پانزدهمین جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر در حالی به کار خود پایان داد که یک مراسم خواستگاری در آن برگزار شد.
به گزارش ایسنا، مراسم اختتامیه پانزدهمین جشن تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر ۱۸ اسفندماه در خانه هنرمندان ایران به کار خود پایان داد.
یکی از اتفاق‌های جالب این مراسم خواستگاری سروش جوادیان (عکاس) از الناز قندفروش (عکاس) بود؛ این موضوع زمانی رخ داد که قندفروش برای دریافت جایزه خود در بخش عکس‌های موبایلی به روی سن دعوت شده بود، در ادامه جوادیان با حضور روی سن از حاضران خواست اجازه بدهند از قندفروش خواستگاری کند. سیف‌الله صمدیان ـ دبیر تصویر سال ـ نیز از پدر و مادر این دو عکاس خواست به روی صحنه بیایند تا مراسم خواستگاری کامل شود.
امیرعلی جوادیان ـ عکاس و پدر سروش جوادیان ـ در سخنانی گفت: اگر ازدواج را در همه جشنواره‌ها راه بیندازیم و همه جشنواره‌ها منجر به ازدواج شود، به آینده جشنواره‌ها کمک می‌کنیم.
در بخشی از این مراسم صمدیان با اشاره به ۱۵ ساله شدن تصویر سال گفت: ما در پانزده سالگی تصویر سال فقط عددهای یک و پنج را می‌بینیم اما باور کنید اتفاق عجیب و غریبی است که فقط در ایران می‌تواند با کمک ۳۰۰۰ هنرمند دوام بیاورد. ما در دوره اولیه این رویداد چیزی نزدیک به ۱۲۰ نفر بودیم که در پشت‌بام خانه هنرمندان جمع شدیم و فکر کردیم شاخه‌های هنرهای تصویری و تصویرسال نخبه‌ها را برگزار کنیم.
او ادامه داد: اما به دلیل اینکه برخی کارها به دلیلی سیاست‌زدگی فرهنگی انجام نمی‌شود با خود فکر کردیم چرا بقیه دور هم جمع نشوند و تصویر واقعی‌تری از سال را نشان بدهیم، بدون اینکه آلت دست آن‌وری‌ها و شیطنت این‌وری‌ها شویم. امیدوارم این دور هم جمع شدن‌ها و سر یک سفره مشترک نشستن‌ها ادامه‌دار باشد.
دبیر تصویر سال تاکید کرد: ما در جایزه به تفکرات هنرمندان توجه نداریم و سعی کردیم بفهمانیم و رعایت کنیم که این اتفاق خانوادگی و ملی انجام می‌شود. امیدوارم دولت یاد بگیرد در جای درست بنشیند و اتفاقات سالم فرهنگی بدون سیاست‌زدگی برگزار شود.
در این مراسم همچنین از محمد گل جامجو (مجموعه‌دار عکس)، مرتضی نیکوبذل (عکاس) و آلفرد یعقوب‌زاده (عکاس) برای مجموعه عکس‌هایی که از آثار و مجموعه‌شان در بخش مالتی‌مدیای این رویداد به نمایش درآمده بود، تقدیر شد.
نیکوبذل پس از این تقدیر اظهار کرد: در دوران دانشجویی و پیش از اینکه با سیف‌الله صمدیان کلاس داشته باشم، سر کلاس او رفتم و خوشم آمد. از او خواستم اجازه بدهد سر کلاس‌هایش بنشینم به من گفت جای نشستن نداری، گفتم ایرادی ندارد، صمدیان گفت خوب است، پررو هستی! بیا و سر کلاس بنشین. البته در اینجا پررویی به معنای بی‌ادبی نبود.
او ادامه داد: امیدوار هستم مایی که دو دهه است عکاسی می‌کنیم همین «رو» را به عکاسان تازه‌کار بدهیم و از بالا نگاهشان نکنیم. امیدوارم آن‌قدر پررو باشیم که به دنیا ثابت کنیم آرام‌تر باشد تا به همه خوش بگذرد.
همچنین صمدیان درباره آلفرد یعقوب‌زاده که در پاریس است و در این مراسم حضور نداشت، اظهار کرد: یعقوب‌زاده از استثنائات عکاسی ایران است؛ او در جنگ چچن زخمی شد و یک ماه پیش که با او صحبت می‌کردم در بیمارستان برای مداوای جراحت‌های باقی‌مانده، بستری بود.
تقدیر از یک «پدیده»
اختتامیه تصویر سال همچنین با تقدیر از قصیده گلمکانی (فیلمساز و دختر هوشنگ گلمکانی) همراه بود.
صمدیان در این‌باره گفت: دختری که نامش «قصیده» است به یک «پدیده» تبدیل شده است. او به من می‌گفت آرزو به دلش مانده یکی از تندیس‌های تصویر سال را ببرد؛ به او گفتم اگر در یک سال سه فیلم کوتاه بسازی به تو تندیس می‌دهیم اما او در یک سال هشت فیلم کوتاه ساخت و در کشورهای مختلف برنده جایزه شد.
هوشنگ گلمکانی ـ منتقد سینما و پدر قصیده گلمکانی ـ نیز اظهار کرد: از میان این هشت فیلم من تعدادی از آن‌ها را ندیدم. دخترم فیلم ساختنش را از من پنهان می‌کند. او از کودکی دختر بی‌قراری بود و در دانشگاه رشته «مرمت آثار باستانی» قبول شد اما بعد از مدتی آن را رها کرد و به فرانسه رفت.
او ادامه داد: دخترم پیش از رفتنش به فرانسه و بعد از آن انواع و اقسام کلاس‌ها را رفت و مدرک‌های مختلفی گرفت. همچنین در فرانسه در رشته‌های مختلف لیسانس، فوق لیسانس و دکتری گرفت. به نظر می‌آمد او گمگشته‌ای دارد که نمی‌داند چیست تا اینکه به نظر رسید گمگشته او نزدیکش است اما از آن پرهیز می‌کند. او همیشه نگران بود کارش زیر سایه من باشد بنابراین (از سینما) فرار می‌کرد.
گلمکانی اضافه کرد: او از وقتی تصمیم گرفت فیلمسازی کند من را از فعالیت‌هایش دور کرد؛ او دو تا از فیلم‌هایش را در خانه من زمانی ساخته که من خودم در خانه حضور داشتم. او من را به اتاقی می‌فرستاد و اجازه نمی‌داد بیرون بیایم. او کارهایش را طبق برنامه (زمانبندی دقیق) پیش می‌برد و این برای من حیرت‌انگیز است.
او بیان کرد: تا یک سال پیش می‌گفتند قصیده دختر هوشنگ است اما چند سال دیگر می‌گویند این پیرمرد پدر قصیده است.
سپس قصیده گلمکانی که تندیس خود را دریافت کرده بود با اشاره به صحبت‌های پدرش گفت: من این ترس را داشتم اما باعث افتخارم است زیر سایه پدر و مادرم بزرگ شدم؛ آن‌ها همیشه همراه من بودند. با وجود اینکه پدرم را به اتاقی می‌فرستم و نمی‌گذارم بیرون بیاید، می‌گذارد فیلمم بسازم.
برگزیدگان تصویر سال معرفی شدند/عکاس ایسنا برنده شد
برگزیدگان این رویداد در این مراسم در حالی معرفی شدند که مهدی قاسمی ـ عکاس ایسنا ـ در بخش عکاسی از مناطق محروم جزو برگزیدگان بود.
در این مراسم برگزیدگان بخش عکس ایران ما فاطمه پیشخوان، احسان جزینی، فرناز دمنابی، سهیل زندآذر، امین فائزی، امیرحسین کمالی، محمدجواد مکتبی؛ برگزیدگان بخش عکس ایران ساخت مژگان جعفری، ابوالفضل نسایی، حامد صادقی، پژمان رضایی، ارسلان امانتی، احسان جزینی، افشین میرزایی؛ برگزیدگان بخش عکاسی از مناطق محروم مجید حامدحق‌دوست، محمد صفرپور، مهدی قاسمی(عکاس ایسنا)، محمد مهیمنی، ابوطالب ندری؛ بخش ویژه عکس‌های موبایلی مجید سعیدی، محمدحسین صفایی، ابوالفضل نسایی، بابک کنعانی، کیانوش محبیان، محمد محسنی‌فر، الناز قندفروش معرفی شدند.
در بخش جایزه عکاس سال وحید ابد محمدحسین ولایتی برنده تندیس تصویر سال و لوح افتخار و جایزه ۳۰ میلیون ریالی شد.
همچنین در بخش گرافیک (پوستر) جوانان زیر ۲۵ سال از مریم عباسی و مهدی مجیدی تقدیر شد، دیپلم افتخار به یاسمن تاوه و ناهید قهرمانی تعلق گرفت و علی مدیری برنده تندیس شد.
در ادامه برگزیدگان بخش کاریکاتور جوانان زیر ۲۵ سال معرفی شدند که از محمدرضا ایزدی، امیرمحمد نوری و صدف گلشنی تقدیر شد. عارف نیازی و مطهره ناسخیان برنده دیپلم افتخار شدند و سحر فتاح تندیس را از آن خود کرد.
سپس در بخش فیلم (بخش جوانان زیر ۲۵ سال)، برای فیلم‌های زیر ۱۵ دقیقه از علی بنائیان برای فیلم «برای فروش» تقدیر شد. دیپلم افتخار این بخش به برزان رستمی برای فیلم «بالانس» و هِمِن باجلانی برای فیلم «پنهان‌ترین صداها به رنگ آب‌اند» داده شد و تندیس آن به مهیار ماندگار برای فیلم «آسمان آبی زمین پاک» اهداء شد.
همچنین در بخش فیلم‌های بالای ۱۵ دقیقه روزبه شُعَرای نجاتی برای فیلم «خانه پدری»، علی حسینی‌صدر برای فیلم «من نجس نیستم»، رامین محمدیار برای فیلم «فایل‌ها موجود نیست»، فرید حاجی برای فیلم «چرخ» و پیام نیکفرد برای فیلم «هشتاد متر سی هشتصد» شایسته تقدیر شناخته شدند. ایمان فراهانی برای فیلم «خوشحال و شاد و بیزارم» و سیدمصطفی فخاری نیّری برای فیلم «داستان عروسک‌ها» دیپلم افتخار گرفتند و تندیس این بخش به آرمان خوانساریان برای فیلم «سایه فیل» داده شد.
جایزه تندیس بهترین تصویر نیز به سروش علیزاده، تصویربردار سه فیلم «خوشحال و شاد و بیزارم»، «آسمان آبی زمین پاک» و «بارسلونا» تعلق گرفت و از حامد حسینی سنگری برای فیلم «فاش» تقدیر شد.
در ادامه برگزیدگان بخش عکس جوانان زیر ۲۵ سال معرفی شدند.
در بخش عکس‌های مستند اجتماعی از حسین قربانی‌مهرزاد و بهزاد علیپور تقدیر شد؛ دیپلم افتخار به ساجد حق‌شناس و عابد جلیل‌پوران تعلق گرفت و محمد صفرپور تندیس را از آن خود کرد.
همچنین در بخش عکس‌های نگاهی دیگر حسین قربانی‌مهرزاد و سامان عبدیانی شایسته تقدیر شناخته شدند، به میلاد اسلام‌زاده و سیدامیرحسین میرمعینی دیپلم افتخار اهدا شد و محمد محسنی‌فر برنده تندیس شد. در بخش عکس‌های هنر و هنرمندان از شکرانه کریم و علی شریف‌زاده تقدیر شد. سهیل صحرا نورد و شیوا بابابیگی برنده دیپلم افتخار شدند و تندیس به مریم رضوی اهداء شد.
در بخش عکس‌های ورزشی نیز از مصطفی رودکی تقدیر شد. کیانوش محبیان هم تقدیر شد و هم دیپلم افتخار گرفت. علیرضا زینلی طُرقی نیز برنده دیپلم افتخار شد. این بخش برنده تندیس نداشت.
همچنین در بخش عکس‌های خبری حسین اسماعیلی و علی خارا شایسته تقدیر شناخته شدند، مسعود ماکاوند و کیانوش محبیان دیپلم افتخار را از آن خود کردند و تندیس به آرمین کرمی داده شد
همچنین از حیدر رضایی ـ عکاس ـ برای مدیریت پروژه عکاسی از مناطق محروم تقدیر شد.
آنچه در دیگر بخش‌های اختتامیه گذشت
بخشی زیادی از این مراسم با پیانو نوازی و شوخی‌های سامان احتشامی با این ساز همراه بود. همچنین در دو قسمت دیگر هانا کامکار، مهدی مختاری سایه سیدفی و صدا سیدفی به اجرای قطعات موسیقایی پرداختند.
همچنین از طرف حبیب رضایی (بازیگر و مجری مراسم) و علی ضیایی (کمدین که در اجرای این مراسم حضور داشت) سه جایزه نقدی برای بهترین تشویق‌کننده حاضر در اختتامیه تصویر سال در نظر گرفته شد که در پایان به سه نفر اهدا شد.
محمود فرنود ـ عکاس و یکی از داوران تصویر سال ـ نیز هنگام اهدای جایزه‌ها درباره داوری آثار گفت: سیف‌الله صمدیان در کار ما دخالت نمی‌کرد، اگر جایی نیاز به سیاست‌گذاری بود از او می‌خواستیم حضور داشته باشد. ما عکس‌ها را در تنهایی مطلق خودمان دیدیم و در تاریخی مشخص با دیگر داوران جلسه داشتیم و درباره عکس‌ها بحث می‌کردیم. اگر عکس‌هایی جزء عکس‌های منتخب نبود دلیل بر این نیست که عکس‌های خوبی نبودند.
مراسم اختتامیه تصویر سال و جشنواره فیلم تصویر مانند سال‌های گذشته با یک عکس یادگاری در محوطه خانه هنرمندان ایران آغاز شد.