صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

روایت کیوان ساکت از سلطان کنسرت در گفتگو با فرارو
پیش آمده در همان روزی که کنسرت داشتیم و تالار برای اجرای گروه ما ثبت شده بود، تالار را از ما گرفتند و کنسرت را لغو کردند. در چنین وضعیتی آدم چه کار می‌تواند بکند؟ این رانت خواری در همه جا هست. فساد متاسفانه جامعه موسیقی را نیز در بر گرفته؛ از خانه موسیقی گرفته تا برخی متولیان هنری از بالا تا پایین همه در رانت سهیم هستند.
تاریخ انتشار: ۱۶:۱۳ - ۰۵ آذر ۱۳۹۷
فرارو- کیوان ساکت نوازنده برجسته موسیقی سنتی می‌گوید سلطان کنسرت آنقدر قدرت دارد که در روز کنسرت هنرمندان می‌تواند برنامه آن‌ها را لغو کند.  

محمد معتمدی خواننده موسیقی سنتی هفته گذشته بعد از اجرای حکم وحید مظلومین سلطان سکه متولیان فرهنگی و قضایی کشور را به چالش سلطان کنسرت دعوت کرده بود. معتمدی می‌گوید عده‌ای که هنرمند نیستند بازار اهالی موسیقی را در انحصار خود گرفته اند.
 

بیشتر بخوانید: «سلطان کنسرت» کیست؟

کیوان ساکت نوازنده موسیقی سنتی نیز وجود سلطان کنسرت در کشور را تایید می‌کند و به فرارو می‌گوید: در موسیقی متاسفانه مافیا‌هایی وجود دارند که برخی اصلا هنرمند نیستند، اما به خاطر آشنایی که با متولیان هنری در زمینه‌های مختلف و یا برخی آدم‌های بانفوذ دارند با استفاده از رانت‌های افراد با نفوذ، تالار‌ها را رزرو می‌کنند و در اختیار افراد خاصی قرار می‌دهند.

این آهنگساز ادامه می‌دهد: من بار‌ها با این گونه افراد رو به رو شده ام. مثلا پیش آمده در همان روزی که کنسرت داشتیم و تالار برای اجرای گروه ما ثبت شده بود، تالار را از ما گرفتند و کنسرت را لغو کردند. در چنین وضعیتی آدم چه کار می‌تواند بکند؟ این رانت خواری در همه جا هست. فساد متاسفانه جامعه موسیقی را نیز در بر گرفته؛ از خانه موسیقی گرفته تا برخی متولیان هنری از بالا تا پایین همه در رانت سهیم هستند. این رانت‌ها دارد همه چیز را نابود می‌کند. کنسرت‌های ارگانی باعث شده سرمایه‌های هنری در دست مافیایی قرار بگیرد که حمایت متولیان هنری را پشت سر خود دارد.  برای هیچ کدام از این افراد نه فرهنگ مهم است، نه هنر و نه آموزش هنری. به خاطر همین جریان هست که بسیاری از هنرمندان جلای وطن کرده اند. بار‌ها و بار‌ها گفته ایم و به شکل‌های مختلف زنهار داده ایم، ولی کو گوش شنوا؟ من انچه شرط بلاغ است با تو میگویم / تو خواه از سخنم پند گیر یا ملال.

ساکت در پایان می‌گوید: شک ندارم که این متولیان باید به تاریخ پاسخگو باشند. تاریخ جفای آنان به موسیقی و هنر ایران را فراموش نخواهد کرد.
ارسال نظرات