به گزارش ایرنا، مریم پورسید افزود: در سال های 91 تا 93 برنامه پایلوت غربالگری اوتیسم در پنج استان کشور شامل خوزستان، قم، کرمان، همدان و خراسان رضوی انجام دهیم و آمار به دست آمده دقیقا با آمار جهانی یعنی یک درصد جمعیت، برابری می کرد.
وی خاطرنشان کرد: 700 هزار نفر در کشور مبتلا به اوتیسم هستند که ما آنان را نمی بینیم و علت آن این است که طیف اختلال اوتیسم در سه سطح وجود دارد و فقط سطح سه آن، شدید است بطوریکه در خیابان و اماکن عمومی به خاطر رفتارشان ، قابل شناسایی هستند.
وی اضافه کرد: مبتلایان به طیف متوسط اوتیسم تا حدودی نیازمند خدمات توانبخشی هستند و مبتلایان به طیف خفیف اوتیسم می توانند مانند کودکان معمولی زندگی کنند.
رئیس گروه مراکز روزانه توانبخشی سازمان بهزیستی کشور اظهار داشت: کودکان مبتلا به طیف خفیف اوتیسم در مدارس به عنوان دانش آموز ناسازگار شناخته می شوند که به درس گوش نمی دهند و البته ما هم الزامی نداریم که به این کودکان برچسب بزنیم چون اگر این کودکان را به عنوان مبتلایان اوتیسم بشناسیم ، سیستم اجتماعی و آموزشی، او را کنار می گذارند.
پورسید افزود: مبتلایان به اوتیسم در برقراری ارتباطات اجتماعی دارای مشکل هستند.
وی یادآور شد: هم اکنون بسته های خدماتی آموزشی و توانبخشی کامل از سوی مراکز بهزیستی به مبتلایان به اوتیسم ارائه می شود.
اوتیسم یا درخودماندگی یک اختلال عصبی رشدی با شاخص های نقص در ارتباط اجتماعی، رفتارهای کلیشه‌ای، مشکلات درک شناختی و خزانه رفتاری، حرکتی و کلامی محدود است.
براساس آمار ارائه شده از سوی انجمن اوتیسم ایران به ازای هر 65 تولد در کشورهای توسعه یافته، یک کودک با اختلال اوتیسم متولد می شود که این نسبت در ایران یک کودک دارای اختلال اوتیسم به ازای هر 150 تولد است.