مطالعات ماهواره‌ای نشان می‌دهد که صفحات یخی گرینلند در دو دهه اخیر شاهد ذوب بی سابقه‌ای بوده اند. ماهواره‌های "گریس" نشان داد که میزان ذوب صفحات یخی گرینلند از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۱۳ چهار برابر شده است.
به گزارش بی بی سی، این مطالعه در نشریه "پی ان‌ای اس" نشان می‌دهد که ذوب یخ‌ها سپس برای ۱۲ تا ۱۸ ماه متوقف شد. این تحقیقات آشکار کرده چطور بخش‌های مختلف گرینلند می‌توانند به بالا آمدن سطح آب در آینده دامن بزنند.
دانشمندانی که نگرانی بالا آمدن سطح دریا‌ها هستند از دیرباز در مطالعات خود بر مناطقی در جنوب شرقی و شمال غربی گرینلند تمرکز کرده اند، جایی که یخچال‌ها مستمرا بلوک‌های بزرگی از یخ را راهی اقیانوس اطلس می‌کنند.
اما بزرگترین روند شتاب گیری نابودی یخ‌ها از اوایل ۲۰۰۳ تا اواسط ۲۰۱۳ به جنوب غربی گرینلند مربوط می‌شد، جایی که عمدتا خالی از یخچال‌های بزرگ است.
مایکل به‌ویس از دانشگاه ایالتی اوهایو و سرپرست این مطالعه گفت: "این هرچه بود، به یخچال‌ها مربوط نبود، چون در این منطقه یخچال‌های زیادی وجود ندارد. باید به ذوب توده‌های سطحی مربوط بوده باشد - یخ‌هایی در ساحل قرار ندارند. "
علل ذوب چه بود؟
شتاب گرفتن ذوب یخ‌ها در این منطقه با یک پدیده آب و هوایی موسوم به نوسان اطلس شمالی (ان او ای) توام بود. این پدیده در مواردی دمای تابستان را افزایش می‌دهد و همزمان بارش برف را کاهش می‌دهد - به خصوص در غرب گرینلند.
پژوهشگران فکر می‌کنند که ذوب اخیر در جنوب غربی گرینلند ناشی از ترکیبی از تاثیر تغییرات اقلیمی و آثار همین پدیده است. پروفسور به‌ویس گفت: "این نوسان‌ها همیشه اتفاق افتاده... پس چرا حالا باعث این ذوب عظیم شده؟ چون دمای پایه اتمسفر بالاتر رفته. گرمای موقتی ناشی از پدیده 'ان او ای' در بستر اقلیمی روی داد که پیوسته درحال گرمتر شدن است. "
ذوب یخ‌های گرینلند به بالا آمدن سطح آب‌های جهان دامن خواهد زد
این کشف نشان می‌دهد جنوب غربی گرینلند که یک تهدید عمده به حساب نمی‌آمد، اکنون به عاملی بالقوه در بالا آمدن سطح دریا‌ها در آینده بدل شده است.
پروفسور بویس گفت: "ما می‌دانستیم که روند فزاینده آزاد شدن یخ از بعضی یخچال‌های عظیم یک مشکل بزرگ است. اما حالا وجود یک مشکل جدی دیگر را تشخیص داده ایم: بیش از پیش، مقدار زیادی توده یخی ذوب و در قالب رود راهی دریا‌ها می‌شوند. "
سیستم‌های مستقر شده "جی پی اس" میزان یخ‌ها در بخش بزرگی از حاشیه اطراف گرینلند را زیر نظر دارند، اما این شبکه در جنوب غربی گرینلند ضعیف است. از آنجا که ماهواره‌های "گریس" در سال ۲۰۱۶ جمع آوری داده‌ها را متوقف کرد معلوم نیست که وقفه در ذوب یخ‌ها - که در سال ۲۰۱۳ شروع شده بود - اکنون پایان یافته یا ادامه دارد.
اندرو شپرد استاد علوم زمین در دانشگاه لیدز بریتانیا که در این مطالعه شرکت نداشته به بی بی سی گفت: "این مطالعه گام بلندی در جهت توضیح علت توقف ذوب صفحات یخی گرینلند است، اما متاسفانه ماهواره گریس در سال ۲۰۱۶ از کار افتاد، درست وقتی که موضوع داشت جالب می‌شد. "
گریس شامل دو ماهواره بود که اندازه گیری‌های دقیقی از نوسان‌های ناچیز میدان گرانشی انجام می‌دادند.
این ماهواره‌ها که در سال ۲۰۰۲ پرتاب شدند ماموریت مشترک ناسا و مرکز هوافضای آلمان بودند. یک جفت ماهواره جایگزین سال پیش در مدار قرار گرفت، اما هنوز کاملا فعال نشده اند. محققان ماه پیش گزارش دادند که ذوب یخ‌های گرینلند در ۳۵۰ سال اخیر بی سابقه بوده است.