صفحه نخست

سیاست

ورزشی

علم و تکنولوژی

عکس

ویدیو

راهنمای بازار

زندگی و سرگرمی

اقتصاد

جامعه

فرهنگ و هنر

جهان

صفحات داخلی

کد خبر: ۳۷۷۰۱۷
اتفاقاتی که بسیار بعید است تا قبل از این در رویداد مهم بین المللی نظیرش رخ داده باشد، اما در جاکارتا رخ داد. از افتتاحیه فوق العاده گرفته تا برنامه ریزی عجیب و غریب و سرگردانی که برای ورزشکاران به وجود آمده همه از شاهکار‌های میزبانی کشور اندونزی از این بازی‌ها است.
تاریخ انتشار: ۱۸:۰۴ - ۲۱ مهر ۱۳۹۷
میزبانی اندونزی با بی برنامگی و بی نظمی مسولان در برگزاری مسابقات، اما میهمان نوازی و احترام مردم این کشور به شرکت کنندگان در هم آمیخته شده است.
 

به گزارش ایران ورزشی،  اندونزی ششمین روز بازی‌های پاراآسایی را در حالی پشت سر می‌گذارد که در این شش روز انواع و اقسام اتفاقات را به چشم دیده است.
 
اتفاقاتی که بسیار بعید است تا قبل از این در رویداد مهم بین المللی نظیرش رخ داده باشد، اما در جاکارتا رخ داد. از افتتاحیه فوق العاده گرفته تا برنامه ریزی عجیب و غریب و سرگردانی که برای ورزشکاران به وجود آمده همه از شاهکار‌های میزبانی کشور اندونزی از این بازی‌ها است.

شاید در کمتر مواقعی و در کمتر کشوری دیده شود که مسولان برگزاری یک رویداد مهم بین المللی برنامه مسابقه‌ای را شب قبل از رویداد ارایه بدهند، اما در روز مسابقه خبرنگاران و عکاسان به محل مسابقه بروند و متوجه شوند که برنامه تغییر کرده و سه روز بعد قرار است مسابقه برگزار شود!

در اندونزی این گونه اتفاقات فراوان رخ داد و هرگز ممکن نبود که شرکت کنندگان در سومین دوره بازی‌های پاراآسیایی به بنرامه‌ای که از سوی مسولان ارایه می‌شود اطمینان داشته باشند.

در اندونزی که گرمای هوا و رطوبت بیش از اندازه نفس بسیاری از شرکت کنندگان را گرفته؛ نبود اینترنت مناسب و وسیله نقلیه کافی برای تردد بین ورزشگاه‌ها که یکی از آن‌ها ۴۰ کیلومتر خارج از شهر است، سختی‌ها را چند برابر کرده بود.

اندونزی را باید جزیره ناشناخته معرفی کرد؛ مردمان این کشور غرق در گرفتاری‌های مالی و کمبودها، اما برای آمدن به ورزشگاه و تماشای مسابقات لحظه‌ای غفلت نکردند و بعضا با خرید بلیت‌های حداقل ۱۰۰ هزار روپیه‌ای که به پول ایران هم تقریبا ۱۰۰ هزار تومان می‌شود و یا شاید اندکی بیشتر، به تماشای مسابقات معلولان نشستند. اتفاقی که در دوره گذشته به این وسعت دیده نشد.

این شاید مهمترین اتفاق این بازی‌ها بود. بازی‌هایی که در برخی از رشته‌های آن در هنگام توزیع مدال فقط پرچم یک کشور بالا رفت تا نشان بدهد که در آن رشته ورزشکاری از کشور دیگر شرکت نکرده بود و یک نفر با حضور در بازی‌ها یک مدال طلا کسب کرد.

عجایب این دوره با نوشتن تمام نمی‌شود؛ در یکی از مواد دو و میدانی یکی از ورزشکاران ایران رکورد دنیا و پارالمپیک را شکست، اما نتوانست مدال طلا بگیرد. امان اله پاپی در کلاس اف ۵۷ توانست ۲ متر و ۶۰ سانت رکورد را جا به جا کرد، اما مدال طلا به الوان پور دیگر نماینده ایران رسید
ارسال نظرات