ۲۲ بهمن قم با طرح نماینده این شهر برای عدم کفایت رئیس جمهوری ارتباطی وجود دارد که ذوالنور اینچنین سریع و با عجله در پی عملی کردن شعار نماندن حسن روحانی در مسند کار تا نوروز افتاده است؟
بصیرت انقلابی یا همسویی با دشمن؟
قاسم میرزایی نیکو (عضو فراکسیون امید) - مجموعه اقدامات مخالفان دولت تاکنون بار‌ها با محور‌های سیاست‌های دشمنان خارجی کشور‌های مقایسه شده و همیشه هم وجود شباهت‌های روشنی بین آن‌ها آشکار شده است. این طیف هم همواره از این مقایسه اظهار ناراحتی کرده‌اند و به این موضوع معترضن شده‌اند که چرا تلاش‌های سیاسی آن‌ها در مواردی با اقدامات دشمنان خارجی متناظرسازی می‌شود. واقعیت، اما این است که برای این تناظرآفرینی تلاش چندانی صورت نمی‌گیرد چرا که عملاً و به شکل آشکار و روشنی چنین تناظری وجود دارد و آنچه صورت می‌گیرد تنها روایتی از این تناظر است. نمونه اخیر این وضعیت طرح عدم کفایت رئیس جمهوری است. این طرح در چه شرایطی مطرح شده؟ در این شرایط فشار دشمنان خارجی و تأثیرات عملی آن چه مختصاتی دارد؟
مهم‌ترین تحولات روز‌های اخیر درخصوص کشورمان را باید در سه مسأله دید؛ اولین آن مسائل جشن باشکوه و نمایش تمام قد وحدت توسط ملت ایران در روز ورود به دهه پنجم انقلاب بود که چشم دشمنان خارجی ما را کور کرد. اگر چه تنها نشانه‌های افتراق و سر پیچی از مطالبه رهبر معظم انقلاب درباره لزوم حفظ اتحاد در این مراسم در شهر قم بروز کرد. دومین مسأله در این روز‌ها شکست مفتضحانه امریکا و متحدان منطقه‌ای او در ایجاد فشار به کشورمان و تشکیل ائتلاف علیه جمهوری اسلامی در نشست ورشو بود. شکستی که ناشی از اقتدار نظام و همین طور تدابیر قبلی دولت در هدایت منطقی و عقلانی سیاست خارجی خصوصاً در ارتباط با اروپایی‌ها بود.
مسأله سوم هم در این زمینه نشست موفق سوچی با حضور جمهوری اسلامی ایران، روسیه و ترکیه بود که شکست تلاش‌های امریکا در ورشو را به صورت دوچندان برجسته کرد. در چنین شرایطی پاسخ این سؤال کاملاً آشکار است که پیش کشیدن بحث عدم کفایت رئیس جمهوری همسو و در راستای کدام یک از این تحولات است و در نهایت منجر به حاشیه رفتن چه چیز‌هایی در کشور می‌شود.
مخالفان دولت حق دارند که رأی و نظر خود را اعلام کرده و بر سیاست مورد تمایل و اعتقاد خود تأکید کنند. اما وقتی برخی از اقدامات آن‌ها تا این اندازه به اهداف دشمنان خارجی کشور شباهت دارد، نباید از بیان این مشابهت‌ها گلایه‌مند باشند. آیا نیاز به بازگویی این مسأله وجود دارد که بعد از شکست نشست ورشو و برگزاری موفق راهپیمایی ۲۲ بهمن و همین طور نشست سوچی، پیش کشیدن طرح عدم کفایت رئیس جمهوری در داخل به نفع چه کسانی خواهد بود؟ کاملاً واضح است که این طرح به هیچ کجا نخواهد رسید، اما لازم است گفته شود که طرح چنین مسائلی در این مقاطع و شرایط بخوبی می‌تواند نشان دهنده سطح بصیرت برخی طیف‌ها و افراد باشد.