احسان اقبال سعید؛ پوشانیدن اندام شیر دادن گرگ به کودکان افسانه‌ای شهر رم در لوگوی باشگاه فوتبال رم در برنامه‌ای ورزشی بازتابی نسبتا گسترده‌تری از اکثر برنامه‌های صدا وسیما داشت.
در روزگاری که ظهور رسانه‌های جدید انحصار گذشته رسانه‌های رسمی را از میان برده این تلاش صدا وسیما برای ریزش بیشتر مخاطبان و بی‌اعتماد کردنشان حتی به برنامه‌های حوزه سرگرمی چون پخش فوتبال و دورهمی و.. کشیده شده است.
صدا وسیما که نگران به مخاطره افتادن دل و دین مردم با تماشای پستان گرگ است که وقتی پای برخی برنامه‌سازان در میان باشد، حرکات موزون، استعمال دخانیات و الفاظ رکیک و شوخی آنچنانی را هم پخش می‌کند و درز نمی‌گیرد ولی جایی دیگر این سان عابد وزاهد می شود که اعتبار کشور و فرهنگ مردم را به مخاطره می‌اندازد.
صدا وسیما حال که این گونه به دنبال اخلاق حداکثری است بهتر است تنها به حوزه نشان ندان ساز و قسمت‌هایی از گرگ متوقف نماند و سری به حراج اخلاق و اعتماد در عملکرد خود بزند.
چندی است آنتن‌فروشی و آنچه اسپانسر خوانده می‌شود آنتن تلویزیون در حوزه‌های غیرسیاسی را اشغال کرده است. تبلیغات انواع کالای مصرفی فاقد کیفیت یا محل تولید بر طبل مصرف‌گرایی و تجمل می‌کوبد والبته در برخی برنامه‌های دیگر جماعت را به ساده زیستی و زهد و توشه‌اندوزی می‌خوانند.
حتی کارشناس‌های برنامه‌های پزشکی و ورزشی هم با منطق اسپانسرینگ دعوت می‌شوند در بازی‌های ملی که مظهر غرور یک ملت هستند تا بعد از سوت شروع باید تبلیغات اسپانسر مشاهده شود.
زمانی مشترکان اپراتورهای تلفن‌های همرا از پیامک‌های تبلیغاتی بدون اجازه در امان نبودند و امروز مجری‌هایی را در قاب تلویزیون تماشا می‌کنند که از آن‌ها تقاضای ارسال عددی به شماره فلان را می‌کنند تا یکباره برنده خودرو یا پول هنگفت شوند!
براستی این جز بیدار کردن دیو طمع و رسیدن به پول و امکانات بی‌زحمت و نوعی بلیط بخت‌آزمایی آن هم در جامعه‌ای دینی که "لیس للانسان الا ما سعی" سرمشق سال‌های بسیار بوده یک عمل اخلاقی به شمار می‌آید یا رفتن به جلد رسانه‌های آبکی و مبتذل؟
وقتی زمان پخش وعده داده شده را بی‌زحمت عذرخواهی به دلخواه عوض کنید و سوق دادن مخاطبان به یک اپلیکشن اینترنتی، چگونه می‌توان ادعا دلسوزی اخلاقی را باور کرد؟
باور کنید به زوال بردن اخلاق عمومی یک جامعه اثرات درازمدت هولناک‌تری از نشان دادن اندام گرگ دارد. مخاطبی که مصاحبه‌های گزینشی و به شکل حیرت‌انگیزی مشابه و گزارش‌های یک سره منفی و سیاه از برخی کشورها و یکسر نورانی از کشورهای دیگر و آزمندی و پول درآوردن بی دردسر را مشاهده می کند براستی قرار است با فرمان شطرنجی کردن فلان جزئیات سعادتمند شوند؟
کاش صدا وسیما به خود می‌آمد، اگر قرار به سانسور باشد افعال و گفتاری که لایق تیغ تیز سانسور باشد بسیار است.