گزارشی تکان دهنده از همشهری ورزشی باعث شده تا پرونده برخورد با عملی‌های روی سکوها، بعد از سال‌ها در دستور کار باشد.
به گزارش خبرآنلاین، «سکو‌های آزادی در تصرف حشیشی‌هاست»؛ این گزارش پر سر و صدایی بود که روزنامه همشهری ورزشی بعد از بازی پرسپولیس و فولاد منتشر کرد.
گزارشی درباره بوی غلیظ حشیش و گراس روی سکوها. سیگار‌هایی که حتی استعمال خودشان هم بر اساس بخشنامه فدراسیون فوتبال ممنوع است، اما حالا خالی می‌شوند و طوری بار زده می‌شوند که ورزشگاه آزادی را به محلی برای پرواز بی بلیت به فضا تبدیل می‌کنند.
در این گزارش البته مسئولان فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش وجود این فضا روی سکوها را تکذیب کرده بودند، اما خبرنگارانی که به آزادی رفته بودند، تاکید داشتند چنین اتفاقی افتاده است.
این البته اتفاق تنها همان تک بازی نیست که سال هاست آن‌هایی که به آزادی می‌روند چنین اتفاقی را به وفور روی سکوها می‌بینند. نکته، اما این است که چرا در یک ساله گذشته و بعد از ممنوعیت استعمال دخانیات، این مصرف مواد مخدر روی سکوها بیشتر شده است.
ورزشگاهی که درهایش را روی خانواده‌ها بسته اند تا خدایی ناکرده مفسده اش دامن خانواده‌ها را نگیرد، حالا شده جولان گاه حشیشی‌ها آن‌ها که ورزشگاه را فرصتی مناسب می‌بینند برای فحاشی و تخلیه هیجانی مشکلات زندگی و هر روز فضایش بدتر و بدتر می‌شود. جایی که کمترین شعارش شیر سماور است!
همشهری ورزشی البته در گزارشش تاکید کرده بود مسئولان، چون بازی‌ها را از پشت شیشه‌ها می‌بینند، فقط شعار‌ها را می‌شنوند و نمی‌توانند بو‌ها را استشمام کنند. بویی که نه فقط استعمال کنندگان شان که جماعتی را با خود از خود، بی خود می‌کند!
حالا، اما همان گزارش باعث شده تا سازمان لیگ بیانیه بدهد برای ممنوعیت ورود سیگار به ورزشگاه ها. یعنی گشت ضربتی مبارزه با سیگار‌های معمولی و سیگار‌های بار زده شده از مبادی ورودی استادیوم به داخل ورزشگاه از همین آخر هفته اجرا می‌شود. البته عبدالحمید احمدی معاون فرهنگی وزارت ورزش هم از طرح این مسئله در جلسه چهارشنبه مسئولان فرهنگی وزارت ورزش سخن گفته و قرار است راه‌های مبارزه با سکوها و احتمالا آزادسازی شان از دست معتادان اجرا شود!
طیبه سیاوشی نماینده مجلس در این باره به خبرآنلاین گفت: «وقتی برای ورود خانم‌ها این قدر دقیق همه چیز بررسی می‌شود و سخت می‌گیرند، چطور نمی‌توانند جلوی ورود سیگار که همه جای دنیا به ورزشگاه‌ها ممنوع است را بگیرند. من می‌گویم سیگار تا چه رسد به استعمال مواد مخدر که خودش خیلی بدتر است.»
این سخت گیری ها، اما بعید است در بلند مدت جواب دهد. این چیزی است که خود احمدی هم به آن اعتقاد دارد و می‌گوید: «ببینید ما ورزشگاه‌های مان را از آن خواست‌های اجتماعی و محیط خانوادگی تهی کرده ایم که می‌تواند یکی از اثرات سوءِ اش همین اتفاقات باشد. البته ماجرا این قدر غلیظ نیست. من خودم از جام تخت جمشید ورزشگاه می‌رفتم و به اتفاقات روی سکوها آشنایی دارم. ببینید، ولی لاجرم همه ما ناچاریم به سمت تغییر نگرش ورود افراد به ورزشگاه‌ها برویم. وزارت ورزش مشکلی با خانوادگی شدن فضای ورزشگاه‌ها ندارد و این آمادگی را بار‌ها اعلام کردیم، اما تا این اراده تثبیت نشود، متاسفانه خیلی نمی‌توان امید داشت به حل چالش‌هایی از این دست.»
به نظر می‌رسد یکی از جدی‌ترین راه‌های حل مشکل سکو‌های آزادی برگرداندن خانواده‌ها باشد. چیزی که سال هاست از سوی اهالی فوتبال، چون حاج رضایی، صدر و مرحوم پورحیدری و حجازی بار‌ها از لزوم اجرایش سخن گفته اند.
باید دید سرانجام این تغییر نگرش رخ خواهد داد یا همچنان طومار نویسان می‌توانند هر گامی در راستای حل چالش‌های اجتماعی ورزشگاه‌ها را به عقب برانند.