فرارو- امیر هاشمی مقدم؛ نوروز شد و دوباره خیل گردشگران ایرانی به ترکیه سرازیر شدند. سالانه بین دو تا دو و نیم میلیون گردشگر ایرانی به ترکیه میرود و ایران جایگاه چهارم و گاهی پنجم بین گردشگران در ترکیه دارد. در سوی دیگر، تنها بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ هزار گردشگر ترکیه‌ای به ایران می‌آیند و گردشگران ترکیه در ایران، جایگاه نهم را دارند. به دیگرسخن، ما نتوانسته‌ایم به ازای هر ۱۰ گردشگری که به ترکیه می‌فرستیم، حتی یک گردشگر ترکیه‌ای به ایران بکشانیم.
تازه در این میان، بسیاری از کسانی که به‌عنوان گردشگر ترکیه‌ای در ایران به شمار می‌آیند، بازرگانانی هستند که برای سوداگری به ایران می‌آیند. البته ایرانیانی که به ترکیه میروند نیز عموما یکی از اصلی‌ترین اهداف‌شان، همین تجارت است. اما یک تفاوت اساسی دیگر نیز همینجا است. ترکیه‌ای‌ها برای بازاریابی در مقیاس گسترده به ایران می‌آیند و ایرانیان برای خرید در مقیاس عموما شخصی به ترکیه میروند.
پرسشی که هر بار بسیاری از ایرانیان، به‌ویژه منتقدان سفر به ترکیه می‌پرسند، چرایی این نابرابری است. عموما هم ترکیه را مقصر این نابرابری می‌دانند. در اینجا تلاش میکنیم به‌طور چکیده، به این چرایی و راه‌های گذر از آن اشاره کنیم.
به تازگی «ایرام» یا مرکز پژوهش‌های ایران* (İran Araştırmaları Merkezi) گزارشی درباره گردشگری میان ایران و ترکیه تهیه کرده است. اگرچه بیشتر داده‌های این گزارش، به گردشگران ایرانی در ترکیه می‌پردازد، اما بخشی هم به جایگاه گردشگری ایران در دنیا پرداخته و نشان داده چرا ایران نتوانسته گردشگران بین‌المللی را به خود بکشاند. اشاره به شمار اندک هتل‌های ایران و از میان همان اندک‌شمار هتلها، رقم بسیار ناچیز هتل‌های ۵ ستاره، و نهایتا تفاوت میان هتل‌های پنج ستاره واقعی با هتل‌های پنج ستاره در ایران، نکاتی است که ترکیه‌ای‌ها به آن اشاره دارند. کسانی که در کشورشان هتل‌های پنج ستاره با امکانات بسیار زیاد دارند، طبیعتا نمی‌توانند به هتل‌هایی که ما ۵ ستاره می‌نامیم (و تازه بهای هر شب‌شان هم بسیار بیشتر از هتل‌های پنج ستاره ترکیه است)، باور داشته باشند (کافی است نگاهی به سفرنامه‌های ایرانیانی که به هتل‌های آنتالیا رفته‌اند بیندازیم تا این تفاوت را از نگاه ایرانیان نیز دریابیم).
در این زمینه ایران البته توانمندی‌های دیگری دارد. برای نمونه، کیفیت، خدمات و بهای اتوبوس‌های وی‌آی‌پی ایران بسیار بهتر از ترکیه است؛ اما وقتی در کنار دیگر گزینه‌ها جای می‌گیرد، نمی‌تواند چندان برجسته باشد.
مسئله مهمی که نباید نادیده گرفته شود، ناآگاهی شهروندان ترکیه (برخلاف رصد دقیق و علمی ایران توسط اندیشکده‌های ترکیه) درباره ایران است. ترکیه‌ای‌ها همچنان دریافت درستی از ایران ندارند. برداشت‌شان درباره محدودیتهای دینی و اجتماعی در ایران مبالغه‌آمیز است و ما هنوز نتوانسته‌ایم این نگاه را درست کنیم.
در این میان، نادیده گرفتن گوناگونی بازار گردشگرفرست را هم باید افزود. در واقع باید دید کدام گروه از گردشگران ترکیه پتانسیل بیشتری برای سفر به ایران دارند. در ترکیه چند گروه که عموما اقلیت به‌شمار می‌آیند داریم که به ایران علاقمندند (دست‌کم بیشتر از دیگر شهروندان).
«علویان» این کشور، به جز احساس نزدیکی‌ای که به تشیع دارند (قزلباشان شاه اسماعیل، بیش از آنکه شیعه فقهی باشند، علوی بودند و بعد‌ها به خاطر فقهی شدن تشیع در ایران، از پادشاهان صفوی فاصله گرفتند)، برخی زیارتگاه‌های اصلی‌شان (همچون آرامگاه خاندان صفوی در اردبیل، آرامگاه‌های عارفان در استان سمنان، زادگاه حاجی بکتاش‌ولی در خراسان و...) هم در ایران است.
«زازاها» که برخی به نادرست آنها را کُرد می‌دانند، در اصل از منطقه دیلمان گیلان به آنجا رفته و همچنان زبان‌شان به گویش گیلکی بسیار نزدیک است. در میان زازاها میتوان علاقمندان افراطی به کشور ایران یافت.
«کردها» که به دلیل حضور گروهی از هم‌تباران کردشان در ایران، و همچنین نزدیکی‌های فرهنگی، تاریخی و اسطوره‌ای با ایران می‌توانند مورد توجه قرار گیرند.
«آذریها» که در استان‌های هم‌مرز با ایران زندگی میکنند و زبان‌شان با زبان ترکی‌ها آذری ما یکی است. همچنین شیعه بوده و بنابراین پتانسیل بالایی برای سفر به ایران دارند.
«استادان و دانشجویان تاریخ و زبان ترکی» تقریبا همگی به ایران علاقمند هستند. اگرچه در میان این گروه، افراد بسیاری یافت می‌شود که نگاهشان تنها بر پایه قوم‌گرایی و زبانی است، اما بسیاری‌شان هم به دلیل تاثیری که زبان و ادب فارسی بر زبان ترکی و به‌ویژه عثمانی داشته، واقعا شیفته این زبان بوده و بیش از دیگران در راستای معرفی زبان فارسی و فرهنگ ایرانی به جامعه ترکیه تلاش میکنند.
با نگاهی به سیاست‌های فرهنگی کشورمان، در می‌یابیم که نه تنها توجه به دلیل علاقمندی گروه‌های یادشده در بالا به ایران، مورد توجه مسئولین و سیاستگذاران فرهنگی ایران نیست، بلکه برخی از این گروه‌ها اصلا مورد تایید سیاستگذاران ما هم نیستند. اگر ترکیه هم می‌خواست چنین نگاهی به گردشگری داشته باشد، طبیعتا هرگز نمی‌توانست در گردشگری موفق شود. کافی است بدانیم بر پایه نظرسنجی جهانی موسسه پیو (PEW) در سال ۲۰۱۵، ترکیه‌ای‌ها پس از اسرائیل و عربستان، سومین کشوری هستند که از ایران بدشان می‌آید. اما هرگز این نگاهشان را به گردشگری وارد نکرده و همیشه با آغوش باز و احترام، به پیشواز گردشگران ایرانی می‌آیند.
به‌هر روی نباید از یاد برد که امروزه گردشگری، آیینه خوبی برای نشان دادن کامیابی‌های نه تنها اقتصادی، بلکه سیاسی و فرهنگی یک کشور است. اگر گردشگری ترکیه کامیاب شده، به‌خاطر واقع‌بینی‌ها، برنامه‌ریزی‌ها و تلاشهایش است. ترکیه وضعیت گردشگران ایرانی را با دقت دنبال می‌کند و به‌طور مرتب داده‌ها و اطلاعات درباره انگیزه‌ها، خواست‌ها و میزان رضایت‌شان را بررسی می‌کند. آیا ما تاکنون درباره گردشگران ترکیه بررسی‌هایی این‌چنین انجام داده‌ایم؟
* Özcan, Ceyhu C. (۲۰۱۷) , “İran ve Türkiye Turizm İlişkisi”, İram (İran Araştırma Merkezi) , Ankara.
مسلمآ وقتی می بینند ایرانی ها پولشان را در ترکیه خرج می کنند
ترکها می فهمند که پولشان را نباید در ایران حیف ومیل کنند
امیدوارم مسیولین بیدار بشند.
من نوعي هم واسه تفريح از اين مملكت بايد خارج بشم
نه كلابي نه تفريحي نه محل تفريحي خفني
حتي بچه هامون شهرباري درست حسابي اونم تو پايتخت ندارن!!!!!
واقعا با این مسئولین بی عرضه و سیاستها و عملکرد غلط آنها جواب سوال عین روز مشخصه
عزیز من همین که وارد فرودگاه امام میشی ( انگار فرودگاه دهات آفریقا) و خدا نکرده بخوای بری دستشویی حالت به هم میخوره. انگار توالتای بین راهی توسلفچگان
هتل 2 ستاره هم قیمت 5ستاره ترکیه
جای تفریحی صفر
غذا صفر
پوشش و بقیه چیزها که اصلا ولش
طرف برای کار بازرگانی و فروش جنس میاد اینجا بعد از دو روز میگه زودتر تموم کنیم برم. بعد یه راست میره دبی تا دو روز بمونه و خرید بکنه و حال کنه و برگرده خونش
به نظر من طرح این سوال توهین به شعور مردمه.
به قول دوستی که میگفت زن من تنها جایی که اگه من هر ماه برم و 20روزم بمونم اصلا کار نداره بهم ایرانه. جون میدونه هیچ گهی نمیخورم تازه واسه سلامتیمم خوبه
یکیش اینه
یه دلیل نشون بدید
بعد مگه فقط ترکیس؟ کل دنیا در باره ایران اینطور فک میکنن
دقیقا چه قدمی برای جذب توریست صورت گرفته؟؟؟؟
که البته توریستم بیاد هزینه های دریافتی مثل پول نفت و .. توو حیب از ما بهترونه
من عید امسال رفتم استانبول ، تازه متوجه شدم که ایران همه چیز دارد از فرهنگ غنی ، از مردم مهمان نواز و آثار تاریخی و باستانی و مذهبی وانواع تنقلات با کیفیت بالا و .... فقط و فقط مدیر نداره .
مردم ترکیه خیلی فرهنگشان از ما ایرانی ها پایین تره ، هوش خیلی پایینی دارند هنوز با این همه توریست که به کشورشان میروند فقط زبان ترکی بلد هستند .و نمی توانند با توریست ها ارتباط برقرار کنند.
در اتوبوس که جا خالی شد همه مسافران برای نشستن به آنجا هجوم می اورند . در دستشویی های اسلامی شان یک پارچ کوچک دارند هنوز با مفهوم آفتابه آشنا نیستند دیگه بقیه اش رو هم حساب کنید .
البته بگم فرودگاه انها با ما قابل مقایسه نیست وزیرا انها مدیر دارند و ما مدیر دلسوز نداریم مدیران ما فقط به دنبال جیبشان هستند.
اینجا ایدئولوژی مهم تر از رفاهه...
به همین دلیل سالی هزاران میلیارد دو دستی تقدیم کشور دوست و برادر عراق می کنیم در حالیکه از اونطرف یک دهم برگشت نداریم!اصلا برامون اهمیت نداره داریم ارز خارج می کنیم مهم اینه که با خیل شیعیان قدرتنمایی کنیم!
خواننده های لس آنجلسی محبوب رو که اصن حرفشو نزنید!خواننده ایرانیه مخاطب ایرانیه پولش کجاست تو جیب استانبول و آنتالیا و وان و ایروان و تفلیس و دبی و ...اونا هم قاه قاه به این حجم حماقت میخندن!
اینجا بعد عمری یه سلبریتی مثل شان پن هم که میاد باید ببرنش اول نماز جمعه رو از نزدیک ببینه!!!همین که برای مسلمون کردنش به همینجا قناعت میکنن جای شکرش باقیه
1- منع تعقیب افرادی بجز افرادی که شاکی خصوصی دارند و یا مرتکب قتل و جنایت شده اند. بدین معنی که ایرانیان مقیم خارج نه تنها بتونن به ایران سفر کنن بلکه حتی هنر مندای ایرانی بتونن اینجا برنامه اجرا کنند. که البته شامل خانمها هم باید بشه.
2- آزادی پوشش برای افراد - میتوان مقررات خاص پوشش برای اماکن مذهبی تعیین کرد که حرمت این مراکز حفظ گردد.
3-با توجه به عدم منع غیر مسلمانان از مصرف نوشیدنیهای الکلی آزادی کسب و کار برای غیر مسلمانان در این ضمینه و عدم سر کشی به زندگی افراد چه مسلمان و غیر مسلمان در این خصوص.
4- واگذاری امور به افراد کاردان نه صرفا بدلیل انتساب به افراد و مراکز قدرت.
5- ارتقا سطح خدمات عمومی
و دهها مورد دیگه که موارد فوق از اهم اونهاست ولی متاسفانه بنظر نمیاد که اراده ای برای ارتقاء جایگاه ایران و ایرانی در دنیا وجود داشته باشه بلکه بنظر روز بروز کمر به تنزل این جایگاه بسته اند.
واسه بلیط هواپیما علاف بشه چند شبانه روز
بره تو هتل پر ساس و پشه و گرونتر از ژآپن
ترکیه همه چیزش خوبه من بسیار راضی هستم پارسال عید رفتم قشم دقیقا دو برابر بیشتر هزینه کردم و تو یک اتاق شیش متری همه مون یک هفته خوابیدیم دو روز اب نداشتیم
وقتی اینجا هنوز کنسرتی که مجوز داره جلوشو میگیرن
چه انتظاری داری ؟ خود ما که شهروند ایرانیم تو تفریح محدودیت داریم حالا یه خارجی به چه امیدی بیاد؟
درسته کشورمون پر از بناهای تاریخی و مذهبی ، جنگل کوه دریا بیابون داره
ولی وقتی که برنامه ای واقعی واسه گردشگری وجود نداره یا درست کردن یه سری مناطق مخصوص خارجی ها نیست چه انتظاری دارین؟
الان دریای مازندران یا کیش این همه پتانسیل داره ، یا بیابون های کرمان و همدان و.... این همه جا واسه دیدن و تفریح هست ، اما همش ایرانی ایران رو میبینه نه خارجی
چندنفر میشناسی ایرانگردی کرده باشند؟
نهایتا چندتا شهر مثل مشهد شیراز اصفهان یا شمال تو مازندران و گیلان حداکثر چندبار در طول عمرشان سفر کرده باشند؟
چون پولی ندارند, پولدارهم ایرانگردی نمیکند چون توالت عمومی تمیزی نیست خانواده اش امنیت ندارند و....
بررسی و تحلیل و نظرات کارشناسی احتیاج نداره ...
دو عامل اصلی باعث نبود گردشگر در ایران است:
1: داشتن حجاب اجباری برای زنان
2: نبود سالن های موسیقی
-----------------
اکثر توریست های خارجی در ایران میانگین سن 60 سال دارند.
در چندسال پیش چند زن توریست در اصفهان بخاطر حجاب مورد حمله ی یک گروه خودسر قرار گرفتند.
------------------
دنبال حاشیه نروید .....
انتخاب و اختیار لباسش ندارد
طبیعی است که دوست نخواهد داشت
و باقی مسایل اقامتی ورفاهی مسایل و ترانسفر و غیره که اگه این مشکلات حل شود
کشورما به دلیل پایین بودن ارزش پول ملی اگه مسایل بالا حل و فصل شود پتانسیل بسیار بالای برای اخذ توریست دارد
افسوس که ...
احمقن مگه
حتما میان صبر کن
شما خیلی زرنگین مردم خودتونو ایران نگر دارین جماعت دیوانه نیستن که بیان تو این کشور پارانوئید
ترکیه ای ها بیایند اینجا چکار کنند
تهران و اصفهان و چند شهر بزرگ که دود و ترافیک و گرونیه
کشوری که بدلیل گرانی و تورم و رکود و بیکاری در این ۴ دهه شادی و خوشحالی رو فراموش کرده .
بیان یک جماعت گرفتار و افسرده و غمزده رو ببینند
البته یک ایرانی مقیم اروپا میگفت هر وقت از اروپا و زندگی اونجا خسته و افسرده میشم میام ایران و همین که بدبختی و گرونی و کیفیت زندگی مردم رو میبینم قدر امکانات کشوری که درش هستم رو میفهمم و شاد و خوشحال برمیگردم.
ترکها هم اگه بیان مشکلات و محدودیتهای اقتصادی و درامد ماهی۲۰۰ دلار مارو قیمت بالای مسکن و خوراک و خودرو رو ببینند شاد و خوشحال برمیگردند کشورشون و قدر عافیت رو میفهمند.
كاش سهم درامد كل گردشگري در دنيا توسط مركز پژوهش هاي ايران اعلام ميگرديد و سپس عنوان ميشد اگر كشور ايران فقط پنج درصد ان را به خود اختصاص ميداد انگاه چند نفر از هموطنان شاغل ميشدند و وابستگي به نفت چقدر كاهش مي يافت و چقدر هتل و زير ساخت مهيا ميشد.
یعنی محدودیت ها و بی برنامگی ها و ...
"ترکیه‌ای‌ها همچنان دریافت درستی از ایران ندارند. برداشت‌شان درباره محدودیتهای دینی و اجتماعی در ایران مبالغه‌آمیز است و ما هنوز نتوانسته‌ایم این نگاه را درست کنیم."
لطفا میشه بگید در مورد چه چیزی مبالغه آمیز حرف زده شده؟ هر دیدگاهی دارن کاملا درسته.واسه خودمون عادی شده.
چودانی و پرسی سوالت خطاست
یه بچه 10 ساله میدونه چرا...
لطفا" مسئولانی که شیر پاک خورده اند خیلی واضح و بدون رودربایستی جواب این پرسش را بدهند.
بهترین هتل ها و مراکز خرید و تفریح با استانداردهای دنیا در آن زمان در ایران بوده است .
اما 40 سال گذشت !
-حجاب اجباری و تجربه کنن
-با انواع گروه های خودسر فاشیست مواجه بشن
-دخالت همه تو زندگی شونو تجربه کنن
-نبودن مراکز تفریحی و تست کنن
فقط زنده باشن و زندگی نکنن و واسه اینکار پول هتل هم بدن