ضدعفونی‌کننده‌ها، شوینده‌ها، عطرها و انواع افشاننده‌ها (اسپری)، رنگ‌ها و حشره‌کش‌ها که به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی بشر در قرن بیست‌ویکم تبدیل شده‌اند، نقش بسزایی در آلودگی هوای محیط شهری دارند.
به گزارش خبرآنلاین به نقل از نیچر، مواد آلی فراری که در تشکیل اُزن (O3) نقش دارند یا می‌توانند ذرات معلق موجود در مه‌دود را شکل دهند، تهدیدی جدی برای سلامت انسان به شمار می‌روند و از عوامل ابتلا به آسم و مشکلات قلبی در ساکنان شهرها هستند. بخش بزرگی از این مواد آلی فرار را خودروها و ماشین‌های سنگین به هوای شهرها تزریق می‌کنند؛ اما پژوهش تازه‌ای نشان می‌دهد نقش مواد ضدعفونی‌کننده، شوینده‌ها، محصولات بهداشتی و دیگر مواد آلی فراری که در خانه‌ها استفاده می‌شوند نیز بسیار حائز اهمیت است.
«برایان مک‌دونالد»، پژوهشگر آلودگی هوا در NOAA (اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات‌متحده) و از نویسندگان مقاله این پژوهش می‌گوید: «محصولات بهداشتی‌ای که صبح هر روز پیش از رفتن به محل کار استفاده می‌کنیم، می‌توانند به اندازه اگزوز خودروهایمان هوا را آلوده کنند. این یافته خود مرا هم شگفت زده کرد و مطمئنم افراد بسیاری از شنیدن آن شگفت‌زده می‌شوند».
نظارت بر صنعت خودروسازی باعث شده است که طی ۵۰ سال گذشته، میزان آلایندگی هوا در وسایل نقلیه به شکل چشمگیری کاهش پیدا کند؛ با این حال هنوز هم سطح آلودگی در بسیاری از شهرهای بزرگ و کلان‌شهرها بالاتر از حد استاندارد است. بررسی‌های گسترده کارشناسان NOAA که سال ۲۰۱۰ (۱۳۸۹) در بسیاری از شهرهای بزرگ ایالات‌متحده انجام گرفت، از وجود حجم زیاد مواد فرار آلی حکایت می‌کرد که بخش اعظم آن‌ها ارتباطی به آلایندگی خودروها نداشت. همین موضوع باعث شد مک‌دونالد و همکارانش به سراغ دیگر منابع آلاینده‌ها بروند.
آلاینده‌های خانگی
مک‌دونالد و همکارانش از داده‌های جمع‌آوری‌شده، نتایج تجربی و نمونه‌های هوای گردآوری‌شده در محیط‌های بسته و باز استفاده کردند تا بتوانند ردی از منابع جدید تشکیل مه‌دود پیدا کنند. آن‌ها در مرحله بعد به سراغ ترکیب شیمیایی محصولات بهداشتی و ترکیبات فرار با مصرف روزانه رفتند. از میان این محصولات می‌توان به شوینده‌ها و ضدعفونی‌کننده‌های خانگی، مایعات مورداستفاده در خشک‌شویی‌ها، انواع لاک‌پاک‌کن و جوهرهای نقاشی اشاره کرد. پس‌ازآن، پژوهشگران با آنالیز نمونه‌های هوایی که در اختیار داشتند، به طیف وسیعی از ترکیبات آلی دست پیدا کردند که می‌توانستند از این منابع خانگی تولید شده باشند. آن‌ها علاوه بر این تلاش کردند درصد ترکیبات آلی فراری را که هر ماده می‌توانست به هوا تزریق کند، تخمین بزنند.
«جسیکا گیلمن» شیمی‌دان در NOAA و از پژوهشگران این تحقیق، می‌گوید: «تفاوت مهمی میان این آلاینده‌ها و آلودگی هوا توسط خودروها وجود دارد. این مواد را بشر برای فرار بودن طراحی کرده است، آن‌ها خیلی راحت به محیط خارج از خانه انتقال پیدا می‌کنند و طی فرایندهای متعددی به اُزن یا ذرات معلق تشکیل‌دهنده مه‌دود تبدیل می‌شوند».