وزن خرس قطبی بالغ مذکر نوعا بین ۳۵۱ الی ۵۴۴ کیلوگرم یا به اندازه وزن ۵ الی ۷ انسان متغیر است. سنگین وزن‌ترین خرس قطبی که تابحال شناسایی شده ۱۰۰۰کیلوگرم وزن داشته است. اما وزن ماده‌های بزرگسال صرفا نصف انواع نر یا ۵۰ الی ۲۹۵ کیلوگرم می‌باشد.
البته خرس‌ها به هنگام تولد کوچک هستند و صرفا ۰٫۵ کیلوگرم وزن دارند. نر‌ها مابین سن ۸ الی ۱۴ سالگی و ماده‌ها بین سنین ۵ الی ۶ سالگی به اندازه بزرگسالی خود می‌رسند.
درصورتی که خرس قطبی بین یک هفته الی ۱۰ روز غذا نخورد می‌تواند ریتم سوخت وساز بدن خود را آهسته سازد تا زمانی که بالاخره غذا پیدا کند. خرس‌ها با بهره گیری از ذخایر چربی برگرفته از غذای مصرفی شان دوام می‌آورند. خرس‌ها بیشتر از انواع فک و شیر‌های دریایی تغذیه می‌کنند. (اما تغییرات اقلیمی موجب شده تا منابع غذایی خرس‌ها کاهش بیابد و رو به انسان خواری نیز بیاورند)
خرس‌های قطبی به خواب زمستانی فرو نمی‌روند، بلکه انواع ماده هنگام پرورش توله‌های خود در غار به سر برده و در این فاصله (که معمولا بین ژانویه الی مارچ به طول می‌کشد) غذا و آب مصرف نکرده و حتی مدفوع هم دفع نمی‌کنند.
هرچند در ظاهر خرس‌های قطبی سفید رنگ به نظر می‌رسند، اما باید دانست که خز این جانداران در حقیقت شفاف است و سفید بودنش تنها به دلیل انعکاس دادن نور مرئی است. زیر خز شفاف مزبور، پوست حیوانات یادشده سیاه رنگ می‌باشد.
به چشم انسان و سایر حیواناتی که صرفا در نور مرئی قادر به دیدن می‌باشند اینگونه به نظر می‌رسد که خرس‌های قطبی در محیط سفیدرنگ اطرافشان کاملا استتار می‌شوند. اما گوزن‌های قطبی که برخی اوقات منابع غذایی خرس‌ها را تشکیل می‌دهند توان دیدنِ نور فوق بنفش را دارند و می‌توانند خرس‌ها را از محیط اطراف تشخیص بدهند.
خرس‌های قطبی حس بویایی بسیار قوی دارند که از آن برای یافتن شکار خود بهره می‌گیرند. به عنوان مثال خرس می‌تواند بوی شیردریایی را از ۳۲ کیلومتری حس کند و بنا به اطلاعات باغ وحش ملی حتی می‌تواند سوراخ تنفسی شیر‌های دریایی در یخ را از بیش از ۸۰۴ متر آن طرف‌تر بو بکشد.
خرس‌های قطبی برای شکار به یخ‌های قطب وابسته هستند و بنا به مطالعات انجام گرفته ممکن است تغییرات اقلیمی سبب ذوب شدن مقدار قابل توجهی از یخ‌های قطبی شود که این امر منتهی به از بین رفتن دو سوم خرس‌های قطبی تا سال ۲۰۵۰ می‌شود. کاهش یخ‌های قطبی موجب شده تا خرس‌ها مجبور به شنا در فواصل طولانی‌تر و مصرف انرژی بیشتری شوند.
در ماه می‌سال ۲۰۰۸، دولت آمریکا خرس‌های قطبی را تحت قانون گونه‌های در معرض خطر به عنوان گونه‌ای تهدید شده فهرست کرد و کشور‌های کانادا و روسیه نیز این موجودات را به عنوان گونه‌های مورد توجه ویژه یاد کرده اند. صرفا در صورت آهسته شدن آهنگ تغییرات اقلیمی می‌توان امیدوار به بقای نسل این حیوانات بود، در غیر اینصورت دیگر خرس قطبی باقی نمی‌ماند تا روز خرس قطبی را گرامی بداریم.