کیهان نوشت: انتقاد دلسوزانه آیت‌الله یزدی از آیت‌الله شبیری زنجانی بهانه‌ای شد تا عده‌ای که پیش از این حتی در رسانه‌های خود به تحسین توهین‌کننده به پیامبر اکرم(ص) پرداخته و ولایت امیرالمومنین(ع) را منکر شدند در پی عوام‌فریبی به نام دفاع از مرجعیت باشند.
آنچه در نامه آیت‌الله یزدی به آیت‌الله شبیری زنجانی مورد سوءاستفاده طیف موسوم به اصلاح‌طلب قرار گرفت سبب شد تا انتقادها به واکنش این طیف صورت گیرد.
عمده‌ترین نکته‌ای که در انتقادهای صورت گرفته مطرح شده است شامل این نکته است که چگونه طیف موسوم به اصلاح‌طلب در مقابل توهین به مقدسات و مراجع سکوت پیشه می‌کند و حتی بدتر از این رسانه‌های منسوب به این طیف هر از چندگاه به توهین به مقدسات می‌پردازند حالا داعیه‌دار «شان مرجعیت» شده‌اند؟!
اینگونه برخوردهای چکشی برخی از مدعیان طیف اصولگرا نشان دهنده عدم صداقت است.
وابستگیهای حزبی انچنان چشم انسان را کور می کند که منطق،خرد عدل و انصاف بکلی به فراموشی سپرده می شود توجیهات بی وجه دفاعهای مضحک از اقدامی غیر عقلانی جز تعصب خشک و افراطیکدلیل دیگری ندارد
حالا باز هم هر جور صلاحه.
بوي دل سوخته ايشان بود كه صداي همه را در آورد
نميدانم چرا ايشان براي اختلاسها و دزدي ها دلشان نمي سوزد
ما هم دلسوزانه به آقای یزدی میگیم که اشتباه خودت رو قبول کن و از آیت الله شبیری زنجانی عذرخواهی کن.
چرا آقای یزدی هنگام ملاقات آقای رییسی با تتلو دلسوزی نشان نداد؟ آقای تتلو مسئله دار تر است یا آقای خاتمی؟