سهیل ٨سال بیشتر نداشت که دردی مرموز او را به کام مرگ کشاند؛ دردی که مسئولان دو بیمارستان نتوانستند علت آن را تشخیص دهند و درنهایت این پسربچه باهوش، پس از یک شبانهروز درد وحشتناک جانش را از دست داد.
به گزارش شهروند، مرگی حیرتانگیز که خانواده سهیل را در شوکی بزرگ فرو برد. هنوز علت دقیق مرگ این پسربچه مشخص نیست، اما پدر و مادر سهیل از کادر درمانی هر دو بیمارستان شکایت کردهاند و آنها را مقصر مرگ پسرشان میدانند.
هفته گذشته بود که اتفاق تلخ رخ داد. ظهر روز چهارشنبه ١٩ ماه وقتی سهیل از مدرسه به خانه برگشت به خاطر دلدرد و حالت تهوع، حال مناسبی نداشت. درد او هر لحظه بیشتر میشد و درنهایت به مرگی تلخ و معمایی ختم شد؛ مرگی که پدر سهیل را به کلانتری ١٠٨ نواب کشاند، تا از کادر درمانی دو بیمارستانی که نتوانستند علت دردهای پسرش را تشخیص دهند، شکایت کند. دردی که اگر بلافاصله تشخیص داده و درمان میشد، شاید الان سهیل در کنار خانوادهاش بود و پدر و مادرش را به چنین سوگ بزرگی دچار نمیکرد.
پدر سهیل درباره مرگ تلخ پسرش میگوید: «آن روز وقتی سهیل به خانه آمد، میگفت دلش درد میکند. میگفت در مدرسه آبمیوه خورده، شاید به خاطر آن مسموم شده است. سهیل خوابید وقتی بیدار شد، باز هم حالش بد بود، برای همین او را به بیمارستان بردیم. بیمارستان تشخیص مسمومیت داد و بعد از سرم پسرم را مرخص کردند. سهیل زیر سرم رفت و بعد هم با یک نسخه به خانه برگشت. اما نصف شب بود که تب و عرق و درد او را داشت از پا درمیآورد. برای همین سهیل را دوباره به بیمارستان بردیم. باز هم پزشکان نتوانستند علت درد او را تشخیص دهند. پسرم همچنان درد میکشید. پزشکان گفتند باید بستری شود، ولی تخت خالی ندارند. از ما خواستند پسرم را به بیمارستانی دیگر ببریم و بستریاش کنیم. آنها حتی یک آمبولانس هم به ما ندادند و ما بچه را خودمان به یک بیمارستانی دیگر بردیم. این درحالی بود که حال پسرم همچنان بدتر و درد شکمش بیشتر میشد. وقتی به بیمارستان دوم رسیدیم، آنها هم نتوانستند علت را تشخیص دهند. پسرم هیچ چیزی نخورده بود و شکمش خالی بود. با این حال، حالت تهوع داشت و شکمش درد میکرد. نيم گرم مرفين تزريق كردند كه يكدفعه تمام بدنش شروع كرد به سياهشدن. لبانش سياه شد، دستانش میلرزید. حالش بد شد و او را به اتاق سيپيآر منتقل کردند، اما تلاش پزشكان براي بازگشت او به زندگي بيفايده بود. پسرم را به همین راحتی از دست دادیم. سهیل درد میکشید و علایم آپاندیس داشت. فکر میکنیم آپاندیسش بوده و به خاطر تاخیر در تشخیص و تزریق مسکنها، چنین اتفاقی برایش افتاده است، با این حال منتظر نظر پزشکی قانونی هستیم تا علت مرگ را مشخص کند. علت مرگ پسرم هرچه باشد، باید زود تشخیص داده میشد، تا شاید میتوانست از مرگ نجات پیدا کند. مرگی ناگهانی که هنوز هم ما را شوکه کرده است. پسرم آرزوهای زیادی داشت و میخواست مهندس شود. او خیلی باهوش بود. من از هر دو بیمارستان شکایت کردهام و آنها را مقصر اصلی مرگ پسرم میدانم. آنها باید علت دردهای سهیل را تشخیص میدادند و کار درمان را آغاز میکردند. هنوز هم باور نداریم. همسرم در بیمارستان است و شوکه شده است. فقط همین یک فرزند را داشتیم که او را هم از دست دادیم.»
در حال حاضر، به دستور قاضی دادسرای جنایی پرونده در دادسرای جرایم پزشکی درحال رسیدگی است، تا علت مرگ و مقصران احتمالی مشخص شوند.