گفت‌وگوی ضرغامی و ابطحی در اوج طرح بحث گفت‌وگوی ملی صورت گرفت، یعنی زمانی که سران جناح‌های سیاسی کشور به لزوم وحدت بیشتر برای ایرانی بهتر هم‌نظر هستند.
به گزارش آرمان، همه جنجال‌ها از یک صبحانه آغاز شد؛ صبحانه‌ای در دفتر عزت‌ا... ضرغامی یعنی رئیس اسبق سازمان صداوسیما.اصلاح‌طلبان در زمان مدیریت عزت‌ا... ضرغامی بر صداوسیما انتقادات زیادی به او مطرح کردند مانند بخش خبری 20:30، مستندهای سیاسی «دیروز، امروز و فردا»، «رو به فردا» و «شناسنامه»، مصاحبه‌های جنجالی با محکومان و بسیاری موارد دیگر و این باور را تقویت کردند که صداوسیما در انحصار جناح رقیب اصلاحات است.
اما دعوت او از یک اصلاح‌طلب شناخته شده به نام محمدعلی ابطحی اقدامی قابل تامل و هدفمند ارزیابی می‌شود. ضرغامی پس از پایان صبحانه و خداحافظی با ابطحی نوشت: «مصاحبت با آقای ابطحی شیرین و لذت بخش است. اطلاعات فراوان و تجربیات شخصی‌اش برخی خانه‌های خالی پازل ذهنی‌ام را کامل کرد. مثل من معتقد است چهره جمال رهبری در محاق چهره جلال ایشان قرار گرفته است. (مستندات زیادی داشت) در مورد فتنه ۸۸ می‌گوید چون هرگز به مبارزه علیه نظام فکر نمی‌کند سختی دوران حبس برایش مضاعف بود. معتقد بود که بخش زیادی از راهپیمایان ۲۵ خرداد ۸۸ در راهپیمایی حمایت از ولایت در ۹ دی ۸۸ شرکت کرده‌اند. می‌گفت برخی برنامه‌های تبلیغی در مورد حوادث ۸۸، نه تنها اقناع نمی‌کند بلکه لج یک عده را هم در می‌آورد و آنان را تحریک می‌کند. بیانیه مجمع روحانیون مبارز پس از اغتشاشات اخیر را حرکتی صادقانه و به تعبیر من جبران مافات ۸۸ می‌داند. خیلی علاقه‌مند است در ملاقات‌های عمومی رهبری شرکت کند. نمی‌دانم چرا تا به حال انجام نشده است. مردانگی رهبری را بیشتر از خیلی مدعیان چپ و راست می‌داند و معتقد است مردم به ویژه بعد از حوادث سوریه و مخاطرات امنیتی در منطقه بیش از هر زمان دیگری قدر ایشان را می‌دانند. در ماجرای عزل محمد هاشمی رئیس اسبق صدا و سیما توسط آقایان روحانی، جنتی و مرحوم دعاگو و انتصاب محمدجواد لاریجانی و برخورد سریع و قاطع امام در وتوی این تصمیم‌گیری قرائت شیرینی داشت. من هم حرف‌های مهمی داشتم که فکر می‌کنم دانستنش برای او ضروری بود. معتقدم اگر مشابه اعلامیه آقای خاتمی و مجمع روحانیون در سال ۹۶ در سال ۸۸ صادر شده بود، تاریخ به‌گونه دیگری نوشته می‌شد.»
روایت ابطحی اما کمی متفاوت از ضرغامی است چنان‌که نوشت: «آقاي ضرغامي مهماني هدفمند صبحانه هفتگي دارد. راحت و بي‌ملاحظه مي‌شود با او حرف زد. به همين دليل دل تنگمان هرچه اراده كرد، گفت: در مورد فضاي مجازي، در مورد دفتر رهبري كه تلاش دارند فقط اقتدار ايشان را به نمايش بگذارند و صفات ديگر ايشان كه حكايت نگاه مهربانانه ايشان باشد، ديده نمي‌شود. در مورد اتفاقات سال ٨٨ و آنچه بر من رفت و دلايل روز تلخ دادگاه و دستپاچگي و انتقام‌گيري مسئولان در ماجراي ٨٨ و پس از آن، در مورد رفع حصر، در مورد علاقه‌ام به رئیس دولت اصلاحات كه او هم علاقه زيادي به ایشان ابراز مي‌كرد. در مورد ادبيات مغرورانه مسئولان. در مورد مديران مادام‌العمر. در مورد ديدار رهبري و خيلي چيزهاي ديگر. عليرغم اختلاف نظر‌هاي سياسي كه هيچ‌كدام را مخفي نمي‌كرديم، آقاي ضرغامي با سعه صدر حرف‌هاي صريح من را گوش كرد و همدلانه در موارد فراوان تاييد مي‌كرد و بعضي جاها هم نظر مخالفش را ارائه مي‌كرد. يقين دارم شهامت انتقال نظرات ديگران به مسئولان را دارد. در بالاتر‌ها اثر كرد كه چه بهتر. نكرد هم گفت و شنود راهي است كه مسير جامعه مدني و اصلاح‌طلبي از آن مي‌گذرد.»
نباید فراموش کرد که این گفت‌وگو دراوج طرح بحث گفت‌وگوی ملی صورت گرفته است یعنی زمانی که سران جناح‌های سیاسی کشور به لزوم وحدت بیشتر برای ایرانی بهتر هم نظر هستند اما گروهی پیشقدم نمی‌شود. شاید دعوت ضرغامی از ابطحی برای صرف صبحانه آغازی برای گفت‌وگو میان جریان‌های سیاسی باشد.