فرارو- خالکوبی یا تتو روی بدن بین زندانیان شوروی از سال 1930 رشد کرد و در سال 1970 تا 1980 محبوبیت زیادی پیدا کرد.
به گزارش فرارو، این خالکوبی‌ها بطور خاص بر روی بدن زندانیانی که در اردوگاه‌های کار اجباری موسوم به گولاگ در نواحی دورافتاده بودند رایج تر بود.
آنان خاکوبی را زندگینامه خود می‌دانستند. زندگی‌ای که سراسر خونریزی، خشونت و جنایت بود و این برای آنان افتخار محسوب می‌شد.
برخی از این خالکوبی‌ها نیز رمزگشایی شده است. صومعه‌ها، کلیساها، مریم باکره، قدیس‌ها و فرشته‌ها روی سینه یا پشت، سرسپردگی فرد به دزدی را نشان می‌دهند. جمجمه‌ها به قتل اشاره دارند. تابوت‌ها هم جنایت را نشان می‌دهند، قربانیان در آنها دفن می‌شوند.
ستاره‌های هشت‌پر روی ترقوه‌ها نشان از یک دزد سطح بالا و حرفه‌ای دارند. پاپیون روی گردن اغلب و اجبارا روی جیب‌برهایی کشیده می‌شد که قانون دزدها را شکسته بودند و خود را در کنار مافوق‌ها جای داده بودند. مار دور گردن نیز علامت اعتیاد است.
چشم‌های روی شکم نشاندهنده همجنسگرایی است. گل رُز روی سینه یعنی او 18 سال را در زندان سپری کرده است.