فرارو- فروردین سال جاری، یک پرستار جوان در بیمارستان فیروزگر در حین شیفت کاری جان خود را از دست داد. بر اساس گزارش ایلنا به نظر میرسد این پرستار ۲۸ ساله که به صورت قرادادی مشغول به کار بوده است به علت فشار کاری شدید دچار ایست قلبی شده است.
به گزارش فرارو؛ تیر ماه امسال هم خبر درگذشت یکی دیگر از پرستاران کشور اعلام شد. این جوان ۲۷ ساله پرستار شرکتی اورژانس یزد بود و سابقه هیچگونه بیماری نداشت.
یک پرستار در گفتگو با فرارو تعداد بالای بیماران نسبت به پرستاران، ساعت کاری زیاد، اضافه کارهای اجباری، شیفتهای متعدد و پشت سرهم، رعایت نشدن پستهای سازمانی و انجام اموری مثل تعویض لباس مریض، هل دادن ویلچر و... توسط پرستاران را از فشار شدید کاری روی پرستاران میداند.
علی محمد آدابی رئیس سازمان نظام پرستاری درباره فشار کار منجر به مرگ پرستاران گفت: در سال ۹۵ تعداد ۱۴ پرستار که بین ۲۵ تا ۴۵ سال سن داشتهاند در اثر شدت کار جان دادهاند.
به اعتقاد فعالان صنف پرستاری تشدید فشار کاری در سالهای اخیر عمدتا نتیجه اجرای «طرح تحول سلامت» است که از اردیبهشت سال ۹۳ در بیمارستانهای تحت پوشش وزارت بهداشت به اجرا درآمد.
به گفته محمد شریفی مقدم قائم مقام سازمان نظام پرستاری به رغم شعارهایی که وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی در خصوص ارتقاء جایگاه پرستاران میدهد، اما در ۴ سال اخیر جایگاه پرستاران تنزل کرده است.
یکی از اعضای سازمان نظام پرستاری به فرارو گفت: افزایش تعداد بیماران در این طرح فشار کاری زیادی را بر بیماران تحمیل کرده است. به طوری که گاهی یک پرستار باید کارهای مراقبتی ۱۰ بیمار را همزمان انجام دهد.
همچنین به گفته احمد حمزه عضو کمیسیون بهداشت مجلس این طرح فشار کار پرستاران را دو برابر کرده است و بیمارستانها با کمبود پرستار روبرو هستند.
علینسائی عضو شورایعالی نظام پرستاری در مورد کمبود نیروی پرستاری در کشور می گوید: این شورا سه سال پیش نسبت به «افت کیفیت خدمات پرستاری» در بیمارستانها که ناشی از کمبود پرستار است هشدار داده بود. اما وزارت بهداشت در سه سال گذشته برای استخدام پرستار جدید اقدامی انجام نداده است.
فشار کاری بالا در بین پرستاران در حالی است که به گفته عضو سازمان نظام پرستاری سالانه پانزده هزار فارغ التحصیل پرستاری در خواست جذب دارند.
به اعتقاد فعالان صنف پرستاری علی رغم افزایش فشار کاری روی پرستاران وضع درآمدی آنها بهتر نشده است. همچنین وضعیت پرستاران مشمول قانون کار بدتر از پرستاران بیمارستانهای دولتی است. در این بیمارستانها به پرستاران جز مزد پایه و اضافهکاری چیز دیگری پرداخت نمیشود. این وضعیت در بیمارستانهای خصوص و برای نیروهای شرکتی بدتر به نظر میرسد.
حقوق یک پرستار بیمارستان خصوصی حدود نصف پرستاری با موقعیت و سابقه کار مشابه در بیمارستان دولتی است. پرستاران شرکتی به لحاظ سختی کار و کمی حقوق باز هم در رده پائینتری قرار میگیرند.
عضو سازمان نظام پرستاری به فرارو گفت: دریافتی پرستارها در قالب نیروهای شرکتی با نیروی خدمات و آشپزخانه یکسان است.
قائم مقام سازمان نظام پرستاری در ارتباط با تفاوتهای شغلی پرستاران قراردادی با پرستاران رسمی و دولتی میگوید: پرستاران قراردادی نسبت به دولتیها و رسمیها، امنیت شغلی کمتری دارند؛ درآمد کمتری هم دارند و مساله مهمتر این است که پرستاران قراردادی حتی حق اعتراض هم ندارند.
اعتراضات پرستاران در چند وقت اخیر هم حواشی زیادی داشته است. علاوه بر تجمعات و اعتراضاتی که در بیمارستانهای مختلف مانند اعتراض پرستاران بیمارستان امام خمینی در اعتراض به اضافه کار اجباری صورت گرفته است، اخباری از توبیخ تعدادی از پرستاران به دلیل شکایت از شرایط معیشتی به گوش میرسد.
یکی از اعضای سازمان نظام پزشکی در گفتگو با فرارو از معلق شدن ۴ نفر از پرستاران معترض در بیمارستان امیر اعلم و توبیخ تعدادی از آنها خبر میدهد.
این فعال صنفی به فرارو میگوید: برخی از مسئولین قضیه را سیاسی میکنند، بچهها اعتراض داشتند و در محوطه بیمارستان به عقب افتادن معوقات خود اعتراض کردند. اگر در بیمارستان اعتراض نکنند در خیابان اعتراض کنند؟ در این صورت ممکن است تعدای هم جمع بشوند و مشکلات سیاسی به وجود آورند. اعتراض کردن حق آنهاست باید در جلسه توجیهی با آنها صحبت شود نه اینکه با توبیخ و جریمه با آنها مواجه شد.
به گفته او معوقات پرستاران در بعضی از استانها ۱۱ ماه است که پرداخت نشده. یکی از مسئولان سازمان نظام پرستاری هم در آستانه روز پرستار با اشاره به ساعتهای طولانی کار حتی در ایام تعطیل، و کار گردشی با حقوق ناعادلانه، میانگین عدم پرداخت کشوری معوقات را ۱۰ ماه اعلام کرد.
یکی از مهمترین دلایل نارضایتی پرستاران اختلاف فاحش درآمدی آنها با پزشکان بعد از اجرای طرح تحول سلامت است.
دکتر مزدک دانشور و دکتر سیمین کاظمی در گفتگو با فرارو مساله تبعیض بین پرستاران و پزشکاران را از دلایل اصلی نارضایتی بین پرستاران میدانند.
اختلاف میان حقوق پرستاران با پزشکان رو به افزایش است و گفته میشود درآمد پزشکان در برخی بیمارستانها ۱۰۰ برابر پرستاران است.
به گفته دبیر کل خانه پرستار نظام پرداخت وزارت بهداشت به این شکل است که ۵۵ درصد از منابع بیمارستانها به گروه ۶ درصدی میرسد. حدود ۲۱ درصد به ۹۵ درصد پرسنل و کادر بیمارستان رسیده و حدود ۲۴ درصد صرف هزینههای جاری بیمارستانها میشود.
عضو سازمان نظام پرستاری در گفتگو با فرارو با توجه به واقعیتی که در بیمارستانها دیده میشود گفت: تعرفهها به شدت به نفع پزشک بالا رفته است و به ازای بستری هر بیمار ۶۰ درصد تعرفه به سمت پزشکها میآید، ۴۰ درصد باقی مانده خرج بیمارستان و کارمندان کادر میشود.
این پرستار افزود: در این مدت پزشکی داشته ایم که ۱۰۰ میلیون دریافتی داشته است، اما پرستار با ۳۵۰ ساعت کار در اورژانس ۳ میلیون هم دریافت نمیکند؛ اخیرا این وضع بدتر هم شده است و اضافه کارها ناعادلانه پرداخت میشود.
این پرستار ادامه داد: طبق قانون مدیریت خدمات کشوری اضافه کار باید طبق حکم داده بشود مثلا کسی که تازه استخدام شده اگر اضافه کاری اش ساعتی ۴ تومان است بعد از بیست سال سابقه میشود ۸ هزار تومان. اما این را عملا حذف کرده اند؛ و قرار شد که با طرح مبتنی بر عملکرد پرداخت شود که عملا با ساعت کاری بیشتر و سنگینتر دریافتی پرستاران کاهش یافته است.
به اعتقاد او در این فرآیند این بیمار است که صدمه میبیند، با این وضعیت انگیزه کاری پرستاران بسیار پایین آمده است. این پرستار افزود: در ۲۴ ساعت پزشک چند ساعت سر تخت مریض حاضر میشود؟ دو دقیقه میآید ویزیت میکند و میرود و حتی به صحبتهای بیمار گوش نمیدهد و همه فشار کاری روی پرستار است. آب نباشد. خدمات نیامده باشد، اتاق عمل آماده نباشد و ... مسئولیت همه اینها با پرستار است.
آذر ۹۳ بود که بسیاری از پرستاران به تهران آمده و در اعتراض به افزایش فشار کاری پرستاران و تعمیق شکاف درآمد میان پزشکان و پرستاران مقابل دفتر ریاست جمهوری تجمع کردند.
با توجه اهمیت بازدهی بالای پرستاران و تاثیر مستقیمی که این امر روی بیماران و سلامت جامعه می گذارد لزوم توجه بیش از پیش به آنها احساس می شود.
بنابر گزارشاتی وضعیت کار و معیشت پرستاران در سالهای اخیر در کنار اعتراضات پرستاران شاغل، به مهاجرت بسیاری از پرستاران به خارج از ایران انجامیده است. ۴ سال پیش اعلام شد که روزانه ۴۰ پرستار متقاضی مهاجرت به خارج هستند.
والا من سه تومن حقوقمه تو این اوضاع!!! ما کجا حقوق پزشکان کجا!!
انگار تواین مملکت هرچی بیشتر کار میکنی بدبختری... بعد میگن چرا راندمان کاری پایینه بفرمایید ببینید مشت نمونه خروار
این ها با این اوضاع دارن ۶ الی ۷ میلیون کارانه و حقوق می گیرن!
معلم دکتری و فارغ التحصیل همون دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی در آموزش و پرورش با ۲۰ سال سابقه داره ۲ میلیون و پانصد می گیره و کارش از پرستار سخت تر نباشه راحت تر نیست! این معلم می بایست به اندازه مدرکش که در وزارت بهداشت اقلا ۵۰ میلیون درآمد داره درآمد می داشت اما در مملکت ما سازمان ها و نهاد ها ملی میست و سودشون واسه کارمنداشونه. آ.پ. سود نداره بنابر این حقوق هم نداره. نفت و بهداشت پول درمیارن و انگار نه انگار امکانات و منابع اینها واسه ملته