ممکن است سنگ مدتی در مثانه باقی بماند و هیچ علامتی را ایجاد نکند. این سنگ‌ها غالباً هنگام رادیولوژی برحسب تصادف دیده می‌شوند.
به گزارش فارس، سلمان اسلامی در ارتباط با سنگ مثانه اظهارداشت: سنگ مثانه یا سیستولیت نتیجه رسوب کردن مواد معدنی در مثانه است. این مواد در صورتی در مثانه جمع می‌شود که مثانه پس از ادرار کردن کاملاً تخلیه نشود.
عضو انجمن اورولوژی ایران و اروپا افزود: در اثر این موضوع غلظت ادرار باقیمانده به تدریج افزایش می‌یابد و مواد معدنی موجود در محلول تشکیل کریستال می‌دهد.
وی گفت: این سنگ‌ها گاهی بسیار کوچک هستند و به راحتی همراه با ادرار دفع می‌شوند اما بعضی سنگ‌های مثانه در دیواره مثانه یا حالب (لوله کشیده شده از کلیه تا مثانه) گیر می‌کنند. سنگ گیر افتاده به تدریج کریستال‌های معدنی بیشتری را جذب می‌کند و بزرگ و بزرگتر می‌شود.
متخصص کلیه و مجاری ادراری گفت: ممکن است سنگ مدتی در مثانه باقی بماند و هیچ علامتی را ایجاد نکند. این سنگ‌ها غالباً هنگام رادیولوژی برحسب تصادف دیده می‌شوند. سنگ مثانه بزرگ باید توسط متخصص از مثانه خارج شود.
عضو انجمن اورولوژی ایران و اروپا گفت: ممکن است بیمار به محض ایجاد شدن سنگ مثانه با علائم روبرو نشود. اما اگر سنگ مثانه را تحریک کند، علائم آن بروز می‌کند.
وی گفت: تکرر ادرار یا دشواری در شروع ادرار کردن، جریان ادرار دیرتر از حد معمول، احساس درد در ناحیه پایین شکم، درد و سوزش هنگام ادرار، وجود خون در ادرار و تیره رنگ بودن و عدم شفافیت ادرار از نشانه ای بروز سنگ مثانه است.
اسلامی گفت: اگر ادرار پس از دفع در مثانه باقی بماند، سنگ مثانه ایجاد می‌شود. باقی ماندن ادرار در مثانه غالباً پی‌آمد ابتلا به بیماری دیگری است که اجازه نمی‌دهد مثانه کامل تخلیه شود.
عضو انجمن اورولوژی ایران و اروپا در پایان خاطر نشان کرد: همچنین بزرگی پروستات، تنگی مجرای ادرار و مثانه های عصبی مانع تخلیه کامل ادرار می‌شود.