در حالی که سه هفته از رقابت‌های لیگ برتر می‌گذرد، تلفات بازی‌های لیگ برتر از تعداد گل‌های این رقابت‌ها بیشتر شده است. اتفاقی که زنگ خطری برای فوتبال ایران است و سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال باید فکری به حال آن بکنند.
به گزارش ایسنا، لیگ هجدهم شاهد تبلور مشکلات معیشتی، اختلافات و خشونت‌های اجتماعی در ورزشگاه‌هاست اما در سه هفته‌ای که از لیگ برتر می‌گذرد واکنش مسئولان برگزاری این رقابت‌ها به اتفاقات رخ داده در ورزشگاه‌ها سلیقه‌ای بوده است.
اوج این درگیری‌ها در هفته سوم لیگ برتر بود. پنج‌شنبه در دیدار استقلال خوزستان مقابل پرسپولیس، ورزشگاه غدیر اهواز به میدان جنگ تبدیل شده بود و تماشاگران دو تیم با پرتاب سنگ به یکدیگر صحنه‌های دلخراشی آفریدند، اتفاقی که از قبل از بازی آغاز شده بود و هواداران تیم اهوازی با سنگ از اتوبوس پرسپولیس استقبال کردند.
نکته حائز اهمیت درباره اتفاقات دیدار پرسپولیس این بود که با توجه به دیدار هفته دوم سرخ‌پوشان پایتخت مقابل فولاد خوزستان در ورزشگاه آزادی و حمله هواداران پرسپولیس به فولادی‌ها، پیش‌بینی می‌شد که برخی هواداران اهوازی برای تلافی ماجرا در دیدار پرسپولیس مقابل استقلال خوزستان از خجالت مدافع عنوان قهرمانی دربیایند. با این حال سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال اقدامات پیشگیرانه لازم را انجام ندادند تا نتیجه‌اش مصدوم شدن چندین نفر در بازی استقلال خوزستان و فولاد شود.
اما درگیری‌ها در اهواز پایان نیافت و کار به تهران کشید. در دیدار استقلال و تراکتورسازی که در ورزشگاه آزادی برگزار شد، پیش از آغاز دیدار تماشاگران دو تیم با یکدیگر درگیر بودند و حتی هواداران تراکتورسازی مانعی که یگان ویژه برای جدا کردن آن‌ها از استقلالی‌ها نصب کرده بودند از جا کندند. درگیری‌ها در تهران هم بدون تلفات نبود و چندین نفر مصدوم بر جای گذاشت.
سیدعلی، داور بازی استقلال و تراکتورسازی در صحبت‌هایش پس از این دیدار گفته بود که مسئول برگزاری بازی می‌توانست بازی را لغو کند. این در حالی است که اتفاقات بازی پرسپولیس و استقلال خوزستان به نسبت شدیدتر از بازی استقلال و تراکتورسازی بود در نتیجه برگزار نکردن بازی پرسپولیس در آن میدان جنگ، تصمیمی منطقی به نظر می‌رسید که اتخاذ نشد.
نکته نگران کننده درباره این دو درگیری، شعارهای ساختارشکنانه است که در صورت ادامه پیدا کردن می‌تواند فضای مسمومی در ورزشگاه‌ها ایجاد کند و هواداران شاهد جنگ و جدال در ورزشگاه‌ها باشند.
در این وانفسا، سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال نتوانستند وظیفه خود را به خوبی انجام دهند و تصمیمات لازم را برای جلوگیری از این دست درگیری‌ها انجام دهند. شاید اگر هفته گذشته در جلسه هماهنگی قبل از بازی پرسپولیس و فولاد تصمیمی برای حضور بیشتر ماموران برقراری امنیت، میان هواداران دو تیم گرفته می‌شد، درگیری بین این هواداران به وجود نمی‌آمد تا شاید این هفته هم اهوازی‌ها تصمیم به تلافی کردن نگیرند.
هم‌چنین خلائی که در این میان احساس می‌شود، عدم حضور ماموران تعلیم دیده و مخصوصی برای برقراری امنیت در ورزشگاه‌هاست. رفتار یگان ویژه و حضور آن‌ها با اتومبیل و لباس‌های ضد شورش در ورزشگاه‌ها - که مختص مقابله با شورش‌های خیابانی است - شاید بیشتر باعث ایجاد جو ملتهب در ورزشگاه‌ها شود. در نتیجه باید فکری هم به حال این قضیه کرد.
با این حال به نظر می‌رسد که دغدغه مسئولان برگزاری رقابت‌های لیگ برتر، خربزه نخوردن همسایه‌های ورزشگاه در بالکن خانه‌شان است تا درگیری خونین هواداران در سکوهای ورزشگاه! همین افراط و تفریط‌ها باعث می‌شد که لیگ حرفه‌ای ایران بیشتر شبیه به یک جوک باشد. در هفته نخست لیگ برتر، داود رفعتی ناظر دیدار نساجی و ذوب اهن به دلیل این که چند نفر از همسایه های ورزشگاه شهید وطنی روی بالکن خانه‌شان - که چسبیده به دیوار ورزشگاه بود - خربزه می‌خوردند، بازی را چند دقیقه متوقف کرد.
در هر صورت باید مسئولان سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال تصمیمی عملی راجع به اتفاقات رخ داده در سه هفته گذشته لیگ برتر بگیرند تا دیگر شاهد چنین صحنه‌های زننده‌ای در ورزشگاه‌های ایران نباشیم.